Algoritmo kutsakorrak
Badago bizi dugun munduan plaza asko. Plaza batean, beste pertsonekin harremanak izateko, bertako jokabide kodeak ulertu eta onartu behar dituzu. Plaza zehatz horretako jokabide kodea jarraituta, harreman arrakastatsuak izan ditzakezu. Plaza digitaletan, sare sozialetan, jokabide kodeek algoritmo forma hartzen dute, plazaren jabeek nahi dituzten helburuak lortzeko diseinatuta dauden algoritmoak.
Hala, gaur egun gizartean eragiteko bide ezberdinak ditugu: pertsonen arteko jokabide kodeak ez ezik, pertsonen arteko harremanak gidatzen dituzten algoritmoen jokabide kodeak ditugu.
Beti izan da zaila pertsonen arteko jokabide kodeetan eragitea, denbora eta lan asko behar da. Mundu analogikoan, ordea, pertsonen arteko jokabide kodeak ezagunak dira, gustuko ez duzuna hauteman dezakegu eta horren inguruan, orokorrean, ekintzaren bat egiteko gaitasuna dugu.
Algoritmoen kasuan ordea, nik ez dut nire burua gai ikusten eragiteko. Ez ditut algoritmo horiek publikatuta ikusten, jabeentzako abantaila konpetitiboa izanik jabetza industrialaren legeekin babestuta daudelako. Baina argitaratuko balituzte ere, ez dut behar den ezagutza haien baitan eragiteko.
Zentzu honetan, oso interesgarria iruditu zait ezagutu berri dudan Anna Heringer arkitektoaren pentsamendua. Proposatzen du bizi ditugun eraikinak ondoan ditugun materialekin eta komunitatean eraikitzea, iraganean bezala. Ideia horren atzean teknologia prekarioen kontzeptua dagoela uste dut. Ez du esan nahi lortuko den emaitza ez dela ona, baizik eta bidea denok ulertzeko eta eragiteko modukoa izango dela, gardena. Ideia horrekin ari dira lanean hacktibista asko, harreman digitalen zentzua berriz ere gure eskuetan jartzeko alternatibak garatuz. Anna Heringer-ek kutsakorra den zenbait arkitekturaz hitz egiten du, gure bizitzak eta komunitateak ahultzen dituen arkitekturaz. Beharbada, ildo berean, kutsakorra den zenbait algoritmiaren inguruan hitz egiterik dugu.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Balirudike dena kontrolpean dagoela, badakitela guri nola sinetsarazi edozer, ez dugula inoiz, berez, guk nahi duguna egiten. Iragarki konstante batean bizi bagina bezala, esaten dugu “aukera berdintasuna”, eta pentsatzen dugu esaten ari garela “aukera... [+]
Baltimore ibai gaineko zubiaren erorketa urte bukaerako oroimeneko irudien artean jasoko da, zubi baten erorketa ikuskizun zirraragarri eta salbuespenekoa baita. Zeren eta zubiak eta eraikinak ez dira berez erortzen, lehergailu edo artefaktu baten eztandak bat-batekotasunaren... [+]
Etxebizitza duina izatea gero eta zailagoa da. Berdin du esaldi hori noiz irakurtzen duzun, urteak pasa eta arazoa gero eta larriagoa da.
Nola izan daiteke bizitzeko oinarrizkoa den eskubidea, teorian hainbat legek babestutakoa, EAEn eskubide subjektibo moduan onartu berri... [+]
Hezkidetzarekin lotutako proiektuak koordinatzeko lankideekiko bilera batean, mutiko batek ikaskide neska bati irain matxista bota diolako gertakaria kontatu zuen irakasle batek, zalantza sortu zitzaiolako egoki jokatu ote zuen, eta gure artean hausnarketa interesgarria sortu... [+]