Autoatseginkeriaz
Yolanda Castañori Espainiako poesia sari nazionala jaso zuenez geroztik hamaika elkarrizketa egin dizkiote. Horietako baten lerroburua deigarria egin zitzaidan, esaten baitzuen saria irabaztea izan dela egin duen bigarren gauzarik zailena. Eta berehala hasi nintzen beretzat gauzarik zailena izan denaren bila: poesia izatea ogibide, hain zuzen ere. Autoatseginkeria izpirik gutxitan sumatzen zaio Castañori, beti esaten baitu muturreraino saiatu behar dela sortzailea. Ahalik eta poetarik onena izaten saiatu behar dugula, eta ez errepikatu erabilitako formulak, iraganean funtzionatu digutenak barne, horrek sortzaile gisa hiltzen gaituelako. Elkarrizketa Adunan irakurtzen ari naiz, Elkarrek banaketarako duen biltegiaren parean. Eraikinaren ondoan plastikozko karpa bat dago, hori ere liburuz betea. Eta ez zait modu hoberik bururatzen autoatseginkeria ezabatzeko: liburuz betetako industria-habearte handi bat. Badakizulako jakin zure liburua ez dagoela handik ateratzen den kutxetan. Edo beharbada bai.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Urte bat bestearen ondotik, 87 urte joan dira astelehen lazgarri hartatik, apirilaren 26 hartatik; azoka eguna Gernikan, heriotza eguna. Suzko eta berunezko egunak eta urteak ondoren. Hildako ugariren gainean porlana eta isiltasuna. Porrota eta sufrikarioa. Nortasun debekatua,... [+]
Garai batean nire ustez naftalinaz gainezka zeuden esaldiak erabiltzen hasia naizela antzeman dut. Zahartzen ari naizen seinale ote? “Osasuna badugu behintzat-eta, gustura egoteko moduan gaude!” edo “gure garaian jan ez, baina barre...”. Eta tristuraz... [+]