Gutun honen bidez erosotasunak eta aurreiritziak alde batera uzteko eta Bilbon larunbatean, Etxarrin irailaren 3an eta Donostiako estropadetan irailaren 11n burutuko diren manifestazioetan zein etorkizun hurbil batean antolatuko direnetan parte hartzeko deia egin nahi dut.
Kartzelak, zigor eta sarraski esparruak izateaz gain, borroka esparruak ere izan dira beti preso dauden militante politikoentzat. Milaka dira kartzeletatik heldu zaizkigun duintasun keinu eta borroka moldeak eta, historikoki, kaleak esnatzeko eta martxan jartzeko baliogarriak izan dira, gure kontzientziarentzat ispilu bihurtuta.
Hala ere, eta Huelvan preso dauden kideek gogorarazi diguten moduan, benetako borroka, etsaia presionatzeko eta garaipen txikiak zein handiak lortzeko gaitasuna duena, kalean eman beharrekoa da. Barrukoen aldarriek ez dute oihartzunik kanpokoen eztarriek ahotsa ematen ez badiete.
Zer esanik ez, kalean borrokak jarraitzen duela jakiteak presoaren animo egoeran daukan eragina. Herriaren borrokarik gabe espetxe urteen zama biderkatu egiten da. Borrokak, aldiz, pairatzen duten zigorra arintzen du. Ulertzeko ekuazio erraza, nahiz eta azken urteetan ikusitako emaitzaren arabera, praktikan jartzea teorizatzea baino pixka bat zailagoa den.
Oraingoan, berriz ere, kartzeletatik heldu zaigu borrokarako deia. Lehenengo Aitzol izan zen gose grebari hasiera eman ziona, bere osasun eskubidea aldarrikatzeko osasun hori arriskutan jarriz. Badira borrokan Valenceko kartzelan Ibon eta Aletxu, bisitak duintasunez egiteko eskubidea aldarrikatzeko bisitei uko egiten, kideengandik ez banatzea eskatzeko isolamenduan sartuz.
Txandakako gose greban daude Huelvako kartzelan, kide gaixoen askatasunaren alde kide gaixoek egin ezin duten protesta beraiek egiten, zergatik egun batean Euskal Herria iraultza eta konpromisoaren eredu handienetakoa izan zen gogora ekarri digutelarik. Azpimarratzekoa Etxarrin gose greba mugagabea mantentzen ari direnak lehenago hainbat gose greba eginak dituzten preso ohiak izatea. Kartzelako urteek, haien baloreak gainditzetik urrun, are gehiago indartu egin ditu.
Baina honek guztiak, hau da, preso gaixo batek gose greba hasi behar izateak, kartzeletan kanpoan hartu behar genituzkeen konpromisoak hartzeak eta hainbeste urte kartzelan eman eta gero elkartasun keinu gogorra preso ohiek egin behar izateak guztion hausnarketarako eta batez ere autokritikarako parada eman beharko liguke. Kartzela barrutik datozkigun duintasun olatu hauek dinamika eraginkorrak martxan jartzeko herri mugimenduaren eta, oro har, herri oso baten gabezien isla dira. Kaleko mugimenduek erritmo mantsoegia hartu dute eta honek injustiziaren normalizaziora garamatza, kate-begi ahulena babesgabe utziz. Gatazka apaltzen joan den heinean erosoago bihurtu gara, zainetan odolik gelditzen ez zaigula emateraino, eta horrek ondorio latzak ekar diezazkiguke.
Preso gaixoen arazoa herri oso baten arazo bihurtu behar dugu eta horretarako ezinbestekoa bihurtzen da herria mobilizazio dinamika iraunkor batean sartzea. Ez da nahikoa, esaterako, Ibon Iparragirrek eraso berria jaso duela jakitean edo Aitzol gose greban jarri delako aldizkako protestak egitea. Oinarrian dagoen arazoa ez delako Ibonek jasotako eraso puntuala edo Aitzolen gose greba, preso gaixoak bizitza bukatzen den amildegira bultzatzen dituen sistema osoa hankaz gora jartzeko izan dugun gaitasun eza baizik, eta gainontzeko guztia ezintasun horren ondorioa besterik ez da.
Esandakoagatik, gutun honen bidez erosotasunak eta aurreiritziak alde batera uzteko eta Bilbon larunbatean, Etxarrin irailaren 3an eta Donostiako estropadetan irailaren 11n burutuko diren manifestazioetan zein etorkizun hurbil batean antolatuko direnetan parte hartzeko deia egin nahi dut. Presoen alde guk borroka egiten ez badugu ez du beste inork egingo, errefuxiatuak eta deportatuak ahaztu gabe. Antolakuntza eta borroka dira bide bakarra.
Sendoa Jurado Garcia (Amnistiaren aldeko militantea)
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Oraingoan ere barrenak mugituta natorkizue, beldurretik eta izutik, uzkurtuta eta larrituta. Ze herri geratzen ari zaigun, zer datorkigun epe motzean, zer utziko diegun gure ondorengoei. Saiatzen naiz pentsatzen posible dela datorrenari aurre egiteko egiturak sortzea,... [+]
Antropologo eta ingeniaria den Yayo Herrerok dioen bezala, datu bat da. Horren jatorria ulertzeko erraza den baieztapen xume batean laburbil daiteke: Lurra agortzen ari da.
Gaia konplexua da. Ikuspegi asko daude, interesak gurutzatzen dira, informazioa desinformazioarekin... [+]
Euskara badago Bilbon, baina non? Eta zertarako? Nork sortzen du euskarazko kultura, eta nork sostengatzen? Galdera horien aurrean, udalaren azken urteetako erabakiei begira, argiago ikusten da euskara eta kultura bizirik nahi ditugunontzat kezkagarriak diren erabakiak hartu... [+]
Sasijakintsua, jakineza eta franco txikia: horiexek dira aurrekoan Gotzon Lobera jaunak, Bilboko kale batzuen izenak aldatzeko ekimenaren kariaz, Deia egunkarian zuzendu dizkidan epitetoak. Ez du nire izena aipatu, egia, baina neu izan naizenez urte eta erdi luzeko borrokan... [+]
Hasieratik argi utzi nahiko nuke ez naizela inolaz ere feminismoan, sexu- eta genero-teorietan ezta LGTBIQ+ komunitatearekin lotutako gaietan aditua. Gizon txuri heterosexual bat naiz, ezkertiarra esan dezagun, bere burua feministatzat hartzen duena (edo feministen aliatua,... [+]
Goizaldeko lehenengo eguzki-izpiekin batera zabaldu ditu ateak Kirikiño Ikastolak. Zapatua da, auzolan eguna. Parte-hartze batzordeko arduradunak irrintzia egin eta lanera bideratu ditu bertaratu diren ehundik gora partaide: “Hemen erronkak denonak dira! Aurrera,... [+]
Amasa-Villabonako EH Bilduk argitaratutako idatziaren harira, hainbat adierazpen egin nahiko genituzke. Lehenik eta behin, argi utzi nahi dugu larrialdi klimatikoari aurre egitearen urgentzia ukaezina dela, eta horregatik, krisi honekiko dugun kezkagatik beragatik jartzen dugula... [+]
Milaka pertsonak modu aktiboan parte hartu dute, eta hala jarraitzen dute, XXI. mendeko holokausto telebisatu handienaren aurka protestatzeko, eta pertsona horiei errespetu eta miresmen handiena zor diet. Baina, gizateriaren zoritxarrerako, askoz gehiago dira, egoerarekin... [+]
Gizakia kosmosa da. Kosmosa, mundua ez da gizakiarena, askotan hala dela ematen badu ere.
Udako solstizioan, egunez eguzkiak itsutu egiten gaitu duen argiaren indarrarekin, baina gauak ederrak dira, zeruan izar dirdiratsuak kabitu ezinka ikusten ditugunean. San Juan suaren... [+]
"Saharar erradikalizatuek Estatu Islamikoaren burutza hartu dute Sahel-en". Izenburu asaldagarria, berriki argitaratua, baina hasierako asalduratik harago, testuaren irakurketa eta analisi sakonago bat eginda, honako ondorio hauek atera daitezke.
Kezka, ezinegona eta... [+]
Aurrean duzunak min ematen badizu, ez begiratu aurrera. Muturren aurrean duguna saihesteko logikoa dirudi, ezta? Zer ikusiko ote du gutako bakoitzak albo aldera so egiten duenean? Beharbada, miope batek betaurreko bila ikusten duen antzeko zerbait.
Miope bezain itsu,... [+]
Gu gara euskara. Euskara gure baitan bizi da. Guk biziarazten dugu. Euskara bizi dugu eta euskarak bizi gaitu. Guk elikatzen dugu eta gu elikatzen gaitu. Euskara gara. Euskara egiten dugunean euskarak egiten gaitu. Guk dugu, euskarak gaitu.
Euskararik gabe ez gara, eta hori... [+]
Madalenetan murgilduta gaudela irakurriko duzue askok artikulu hau, bestela ere pentsatu gure etorkizuneko egunerokoan, jai giro herrikoiak aurrez irudikatzen duen herria baita urte osorako desio dugun herri eredua, deskantsu pixka bat gehiagorekin, noski. Badira urte batzuk... [+]
Behin batean, esku bakoitzean sei hatz zituen ume bat ikusi zuen Kelly doktoreak. Gurasoek ebakuntza egiteko erabaki irmoa hartua zuten, baina umeak ez zuen nahi. Mutikoak sei edo zazpi urte izango zituen, eta ederra zen.
– Ez! Nahi ditut denak. Nireak dira eta nahi... [+]