Albert Le Layek ez zuen trukean ezer eskatu
Canfranc (Huesca, Espainia), 1940ko ekaina. Charles De Gaulle jenerala buru zuen Londresko Frantzia Askearen gobernuak erabaki baten berri eman zion Albert Le Lay Canfranceko nazioarteko tren geltokiko Frantziako aduanako arduradunari: bere postuan geratu behar zuen. Ez zirudien aginduak garrantzia berezirik zuenik, baina Frantziako erbesteko gobernu sortu berriaren lehen erabakietakoa izan zen, eta gerora pisu handia izango zuen.
Albert Le Lay Brest-en (Bretainia) jaio zen 1899an. Ontzigintza-eskolan sartzea zuen txikitako ametsa, baina Lehen Mundu Gerran parte hartu behar izan zuen eta, gatazka amaituta, lehorrean geratzea erabaki zuen: Aduana Zerbitzuan oposaketak atera zituen 1921ean. Lehen lana Charlevillen eman zioten, Frantzia eta Belgikaren arteko mugan, baina berehala, 1923an Hendaiako tren geltokira bidali zuten. Hantxe egon zen zortzi urtez, 1931 arte, eta Frantzia eta Espainiako estatuetako muga sakon ezagutzea ederki aprobetxatuko zuen aurrerago. Hendaiatik Brest jaioterrira joan zen orduan, eta, handik Parisera, nazioarteko harremanetako goi funtzionario gisa.
Canfranc-en garrantzia
1940an destinatu zuten Canfrancera. 1936ko Gerran Pirinioetako pasabide horretako trafikoa eten egin zen eta, inauguratzean “Espainiaren Europarako atetzat” jo zutena, abandonatuta utzi zuten diktadura jaioberriek. Baina Parisko gobernuak gogoan zuen Lehen Mundu Gerran Pirinioetako pasabideek garrantzi handia izan zutela, eta nazioarteko tren-geltokia berriro martxan jartzeko enkargua egin zioten Le Layri, 1940ko hasieran.
Ez dakigu naziengandik ihesian zebiltzan zenbat pertsona salbatu zituen Le Layren sareak, baina, nahiz eta datu zehatzik ez izan, milaka izan zirela diote zenbait iturrik
Hilabete batzuk geroago erbesteko gobernutik jaso zuen agindua ederki bete zuen: itxuraz, bere postuari eutsi zion Petain mariskalaren agindupean, baina ezkutuan Londresko gobernuarentzat eta Erresistentziarentzat espioitza, trafiko eta lotura lanetan arituko zen. Mugaz bi aldeetako herritarren laguntzaz, 1941etik 1943a arte jardungo zuen sarea antolatu zuen; sare haren bidez, materiala, dokumentuak, dirua eta, batez ere, pertsonak mugaren alde batetik bestera pasa zituzten. Ez dakigu naziengandik ihesian zebiltzan zenbat pertsona salbatu zituen sareak, baina, nahiz eta datu zehatzik ez izan, milaka izan zirela diote zenbait iturrik.
1943an Gestapok bretoiaren jardueren berri izan zuen eta atxilotu egin zuen. Baina Le Layek ihes egitea lortu zuen eta gerra amaitu bitartean Frantzia Askeko armadarekin bat egin zuen.
Ez zuen aitortzarik nahi
Gerra amaitzean, bere zerbitzuengatik eskaini zizkioten kargu eta ohore guztiei muzin egin zien. Gainera, senitartekoei espreski eskatu zien urte haietako jarduerei buruz ez hitz egiteko; isiltasuna Victor Fairen fisika katedradunak, Le Layren bilobak hautsi zuen duela urte batzuk eta horri esker dakigu bretoiaren lan eskergaren berri.
Albert Le Layk ez zuen ezer ere eskatu egindako lanaren eta bere bizia arriskatzearen truke. Parisen eskaini ziotenari uko egin eta Canfrancera itzuli zen eta geltokian jardun zuen lanean 1957. urtera arte
Baina Albert Le Layk ez zuen aitortzarik nahi, ez zuen ezer ere eskatu egindako lanaren eta bere bizia arriskatzearen truke. Parisen eskaini ziotenari uko egin eta Canfrancera itzuli zen eta geltokian jardun zuen lanean 1957. urtera arte. Erabakia Canfranceko herritarrekiko leialtasunez eta esker onez hartu zuela esan zien senideei. Berarentzat nahi ez zuen aitortza egin nahi zien inguruko biztanleei, gatazka urteetan besteei laguntzeko hartu zituzten arriskuak eskertzeko.
Donibane Lohizunen hartu zuen erretiroa, eta han bizi izan zen Lucienne Tholomé emaztearekin, 1988an hil zen arte.
Duela mende bat Perun aurkitutako momia baten aurpegiko tatuajeak aztertu berri dituzte. Emakumezko baten momia da eta 800 urte inguru ditu. Adituek ez dakite zer funtzio zuten tatuaje horiek, baina oso bereziak direla nabarmendu dute.
Batetik, aurpegiko... [+]
Saint-Cloud (Frantzia), 1810eko apirilaren 1a. Napoleon enperadorea Maria Luisa Austriakoarekin ezkondu zen, eta eztei-tarta ikusgarria Marie-Antoine Carême (1784-1833) sukaldari ospetsuak egin zuen.
Baina Carême gorteko luxuetatik urrun jaio zen, Pariseko... [+]
Veneziako urmaela, 452. urtea. Hunoen inbasioak bultzatuta, Italiar penintsulako barrualdeko hainbat biztanlek eremu zingiratsuan hartu zuten behin behineko babesa. Baina lonbardiarren inbasioak iritsi ziren urte batzuetan, eta bizitoki iraunkorra bihurtuko zen etorkin... [+]
Erromako San Giovanni in Laterano plazan, errutinazko indusketa bat egiten ari zirela, arkeologoek IX.-XIII. mendeetako jauregi baten arrastoak topatu dituzte ezustean. Eta garai hartako aita santuen bizitokia izan litekeela uste dute. Bestela esanda, baliteke Patriarkatua... [+]
Indo ibaiaren harana, duela 5.000 urte inguru. Mohenjo-Daro hiriak 35.000 biztanle inguru zituen eta, berriki PNAS aldizkarian argitaratutakoaren arabera, Giniren koefiziente oso baxua zuen, 0,22koa –koefiziente horrek gizarteen desberdintasun ekonomikoa neurtzen du,... [+]
Geroz eta gehiago dira neandertalek uste baino gaitasun kognitibo aurreratuagoak zituztela adierazten duten ikerlanak. Azkena Journal of Archeological Science aldizkarian argitaratu da, eta 2003an Errusiako Mezmaiskaya kobazuloan aurkitutako hezurrezko lantza-punta du... [+]
Txinako Shanxi probintzian, Tang dinastiako hilobi batean, hildakoen eguneroko bizitzako eszenak irudikatzen dituzten pinturak topatu dituzte. Eszena horietako batean gizonezko ilehori bat agertzen da. Ilearen koloreari eta aurpegierari erreparatuta, hilobia aztertu duten... [+]
Kartago, K.a. 814 inguruan. Feniziarrek kolonia bat fundatu zuten, eta Mediterraneo ekialdean nagusi zen zibilizazioa mendebaldera hedatu zen. Bi mende eta erdi geroago, Tiro feniziar metropolia gainbehera etorri zenean, Kartago independizatu egin zen eta bere eragina... [+]
Rudolf Botha hizkuntzalari hegoafrikarrak hipotesi bat bota berri du Homo erectus-i buruz: espezieak ahozko komunikazio moduren bat garatu zuen duela milioi bat urte baino gehiago. Homo sapiens-a da, dakigunez, hitz egiteko gai den espezie bakarra eta, beraz, hortik... [+]
Böblingen, Germaniako Erromatar Inperio Santua, 1525eko maiatzaren 12a. Georg Truchsess von Waldburgek Wurtembergeko nekazari matxinatuak mendean hartu zituen. Handik hiru egunera, maiatzaren 15ean Filipe Hessekoak eta Saxoniako dukeak bat egin zuten errebelde turingiarrak... [+]
Vienako Simmering auzoan kirol-zelai bat berritzeko lanetan ari zirela, 150 gorpu dituen hobi komuna topatu zuten 2024ko urrian. Erromatar legionarioak zirela ondorioztatu dute, eta K.o. 100 urte inguruan hil zirela. Edo, hobe esanda, hil zituztela.
Gorpuak edozein... [+]
Washington (AEB), 1930eko ekainaren 17an. AEBetako Kongresuak Muga-Zergen Legea onartu zuen. Smoot-Hawley Legea ere esaten zaio Reed Smoot senatariak eta Willis Hawley diputatuak bultzatu zutelako.
Legeak 900 produktu ingururako inportazio zerga-mugak %40 eta %60 artean igo... [+]
Orain arte uste izan dugu Erdi Aroan eta inprenta zabaldu baino lehen liburuak kopiatzeaz arduratu zirenak gizonezkoak zirela, zehazki, monasterioetako monjeak.
Baina Bergengo (Norvegia) unibertsitateko ikerlari talde batek ondorioztatu du emakumeak ere kopista... [+]
Florentzia, 1886. Carlo Collodi Le avventure de Pinocchio eleberri ezagunaren egileak zera idatzi zuen pizzari buruz: “Labean txigortutako ogi orea, gainean eskura dagoen edozer gauzaz egindako saltsa duena”. Pizza hark “zikinkeria konplexu tankera” zuela... [+]
Londres, 1944. Dorothy izeneko emakume bati argazkiak atera zizkioten Waterloo zubian soldatze lanak egiten ari zela. Dorothyri buruz izena beste daturik ez daukagu, baina duela hamar urte arte hori ere ez genekien. Argazki sorta 2015ean topatu zuen Christine Wall... [+]