Beharbada, udan erlaxatzeko aukera izan duzue, hondartzara joan zarete, Pirinioetara furgonetan, parranda egin duzue (eta egiten utzi dizuete), edo gutxienez, bizitza arinagoa izan da urtaro beroenean, ez dakit, lan karga urriagoa izan duzuelako, esaterako, edo, besterik gabe, arropa gutxiago jantzi behar delako. Tira, ba nik erretxinduta jarraitu dut, bai behintzat ni naizenaren ehuneko esanguratsu batek. Uztail betean, beraz, ez nengoen umorez Confebaskeko lehendakari berriaren ateraldiak baretasunez hartzeko. Lerroburua irakurri orduko emaileko zirriborroetan “ez ahaztu” mezuan gorde nuen linka (inoiz ez ahaztea da amorruari eusteko nire mailako erretxinek egiten duguna): “Langileek egokitu egin behar dute erosteko ahalmena ez galtzeko eskaera”.
Tabernan, lagunartean, jendeak badu joera berek baino pobreagoek gehiegi gastatzen dutela sentitzeko; auto markak aipatzen dira, telefono mugikorrenak, lan gutxiegi egingo dute bestela… Isabel Bustori ere gertatzen zaio, antza. Zertarako joan nahi du langileak oporretara? Noraino, hondartzak etxean edukita? Oliba oliorik behar al du langile batek? Dentistara joateko eskubidea? Eta dentistara joan nahi badu, ezin al dio hilabete batzuez hainbeste kafe hartzeari utzi? Egiten dituen gastuak ikusita, mesede ere bada gutxiago erosi ahal izatea, osasungarriagoa, adibidez, jakiak egos ditzagun, frijitu beharrean, haragi gorri gutxiago jan dezagun.
Sistema honentzat ez da jasangarria eskatzen dugun bizi maila. Ez gara jasangarriak. Jasanezinak gara. Dena nahi dugu bizitza berean, eta batzuk, agian, gaur egungo bizitza honetara duintzera baino ez gara etorri (lanaren bidez). Probatu dira langileak lanera dohainik joaten diren sistemak. Proba dezakegu berriro, jar dezala enpresak langileen mantenurako departamentu bat, eros dezatela gure partez, aukera dezatela asteburuan merkataritza-gune batean ikusiko dugun filma ere. Irudimen gutxi daukagu bestela ere, erosi gabe bizitzen ez badakigu. Are gehiago, zergatik gureari bizitza deitu? Gaizkiulertuak sortzen ditu horrek. Lan-talde bat sor dezake Confebaskek horretarako ere, langileon existentziari beste izen bat jartzeko. Ea horrela zalantzak argitzen zaizkigun.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Erribera, historian, sekula euskalduna izan ote den; horra hor Nafarroan, duela berrogei urtetik hona, hainbestean behin errepikatzen den eztabaida bizantziarra (eztabaida bizantziarra: eztabaida alferrekoa, zeinean alde bakoitzak ezin baitizkio frogatu bere baieztapenak beste... [+]
Etxez aldatzen naizenean, edo, areago, norbait etxetik joaten denean, oroiminak hartzen dizkit burua eta bihotza. Orduan hasten naiz zer gordeko dudan eta zer ez erabakitzen saiatzen. Izan ere, objektu guztiek lotzen gaituzte zerbaitetara, edo norbait ekartzen digute gogora;... [+]
Estatu poliziala kanpora! Abesten dute negar-gasen leherketen artetik. Gaztetxo konprometituak, amatxi militanteak, aurpegi estaliak, edo ez, pailazoak, musikariak, sindikalistak eta politikariak, kaskodun medikuak, laborariak traktore gainean... Landa-eremuan zein hirian,... [+]
Ezaguna da enpresa frantses batzuek (Thales, Airbus, Dassault) aspalditik laguntzen dutela Israel haren ekipamendu militarra osatzen. Disclose elkartearen inkesta baten arabera, berriz, Frantziako Gobernuak berak hornitu dizkio osagai elektronikoak Israeli, Gazako zibilak... [+]
Gauzak ez dira horrela, gauzak horrelaxe daude. Esaldi hori iltzaturik geratu zitzaidan Gorka Urbizuren diskoa osorik eta patxadaz entzun nuenean. Uste nuen aurkikuntza itzela egin nuela identifikazio horrekin, inozentea ni! Gerora ohartu naiz, merchandising-erako leloa izateaz... [+]
Gizakiontzat ez da inoiz erraza izan lasai pentsatzeko denbora tarte luzeak hartzea, bizimodua aurrera ateratzearen ardurarekin bizi gara, bai geurea zein geure ondorengoena. Bizitzeko izan dugun aukera honetan, ahalik eta ongien nahi ditugu gauzak egin. Ardura horiengatik,... [+]
Krisi existentzial dezente ditut inguruan. Nerabezaroa/gaztaroa itxurakerian pasa, antzezten helburu zutena pertsona onak (ona izanik justua, ez denari baietz esaten dion lerdoa) izatea, benetako bizitza bat bizitzea zela, are, iraultza egitea, eta, orain, berrogei urteak pasa,... [+]
Espainiako Estatuko espetxeetatik Euskal Herriratu gintuztenetik Zaballako espetxean komunikazioaren alorrean gabezia ugari topatu ditugu. Aurrez aurreko gutxiago eta laburragoak dauzkagu, lokutorioko bisitak baldintza tekniko kaxkarretan gauzatu behar izan ditugu eta telefono... [+]