Osasun publikoaren ginkana bihozgabea
Noiz utzi diogu gizaki izateari osasun publikoan? Ez dakit gainerako eskualdetan, baina Meatzaldean eta Ezkerraldean aspaldi.
4 urteko semea gaixotu zaigu aste honetan eta ginkana egin behar izan dugu osasun langileren batek artatzeko: hasteko, pediatrarik gabe jarraitzen dugu Trapagarango goiko auzoetan, hamar kilometro egin behar izaten ditugu gure umeak osa ditzaten. Jarraitzeko, hamar kilometrora dagoen osasun zentro horretara deitzean, Trapagarango osasun zentrora, alegia; ez dute beti telefonoa hartzen. Beraz, bertako gurasook larrialdietako telefonora deitu beste aukerarik ez dugu izaten askotan (gero esango digute alferrik betetzen ditugula lineak). Horixe gertatu zitzaigun guri herenegun.
Larrialdietako osasun langileak semearen sintomak entzunda, Santurtziko San Juan de Dios ospitaleko larrialdietara eramateko gomendioa eman zigun; semeak berehalako zaintzak behar zituen. Etxetik arrapaladan atera, umea autoan sartu eta hara abiatu ginen.
San Juan de Dios: kalea jendez lepo, barnea hutsik; harrituta sartu nintzen barrura. Harrerakoari haurraren datuak emandakoan, kalean itxaroteko eskatu zidan. Orduan hasi nintzen ulertzen arestian ikusitako irudia: kale gorrian zutik zain zeuden horiek guztiak semearen moduko pazienteak ziren. i-ka-ra-ga-rri-a! Urtarrila, negua, bost graduko tenperatura kalean, esertzeko toki bat bera ere ez eta gaixoak bertan, zain.
"Normala al da hori? Bidezkoa ez, baina normalizatu al ditugu horrelako egoerak? Ordubeteko itxaronaldia egin nuen semea besoetan nuela, hamazazpi kiloko semea"
Normala al da hori? Bidezkoa ez, baina normalizatu al ditugu horrelako egoerak? Ordubeteko itxaronaldia egin nuen semea besoetan nuela, hamazazpi kiloko semea. 45 minutu zain neramanean, bizkarra erdi lehertuta, lurrean esertzea erabaki nuen, haurra nire altzoan jarrita. Eskerrak ilaran zegoen pazienteetako batek barrura sartu eta gurpildun-aulki bat ateratzeko indarra izan zuen; eskaini zidan, eta bihotzez eskertzen diot. Nolanahi ere, zer gertatzen ari da ospitaleetan, kasu honetan San Juan De Diosen? Nork erabaki du gaixoak trapuen pare artatzea? Hori al da zaindu eta osatzeko modua?
Badakit, bai, arazo bat baino gehiago dago afera honetan. Hasierako arazoa, hau da, pediatrarik eza eta osasun zentrorako deiak ez hartzea, giza baliabide faltaren ondorioa da; hortaz, kudeaketa txarraren ondorioa. Osasun publikoan murrizketarik egin izan ez balute eta pandemia egoera aprobetxatu izan balute osasungintza indartzeko, ez genuke honelako problemarik izango orain. Kudeatzaile ezin txarragoak ditugu Eusko Jaurlaritzan, eta ezin koldarragoak, gainera; beti eraso egiten diotelako talderik zaurgarrienari, oraingo honetan haurrei eta Larreineta, Barrionuevo edo La Arboleda bezalako landa guneei.
San Juan de Dioseko arazoa, ordea, bestelakoa da: bihozberatasun falta ikusten dut nik hemen, enpatia falta, gupida falta, gizatasun falta, azken batean. Gaixorik dagoen giza jendeak (gi-za-jen-de-ak, ez dezagun ahaztu), ez luke kalean eta zutik itxaron beharko bere txanda noiz iritsiko, are gutxiago neguan. Eta erraza dirudi konponbidea, ospitale horretako korridoreak zabalak eta luzeak baitira; pandemia ezin da edozertarako aitzakia bihurtu. Oso nekeza litzateke aulki batzuk jartzea? hiru metroko distantziara elkarren artean, hogei bat aulki. Horretarako espazioa bada bertan.
Beste aukera bat ere bada osasun publikoaren ginkana bihozgabe honekin behingoz bukatzeko: urtarrilaren 23an, igandea, 12:00etan denok EAEko hiriburuetara jotzea; osasun langileekin bat egitea manifestazioan Eusko Jaurlaritzari bat-bateko neurri errealak eskatzeko. Aldarrika dezagun aski dela!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Lau hilabete daramatzagu greba mugagabean, hitzarmen propio baten eta lan-baldintza duinen alde. Lau hilabeteko greba honetan, udaltzainek piketeetan bortizkeriaz zapaldu gaituzte, hirian jarraitzen gaituzten eta mobilizazio bakoitzean zelatatzen gaituzten polizia... [+]
Urtebetetzeek eta urte aldaketek pilaketa bidezko eragina dute: alegia, banaka, gertatzen direnean, nik ez dut ezer sumatzen. Urtebetetzeetan, ondo xamar egin badut segundo batzuez olgatzen naiz (nire baitarako), nire garunaren zati batek ezin dio utzi zoriontzen dutenean... [+]
Etxe pareko lokala itxita, obretan, zerbait berria irekiko dutelako susmoa. Ez da izanen mertzeria bat, ez eta loradenda bat. Kasurik onenean taberna bat, ohikoa, auzokoa, eta txarrenean gastrobarra edo specialty cafe bat. Ez duzu dirurik bost euroko kafea erosteko. Ez duzu... [+]
Abuztua heldu zaigu, irakurle. Oporretan zaude eta zuretzako denbora gehiago daukazu? Edo agian ez daukazu denborarik, oporrak planez bete dituzulako? Edozein modutan, kontuz! Egungo bizimoduaren psikologizazioak edonon sailkatzen ditu sindrome berriak, eta oporraldiak ez daude... [+]
Euskararen normalizazioaren motorrak herri dinamikara bueltatu behar du aurrera egin nahi badugu
Gaztetxo bati lehen mugikor adimentsuak eskaini beharko liokeena zer izan beharko litzatekeen hasi naiz pentsatzen. Nork daki, beharbada ordenagailuetarako Luberri edota Txikilinux sistema eragile libre euskaldunak sortu ziren bezala, mugikorretarako garatu liteke Linage... [+]
Inoiz Erdi Aroko etxe museifikaturen batean egon bazarete, etxeko altzarigintza egurrezkoa, berniz ilunekoa eta dekorazio landuarekin egina zela konturatuko zineten. Eta etxearen dekorazioari dagokionean, deigarriena da zeinen altzari gutxi zituzten edozein gela motan, baita... [+]
Bilboko 13 konpartsek iragarri dute ez dutela Coca-Colarik salduko Aste Nagusiko txosnetan. Instagramek albiste horri buruzko Deiaren argitalpena iradoki zidan, eta iruzkinak hiru multzotan sailkatuko dizkizuet: konpartsei isekak, halako ekintzek eraginik ez dutela... [+]
Uda honetako erronka omen sare sozialetan: kaka egitea igerileku publikoetan. Ohikoak dira jokabide zikinak sare horietan, eta batzuek beren gorotz fisikoa libratzea, ororen begi-bistan eta eskura, honezkero gaina hartu digun zikinkeria digital erraldoia hezurmamitzea besterik... [+]
Liburuak hasi, utzi… begietatik garunera nagi doaz esaldiak, eta itzali ezin dudan tik-tak bat entzuten dut. Ikus-entzunezkoak pikatzen ari naiz.
Entzun dut burpee, eta Llados, eta body count, eta nahi duzulako zara pobrea, eta Milei, eta Thiel, eta unibertsitatea... [+]
Bolo-bolo dabiltza gugandik zenbait kilometrotara gertatutako pogromoak, hamarkada luzetan −mendez mende− zilegituriko arrazismoa oinarri dutenak. Palestinan, Torre Pachecon eta Hernanin, arazoa antzekoegia da, intentsitate ezberdinez bada ere. Moroak dira behe-laino... [+]
Euskararen balizko etorkizunari buruzko ikerketa bat ezagutzera eman da berriki, eta zalaparta eragin du bertan irudikatzen den paisaia beltzak. Asaldamendu hori auzitan jarriz abiatuko dut nire ekarpena. Zergatik da harrigarria datu hori? Zein mundutan bizi gara, gure egoeran... [+]
Diskurtso erreakzionarioen gorakadaz ari gara azken urteetan. Dela migrazioei buruz, dela feminismoa, euskara eta abarri buruz. Testuinguru horretan, garrantzitsua iruditzen zait jarrera erreakzionarioak edota migrazioei buruzkoak aztertzeko ez gelditzea titularretan, eta gaiari... [+]
Euskara badago Bilbon, baina non? Eta zertarako? Nork sortzen du euskarazko kultura, eta nork sostengatzen? Galdera horien aurrean, udalaren azken urteetako erabakiei begira, argiago ikusten da euskara eta kultura bizirik nahi ditugunontzat kezkagarriak diren erabakiak hartu... [+]