Zinez aspertzen direnak badira. Behialako ihizi-saioetan higatzen ziren testosterona isuriak, basurdearen, azeriaren edo oreinaren atzetik. Denborak aldatu dira eta gehienok pantailaz pantaila gabiltza dagoeneko, eta ez bakarrik Goenkale sailaren azken atalak ikusteko. Alex Wellerstein amerikarrak zartatze nuklear birtualak, amesten ditugun lekuetan eragiteko Nukemap izenarekiko gunea ireki zuen 2012an.

Areva multinazionalak nuklearraren alorrean diru-galtze ikaragarriak dituen unean jokoak ezagupena lortzen du. Sarraskiaren tokia hautatzen duzu, eremuaren hedapena, hil eta zauritu kopurua eta jo, botoi gorria zapatu dezakezu Stanley Kubricken Docteur Folamour filmean bezala. Halaber, orain arte gertatu atomoaren istripuak errepikatzen ahal dira letania morbidoaz gozatuz: Hiroshima, Maralinga, Txernobyl, Fukushima…

Eztia da herioa behatz soilez zabaltzea eta nuklearra ez dela hain lanjerosa ondorioztatzea. Atomoaren dantza, funtsean, fantasma lizuna delako, estatuak eta garapen xedeak urtzen dituen histeria erakargarria.

Autosuntsiketaren fazinazioak dirau, suntsitua bestea den ber.