Txapeldunak

Euskal herritar gehienak bezala, Athleticen alde nengoen ni lehengoan, zalantzarik gabe. Euskal herritar gehienak bezala? Beharbada ez dago hain argi hori. Gipuzkoa aldean zer uste duten alde batera utzita –denetarik izango da, noski–, gehiegi bilatu gabe gazte batzuk topatu ditut Iruñean, Mallorcarekin zihoazenak. Gazte horiek navarristak ote ziren uste duenarentzat, argitu egingo dut: nafarrak, euskaldunak eta abertzaleak dira.

Hona lehen ebidentzia bat: futbolak ez gaitu batzen. Are, futbola aprobetxatu egiten du prentsa jakin batek gure arteko diferentziak eta ezinikusiak areagotzeko, eta etekin handiak lortzen ditu. Egia da, ordea, futbola ez genukeela epaitu behar eraikuntza nazionalean daukan eraginaren arabera –nahiz eta eragina duen, benetan–. Futbola ez da politika. Futbola futbola da. Ez da egia txikiagoa, baina, futbolak eta politikak elkar ukitzen duten puntu bat badagoela. Hori horrela, batzuek eskertuko genuke baldin eta politikariek forofo hutsak balira bezala jokatuko ez balute, kanpainan bazeuden ere. Zer esanik ez ezker abertzaleko pertsonalitate erreferentzialek, beren forofismoarekin lotsagorritu egin gaituztenek.

Futbolak ez gaitu batzen. Are, futbola aprobetxatu egiten du prentsa jakin batek gure arteko diferentziak eta ezinikusiak areagotzeko

Lotsagorritu egin gintuen bezala ETBko kate guztiek, aldi berean, ditxosozko gabarraren ibilaldia emateak. Amigo, han ez zen ihes egiterik. Aukerak bi baino ez ziren: gabarra edo gabarra. Ez zegoen besterik. Tira, bai, ETB ez zen beste kate batera pasatzea. Tabarra, azkenean, askok aldi berean bataiatu genuen bezala.

Horretan guztian bada atzeko plano batetik ibiltzen den itzal bat, sortzen den susmo bat. Eta ez da garai bateko “futbola herriaren opioa da” edo gisakorik. Are, opio-dosi txiki bat gaizki ez datorrelakoan nago, bestela hain da jasanezina eta herstura-eragilea eguneroko panorama. Susmo hori beste hau da: Bilbok patrimonializatu duela ez bakarrik Euskadiren ideia –hori larria litzateke, baina neurri batean ulergarria–, baizik eta baita Euskal Herriarena ere. Alegia, batzuen buruan ekuazio hau baino ez dabilela: Bilbo = Euskadi = Euskal Herria.

Jakina, testuinguru honetan “Bilbo” esatea ezer ez esatea da. Nor da “Bilbo” delako hori? Nortzuek osatzen dute “Bilbo” hori? Ez dakit. Norbaitek baldin badaki eta esaten badit, ordea, nik amesten dudan nazioaren etsairik amorratuenak seinalatuko dizkit.
Ni soziologoa banintz saiatuko nintzateke gaiari zukua ateratzen. Ez naizenez, zorionak txapeldunei eta aupa Athletic.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
2024-05-29 | Karmelo Landa
Setioa

Setio egoeran bizi gara euskaldunok eta katalanak Espainiako Estatuan, eta gainera ez dugu horren kontzientzia argirik, uste dut. Katalunian hori oso nabarmena izan da azken hauteskundeetan eta ondorengo egoeran.

Benetan aztertzeko modukoa da gertatu dena: Espainiako botere... [+]


Eguneraketa berriak daude