Bilbao Orkestra Sinfonikoak arintasuna, entretenimendua eta lan ona ekartzen jakin du Euskalduna Jauregian martxoaren 18an eta 19an egindako kontzertuetan. Baina, kontuz, arinkeriaz eta entretenimenduaz hitz egiten dugunean, ez dugu azalkeria esan nahi, ezta gutxiago ere.

Aitzitik, aztertuko ditugun lanei balioa eman nahi diegu. Zer lan mota dira? Bada, edertasunez eta konposizio-ezaugarri konplexuz betetako musika klasikoko lanak, eta hala ere, “kolonia freskoaren” aura dutenak, ageriko sinpletasuna dutenak. Era guztietako entzuleei gustatzen zaizkien lanak, baita musika klasikoa ulertzen ez dutela esaten dutenei ere.

Kontzertu honetan interpretatu ziren bi obrak, azaldutako bertuteez gain, berritzaile eta ausartak izan ziren bere garaian, eta aldaketa handi samarra izan zen bakoitza bere generoan.

Ausartuko nintzateke esatera ez dagoela biolin solistarik Mendelssohnen kontzertua interpretatzen ez duenik. Biolinaren errepertorioan funtsezko lana da, oso ederra. Bestalde, erromantizismoko biolinaren lehen kontzertuetako bat da. Obra honek berrikuntzak ekarri bazituen ere eta garai hartako entzuleak harritu bazituen ere, kontzertu honen arrakasta erabatekoa izan zen estreinatu zenetik.

Bilbao Orkestra Sinfonikoak Soyoung Yoon bakarlariarekin batera eskaini zigun bertsioa perfekzionista eta kolorez eta ñabarduraz betea izan zen. Nazioarteko lehiaketa garrantzitsuetan saritua izan den biolinista korear honek bere teknika aparta, eta aldi berean, biolinaren aukera tekniko-espresiboak erakusteko duen sentsibilitate eta erraztasun bikaina erakutsi zituen.

Bilboko Orkestrak oparitu zigun bigarren obra Francis Poulenc-en Sinfonietta ederra izan zen. Ez da oso lan ezaguna, baina bai zirraragarria, publikoarengana oso modu zuzenean iristen dena. Sinfonietta 1947an konposatu zen eta hurrengo urtean Londresen estreinatu zen Roger Desormière-ren gidaritzapean. Musika arina da, batzuetan satirikoa ere bai, eta herri birez eta dantza erritmoez beterikoa. Musika hau konpositorearen  xarmaz eta asmamenaz beteta dago eta kontzertu aretoetan maizago entzutea merezi du, dudarik gabe.

Bilboko Sinfonikoak, Johannes Debus-en gidaritzapean, interpretazio txinpartaduna eskaini zuen, ukitu naif batekin, publikoa poltsikoan sartu zuena.