Aritz Ganboa ogibidez artzaina dugu. Bere denbora librean gustoko du mendian korrika egitea. Ama Izabakoa bere aita aldiz Arruazukoa. Honela otu zitzaion Arruazu eta Izaba etapa bakar batean lotzeko erronka.

2015ean ekin zioten Joseba Edesa Portillok eta Laurita Siles Ceballosek Mutur Beltz proiektuari. Karrantzako ardi arraza horren eta artzaintzaren desagerpena ekiditea dute asmo. Ardiari lotutako lau alorretan banatzen da elkartearen jarduna: esnea, haragia, artilea eta artea. Alor guztiak elkarri lotuak daude ordea, eta helburu bera dute: Karrantzako ardi mutur beltzaren balioa berreskuratzea.

Artzaintza ere badelako artea

Hiria eta landa ingurua elkarrengandik geroz eta urrunago daudela... [+]

Ttiki-ttikitatik izan dut artzain izateko ametsa. Aurten nire barruari kasu eginez ardiak erosi ditut. Soldata duin bat emanen balu, bukatuko lirateke bai nire Iruñera lanerako egiten ditudan joan etorriak. Afizioak ofizioa emanen ote du noizbait?

Gorbeialdeko artzainek elurrak azpian harrapatutako dozenaka ardi erreskatatu zituzten asteartean. Aske zebiltzan zakur batzuek izututa, tontorrerantz egin zuten ihes ardiek. Horietako batzuk bertan hil ziren.

Enirio eta Igaratza txabolen arteko bidearen egokitzapena ibilgailu motordunentzat egokitzeko izeneko proiektuaren alde bozkatu eta lan egindako arduradun politikoak babesteko mozioa aurkeztu du ENBA nekazaritza elkarteak Enirio-Aralar Mankomunitatea osatzen duten 15 udalerrietan.

Abuztuaren 13an jazo zen isuria, eta egun berean piztu zen Aldanondo gaztandegiaren sutea itzaltzeko erabilitako milaka litro ur eta errautsen ondorioz kutsatu dela uste dute.

1993an ETBk ekoiztutako dokumental honek AEBetara artzaintzan aritzera joandako euskaldunek "tatuatutako milaka zuhaitzak" ditu protagonista.

Gidoia eta zuzendaritza: Iñaki Bizkarra
Bertsoak: Jesus Goñi
Kamara: Agustin Goenaga
Audioa: Lourdes Guridi

“Pertsonak zapata bezala, joare bakoitzak behar du bere neurria, bere soinua” esan digute Apezetxeatarrek. Izan ere, abila behar du joaregileak; jakin behar du mailua hartu eta kolpe zehatzak ematen: non eta nola jo asmatzen. Kolpe horiek emango baitiote forma joareari, eta formak, soinua.

“Hau duk miseria!” esan du Joxe Luix Beasainek. Eskuak urritz-makilan jarrita dituela, begirada galdua balu bezala, inguruko bailaretara zuzentzen ditu begiak. “Hau duk tristura hau...” esan du jarraian. Joxe Luix bezala, parean ditugun bailaretara begira geratu gara gu ere, bere begiek ikusi dutena sumatu nahian edo. Alferrik gabiltza, ordea. Joxe Luixek ez du ezer ikusi. Isiltasuna entzun du. Ardirik eta zintzarririk gabeko mendiaren isiltasuna.