Egunotan ideia bat darabilt buruan, eta ideia hori gauzatzeko, erabiltzaileentzat eskuragai dagoen adimen artifizialen bat erabiltzeko aukeran pentsatu dut. Ez dut inoiz halako adimen artifizialik erabili proiektu bat sortzeko, eta beharbada lan astunena kenduko dit, nire arreta eta irudimena balio handiena duen lanetan jarri ahal izango dut. Ideia hori baztertu barik, bat-batean baratzearen eta lurraren aberastasunaren irudia etorri zait burura, uzta on baten bila eta lurra ahalik eta gehienetan erabili ahal izateko,  zelan gizakiok ongarria erabili izan dugun, lurra indartzeko.

Ekonomian oinarri hain handia duten gizakion gizarteotan, antzera gabiltzala dirudi, ongarria kasu honetan teknologiak izango lirateke, horrela pertsonen gaitasunak ontzeko; pertsonek ekoizpen ahalmen handiagoa izan dezaten teknologiak sortzen ditugu. Lehen, pertsona askoren lana zena, teknologiaren ongarriari esker, bakar batzuena bilakatu da. Baina lurraren ontzeak mugak ditu, eta gaur egun, lurra indartzeko eta uzta osasuntsu bat lortzeko ongarria gehitu beharrean, naturan berez aberatsak diren lurrak aztertzen hasi gara. Errizoma (sustraien sare) indartsua duten lurrek bizitza bultzatzeko aukerak handitzen dituztela ulertzen ari gara. Gizakion kasuan, bada gure gaitasunak teknologien bidez ontzeko mugarik? Zelan eragin diezaioke gure osasunari muga hori gainditzeak? Norentzat izango dira teknologiaz ondutako gizakion emankortasunaren emaitzak? Agortzen ote da gizakion sorkuntza jarioa, hainbeste aukera eskaintzen dizkiguten teknologiak modu intentsiboan elikatuz? Onduak izango ez diren gizakiek, arrakala egoeran geratuko direnek, bizitza onak izateko aukerak sortzeko gaitasuna izango ote dute?