Añorgak hartuko du lekukoa

Egian Euskaraz Bizi Nahi Dugulako ekimenaren sustatzaileen iritziz, “erabat aberasgarria izan da hilabete eta erdi honetan Egian gertatutakoa. Erratzeko beldurrik gabe esan daiteke ez dela inoiz horrelako esperientziarik martxan jarri Euskal Herrian”. Amaiera ofiziala emateko jaia egin zuten martxoaren 12an. Ekimena bukatu da, baina auzotar askok konpromiso txikiak hartu dituzte eta hemendik aurrera betetzen saiatuko dira.

Egiak Añorga auzoari pasa dio lekukoa. 2.000 biztanle inguru ditu eta Donostiako euskaldunenetakoa da. Laster herri batzarra egitekoak dira eta dagoeneko kuadrillak zirikatzen hasita daude.

Donostiako Bagera euskara elkarteak ekimena auzo gehiagotara zabaltzea nahiko luke. Elkarteak ez du auzoetan ekimena antolatzeko ardura hartuko, baina bi egiteko baditu: batetik, Egiako esperientzia kontuan hartuta, hurrengoei antolaketarako balioko dien gida praktikoa idatziko du, eta bestetik, auzoek ekimena abiatu dezaten sustapena egingo dute.

Euskaraz aritzeak eragindako bizipenak

Idurre Beobide, Aitor ikastolako Latxaga guraso elkartea: “Esan izan dit norbaitek, ‘uste duzu ez dizudala ulertzen baina moldatzen naiz’, eta euskaraz egiteko eskatzen didate. ‘Idu euskaraz!’, baina barneratuta daukat errespetu faltarena eta kosta egiten zait euskaraz egitea”

Nerea Txapartegi, Aitor ikastolako irakaslea: “‘Niri erdaraz egin’ esaten dutenakdira nire hurrengo erronka.
Euskaraz zenbateraino moldatzendiren jakin nahiko nuke”.Ikastolan diote: ‘Guk euskaraz egiten dugu dena!’. Guraso erdi-euskaldunekin ere bai? Irakasleok guraso horiei telefonoz deitzen diegunean saiatzen al gara euskaraz, ala zuzenean gaztelaniaz egiten diegu?”

Amaia Beristain, auzotarra: “Zaila dela iruditu zait. Ematen dizkiguten erantzunak... eta batik bat begiradak. Dena dela, beraiek aldatu behar dute”

Lutxo Egia, hilabetez gaztelania erabili gabe bizi izan zen Bilbon: “Konturatu naiz niri gertatu zitzaizkidan gauza batzuk gertatu zaizkizuela: hizkuntza ohiturak aldatu ahala talkak sortzen ziren, ez derrigorrez negatiboak, eta talka horiek kudeatzen ikasi dugu. Harridura ere izan da: gure solaskideak harritu egiten ziren lehendabiziko hitza ez ezik bigarrena eta hirugarrena ere euskaraz egiten genuenean, eta gu ere harritu gara ikustean noraino iritsi garen, erdarara jotzen dugula eta ez dugula zertan erabili askotan”

“Euskaraz egin izan dugun ezagunekin hasi euskaraz. Ezagutu haren jakite edo ulermen maila eta lortu elkarrizketa elebiduna izatea. Ezagunak ez direnekin hasi lehenik euskaraz eta saiatu euskaraz hitz egiten jarraitzen, ezagutza maila izan edo ez. Ezin bada jarraitu, erabaki zer egin, garrantziaren arabera edo. Ahalegina serio hartu, baina jolas edo abentura bat izango balitz bezala”

“Nerabeekin asko dago egiteko, euskaldunenak direnak ere, 14-15 urterekin, harremanak zabaldu eta erdalduntzen doaz”

“Jarrera pertsonal hau auzoko beste hainbatekin konpartituko dudala jakiteak egiten du kitzikagarri ekimen hau. Plazara atera gara euskara ahoan, eta ez dugu euskararen alde egiten den ohiko festa baten eskeman gelditu nahi. Euskaraz ariko gara, eta xinple-xinple”

“Asteko ariketa oso ona izan da gure ‘elebitasunaz’ hausnartzeko. Hemendik aurrera lehenengo hitza beti euskaraz egiteko konpromisoa hartu dut nire buruarekin. Komertzioetan euskaraz egitea izan da errazagoa, nire kuadrillarekin baino”

“Ohartu naiz pentsatzen nuena baino gehiagotan erabiltzen dudala gaztelania, beraz aurrerantzean ‘txip’ aldaketa egin behar dut. Bestalde, ohartu naiz euskara hutsez komunikatu naitekeela”

“Gaur euskaraz ondo ulertu baina hitz egiteko erraztasunik ez duen familiako kide batekin pasa dut egun erdia eta azkenerako egoera ezeroso samarra suertatu zait. Normalean gaztelaniaz hitz egiten dugu, eta gaur biok euskaraz egin dugu hein handi batean, baina berak zailtasunak zituen”