“Aluaren eredu anatomiko errealik ez da existitu orain arte: geure buruari galdetu beharko genioke zergatia”

  • Alu hiperrealista bat bere barne eta kanpo geruzekin, hori da Juncal Altzugarai Zurimendik (1981, Bilbo) sortu duena. Zoru pelbikoan eta sexologian aditua da, fisioterapeuta izateaz gain. Alooa proiektuarekin plazaratu du hezkuntza arloan eta gorputzari lotutako ikasketa zein lanbideetan erabiltzeko tresna; baita norbere plazera zein anatomia ezagutzeko pieza gisa ere. Eskultura txiki batean, mundu erdiari baino gehiagori eragiteko obra handi bat.

“Emakume askorentzat zaila da alua izendatze hutsa ere, aztertzea eta begiratzea zer esanik ez. Aluaren barnealdea lurralde ez arakatua da
“Emakume askorentzat zaila da alua izendatze hutsa ere, aztertzea eta begiratzea zer esanik ez. Aluaren barnealdea lurralde ez arakatua da". (Argazkiak: Hodei Torres)

Nola egiten da alu hiperrealista bat?
Zailtasun handiak izan genituen testura guztiak diseinatzeko, molde asko probatu ditugu. Alooaren berezitasuna da kanpotik zein barrutik erreala dela; bulbatik baginaren amaieraraino. Oso konplexua da moldea eta materiala, urte eta erdiko prozesua izan da emaitza lortu artekoa. Urriaren amaieran aurkeztu nuen profesionalentzat, eta orain atera da mundura. Hamar urte neramatzan proiektuari bueltaka.

Zergatik?
Tailerrak, ikastaroak eta abar ematean ez nuen aluaren eredu anatomikorik; gizonezko masturbadorea bakarrik, eta amorrua ematen zidan. Askotan, sexu indarkeria jaso duten emakumeekin egiten dut lan. Nire beharrizanetik hasi nintzen eredu anatomiko hiperrealista bilatzen, baina banekien beste profesional batzuena ere bazela. Bartzelonako emakume bat topatu nuen, eskultura hiperrealista egiten duena –Espainiako Estatuan zazpi baino ez daude–. Asko gustatu zitzaion proiektua, eta horrela hasi ginen lanean, 2020an. Ia bi urteko bidea izan da. Chicagoko (AEB) unibertsitateko kongresu batera gonbidatu nindutenean ohartu nintzen han ere ez zegoela eredurik, eta hango unibertsitateek diru asko dute, puntako herrialdea da-eta.

"Asko hitz egiten da konsentimenduaz, baina non dago desioa? Batzuetan ez duzu desiratzen eta emakume askok deskonektatu egiten dute plazera"

Eredu anatomiko erreala bezain berritzailea da zurea, erabaki ausarta. Nolako harrera izan du?
Sekulakoa. Aurkezpenera EHUko anatomia irakasleak, emaginak, zoru pelbikoko fisioak, erizainak… etorri ziren. Ereduarekin flipatu zuten. Beldurra nuen hasieran. Ez dut ulertzen 2022 arte aluaren eredu anatomiko errealik ez existitzea: gure buruari galdetu beharko genioke zergatia. Emakume askorentzat zaila da alua izendatze hutsa ere, eta aztertzea eta begiratzea zer esanik ez. Umeei zergatik esaten diegu txitxia edo potota, alua edo bulbaren ordez? Izendatzen eta ikusgarritzen ez dena, ez da existitzen. Egungo eredu anatomikoetan gure gorputzak desira objektuak dira, edo infantilizatu egiten dira gure gorputzak.

Gorputzen eta plazeren autoezagutza falta da, oraindik?
Nire misioa hori da: emakumeei ezagutzen, izendatzen, esploratzen eta gozatzen erakustea. Bestearekiko objektu izan edo sentitu ordez, zure plazeraren jabe izatea. Hau ez da aurreko belaunaldien kontua; emakume gazte askok dute sentsazio hori oraindik ere. Emakume askok gorputzarekin konektatzean asko deskubritzen dute. Gure nerbio sistemak ikusi nahi ez ditugun oroitzapenak blokeatzen ditu: emakume ugarik deskonexioa dute gauza anitzen biktima izan direlako; umeetako bizipenengatik, indarkeria obstetrikoagatik… Zabaltzeko meloi asko daude, eta asko normalizatuta daude, hori da larriena. Asko hitz egiten da konsentimenduaz, baina non dago desioa? Batzuetan ez duzu desiatzen, eta emakume askok deskonektatu egiten dute euren plazera. Kontsultetan asko ikusten da hori, eta oso tristea egiten zait. Proiektu hau gauza horiez guztiez hitz egiteko aitzakia da, ez da eredu anatomiko soila.

Zer gustatuko litzaizuke eragitea Alooaren bidez?
Autoezagutza errealitate izatea. Emakume asko ez dira ausartzen euren hankartea begiratzera. Eredu anatomikoarekin hastea aurrerapauso handia da batzuetan ere. Beldurra eta nazka galtzen dute, batzuek genitalekiko nazka sentitzen baitute. Aluaren barnealdea lurralde ez arakatua da: nolakoa da gure baginaren amaierako ukimena? Uretra, puxika deskubritzea ere bada. Asko kezkatzen gara barneak ukitzean gauza gogorrak topatzerakoan. Beldurtu egiten gara, emakumeok oso barneratua baitugu txarra: beti gaude argalegi edo lodiegi, hilerokoagatik edo izerdiagatik gaizki usaintzen dugu… Bidaltzen dizkiguten mezuak beti dira gaizki eginda gaudela iradokitzekoak. Horregatik, nire helburu nagusia autoezagutza eremu eta belaunaldi ezberdinetara zabaltzea da.

Horrela, gainera, medikuntzako ikasle guztiek mimoz lan egiteko baliabideak izango dituzte. Ginekologoek esaterako, oso barneratua dute gorputzak edonola ukitzea, pazientearen egoera ezagutu gabe. Soluzioa ez da ginekologoak “lasai egon” esatea. Mimoz eta samurtasunez lan egiteko balio behar du eredu anatomiko honek. Ginekologoan zergatik jartzen digute, adibidez, izara bat? Deskonektatzeko, eta gure gorputzaren parte ez dela sentitzeko. Hori ere indarkeria da niretzat: gure gorputzak beldurraren ordez konfiantza eman behar digu. Dentistan ez digute begiak estaltzeko ezer jartzen tornuak ikus ez ditzagun. Nola normalizatuko dugu horrela?

Gordexolako komentuan

"Komentu maitea kapillan egin nahi izan nuen. Elizaren itxura mantentzen du, eta bertako altarean egin nuen aurkezpena. Aintzina, klausura komentua zen; bertako emakumeak ezin ziren handik atera. Nire nahia eliza eta toki horri esanahi berria ematea ere bazen, eta horregatik ez nuen Bilbon egin nahi. Imajinatu zer nolako deskonexioa izan zuten moja horiek euren gorputz eta plazerekin. Gainera, dena Gordexolatik ateratzen da: lau emakume gaude formatuta proiektu honetarako, eta eskaera handiak badatoz prest egoteko. Oso prozesu artisaua da, material bereziekin egina, eta eskaerapean egingo dugu lan, modelo guztiak eskuz eginak baitira. Webgune bidez jar zaitezkete harremanetan gurekin: www.alooa.eus atarian."

 


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Gorputza
Gorputz hotsak
"Filmak ez daude gorrentzat eginda; euskara ez dakitenentzat eginda daude"

Jende askorekin eta elkarrizketaz inguratuta dagoenean isil-isilik edo ohi baino isilago egoten da Irati Erauskin (Hondarribia, Gipuzkoa, 1996). Horregatik, “oso irekia” den arren lotsatia dela uste dute batzuek. Entzumen urritasuna dauka, eta batzuetan “oso... [+]


Gorputz hotsak
"Ederrena izanen zen okupa motorizatu guztiak desagerraraztea"

Behar ez den lekuan autoa aparkatzen duten gidariak salatzen hasi zen Juan Larreta (Iruñea, 1968) duela bost urte. Esklerosi anizkoitza duenez, desgaituak diren pertsonentzako aparkalekuetan autoa uzteko txartela dagokio. Urteak daramatza Nafarroako txartelen erregistro... [+]


Gorputzaren konkista

Gorputzaren gaiak pisua hartu du egungo diskurtsoetan, era askotara agertzen zaigu. Hala ere, eztabaida berri samarrak dira: beste garai batzuekin alderatuta, gorputza nahiko baztertua egon da Mendebaldeko pentsamenduaren historian.

Niri, egia esan, lagungarria egiten zaizkit... [+]


Aireportuko anekdota bat

Askotan nahastu izan nau kanpo begiradak mutiko nerabe batekin, hori ez da berria. Berria ez denez, grazia egitetik gogaitzera pasa izan nau. Berria ez denez, geroz eta erantzun epikoagoak botatzeko gaitasuna garatu dut, egoeraren gaineko kontrola neureganatuz. Eta kontrola... [+]


2024-02-11 | Diana Franco
Teknologia
Neuro-txertoak

Txertaketa landare baten zatia beste landare bati lotzea da. Espezie berriak sortzeko modu artifiziala. Horrela, bi espezieak organismo bakarra bailiran hasiko dira. Badirudi preziatzen ditugula nahasketa hauek gizakiok, batzuetan egoera konplexutan landareei hazteko aukera... [+]


Eguneraketa berriak daude