Iazko azaroan eman zuen Adèle Haenel aktoreak hamazazpi urte lehenago Christophe Ruggia errealizadorean partetik errepikaturiko eraso sexisten berri. Kasu pertsonalaz haratago, bortxaketaren kultura xeheki disekatu zuen, Frantziako zinemagintza zein jendartea azkarki inarrosiz. Otsailaren 28an, bigarren lurrikara eragin du, berriz ere gaia plazaren erdira eramanez: errealizadore hoberenaren Cesar saria Roman Polanskiri ematen zitzaiola jakitean, “lotsa!” oihukatu eta sarien... [+]

2020ko Cesar sarietan Roman Polanski saritu zutela entzutean, "lotsa!" oihukatu, aulkitik jeiki eta haserre alde egin zuen Adèle Haenel aktoreak. Hamabi emakumek salatu dute Polanski bortxaketagatik. Haenel bera ere sexu erasoen biktima da, 2019ko azaroan hautsi zuen bere isiltasuna Mediapart hedabide independentean. Elkarrizketa horretako zati batzuk itzuli ditugu bideo honetan.

Irakurri lotura honetan Jenofa Berhokoirigoinen erreportajea.

Internet bidezko streaming zerbitzuak saltzen ditu Netflixek. Telesail eta film katalogo handia eskaintzen die mundu zabalean barreiatutako milioika harpidedunei –2019ko udan 150 milioiko langa gainditu zuen–. Nola lortu du horrelako hazkundea? Zer du atzean negozio eredu honek?

Europako Ikus-entzunezkoen Behatokiaren txosten batek nabarmentzen duenez, emakumeek egindako filmen kopuruak gora egin duen arren, haiek zuzendutako filmek "poliki egiten dute aurrera oraindik".

Euskaltelen ehunka bezerori gutun bat iritsi zaie azken asteetan: 150 euro ordaintzeko eskatzen diete bost eguneko epean eta hori egiten ez badute epaitegietara eramango dituztela adierazi diete, P2P sareen bidez pelikulak partekatu izana leporatuz.

Eredu produktibo bat da. Historiaren une honetan kapitalismoak jantzi duen azken maskara. Ideologia bat ere bai, etenik gabe errepikatzen dena negozioak nola egin erakusten duten unibertsitateetan, enpresei aholku ematen aritzen diren bulegoetan, ekintzailetza eta enpresa-sorkuntzari buruz nonahi antolatzen diren jardunaldietan. Eta, batez ere, leku guztietako agintariek besarkatu duten masta da, azken hamarkadako ekonomiaren itsaso zakarrak zeharkatu ostean India berriak agertuko direlakoan... [+]

Filmak Bird Box du izena, eta Netflixen dago ikusgai. Han-hemen irakurri dudanaren arabera, istorioa etorkizun postapokaliptikoan gertatzen da; protagonistak, Sandra Bullockek antzeztuak, begiak estalita dituela egin behar ditu egin beharreko gauza guziak, bere biktimak ikusmenaren bidez harrapatzen dituen munstro batek ez harrapatzekotan bederen. Nik ez dut oraindik ikusi, baina litekeena da toki lasai batean gelditzea –a quiet place, hobeki ulertzen baduzue– ikusi gabe.

Horrela dira gauzak nazioarteko agenda mediatikoan: urtetan ahaztuta egon da Bob Marley eta halako batean, nonahi ikusten hasten zara. Zergatik? Ba Netflixek estreinatu duen dokumental batengatik: Who Shot the Sheriff? lanean aztertzen da zer geratu 1976ko abenduaren 3an, zazpi pertsona abeslari jamaikarraren etxean sartu zirenean, han zegoen jende guztiaren kontra tiroka.

Gastibeltza filmak egitasmoa sortu berria da. Euskal zinema sortu eta produzitu asmoz abiatua. Senperen kokatua dago eta sortzaileek Euskal Herri osoko euskaldun guztiengana heldu nahi dute.

“Urteko beldurrezko film beldurgarriena”, “sekulako beldurra pasako duzu”, ”Sitges-en estreinatu zen eta zorabioak eragin zituen”… amua heltzeko helburuarekin, azken urteetan genero honetako ekoizpen bat estreinatzen den bakoitzean, esaldi horiekin bonbardatzen gaituztela ohartuko zineten. Baina ez hori bakarrik, erabiltzen dituzten trailerrak ere ileak puntan jartzeko modukoak izaten dira. Behin filma estreinatu eta aretora joaten garenean ordea, ez... [+]