Yoyes-en egunerokoetan oinarritutako Lur Olaizolaren film berria, Parisko Cinéma du réel jaialdian
Lur Olaizola zuzendari donostiarraren azken filmak Cinéma du réel jaialdiko lehiaketan parte hartuko du. Parisen egoitza duen festibalak martxoaren 11tik 20ra bitartean egingo du aurtengo edizioa.
Olaizolak Hirugarren koadernoa filma eramango du Parisera. Zinema dokumentalean espezializatutako Cinéma du réel jaialdiaren 44. edizioan ikusi ahal izango den 21 minutuko lan horretan, aktore bat (Ana Torrent) eta zuzendari bat (Olaizola bera) ikusiko ditugu, gidoi zinematografiko bat entseatzen.
Gidoi horrek Maria Dolores Gonzalez Katarain Yoyes-en egunerokoaren zatiak biltzen ditu, 1980tik 1985era bitartean Mexikon idatziak, ETA utzi ondoren. 1986an ETAk Yoyes hil ostean argitaratu ziren eguneroko horietan oinarrituta, beste emakume batzuen aipamenak eta erreferentziak agertzen joango dira: Ulrike Meinhof, Simone de Beauvoir, Rocío Díazescobar, Alexandra Kollontai, Tina Modotti...
Begirada partikular bat
2019an Xulia-rekin debuta egin ondoren, Zerua blu laburrarekin (2020) Bilboko Zinebi jaialdian saritu zuten Olaizola. Eta Parisen estreinatuko den Hirugarren koadernoa lanaren osagaiak ikusita, zinegilearen obra zeharkatzen duten zenbait elementu amankomun antzeman daitezke.
Adibidez, memoria pertsonalei ematen dien garrantzia eta, horren eskutik, haren lanetan agertzen den itzuleraren ideia; edo emakumeen oroitzapenak lehen planora ekartzea –Xulia-k, heroinaren menpe bizi izandako emakume bat zuen protagonista; Zerua blu-k berriz, Ipar Euskal Herritik AEBetara emigratu zuen emakume bat–.
Dokumentalaren eta fikzioaren arteko eremuan esploratzen duen zuzendari honek esperientzia zabala dauka zinema munduan: 2015etik Tabakalerako ikus-entzunezkoen alorra koordinatzen du, Elias Querejeta Zine Eskolako irakaslea da, baita Iruñeko Punto de Vista jaialdiko hautaketa-batzordeko kidea ere.
Elkarteak salatu dutenez, Aditu adimen artifizialeko erreminta tresna bikoizketak ere egiteko gai da, eta bikoiztaileen ogibidea zein bikoizketaren kalitatea arriskuan ikusten ditu.
Emakume zinemagileentzako egoitza artistikoa da Etxe Betea eta Bilboko erdigunean sortu zen 2022an, Gariza Films ekoiztetxe feministaren eskutik. Ordutik, lau egoitzaren bidez –Gela bat norberarena, Elkarrekin Sortzen, A Shelter of One’s Own eta Two Weeks... [+]
Zinemaldi Alternatiboaren amaierarekin batera antolatzaileek haien esker onak eta balorazioa plazaratu dituzte. 17. edizioa izan den honetan, azpimarratu dute zinema tresna gisa hartuta komunitatea ehuntzen aritu direla.
Azken urteetako euskal thrillerren maisutzat dute askok Koldo Almandoz (Donostia, 1973). 2020an kaleratu zuen Nerea Garcia (Nagore Aranburu) inspektorearen lehen telesaila, Hondar Ahoak, eta Ondarroan pasatakoek publikoa poltsikoratu zuten bizkor. Lehen zatitik bost urtera,... [+]
Die my love
Zuzendaria: Lynne Ramsay
Herrialdea: Kanada
Iraupena: 118 minutu
Estreinaldia: Azaroaren 21ean, zinemetan
Erditze osteko doluan dago Grace (Jennifer Lawrence), baina ez zaigu amaierara arte hitzez adieraziko. Kontakizun ero eta kaotikoa da, bere begiradatik... [+]
Iragan berria den Donostiako Zinemaldian euskarazko hiru lan eskaini dira prestigiozko Sail Ofizialean: Maspalomas, Karmele eta Zeru ahoak.
Festibala gutxi gorabehera erdira heldu zenean ohartu nintzen laugarren bat ere bazegoela euskal zinea labelarekin: Los domingos. Bilbon... [+]
Alauda Ruiz de Azua zuzendari barakaldarren lanak jaso du sari preziatua, baita Euskal Zinemaren Irizar saria ere. Bestalde, hunkituta jaso du garaikurra Jose Ramon Soroizek, mende erdiko ibilbide oparoaren ostean.
Zinemaldi eder honi amaiera emateko, Jay Kelly ikusi dut, Noam Baumbachek zuzendu eta George Clooneyk protagonizatu duen pelikula. Bertan Jay Kelly izeneko aktore asmatu baten bizitza kontatu da, Hollywoodek sorturiko famatu generikoaren erretratu. Film honetan, Jay ikusi dugu... [+]
Aurreko urteko Zinemaldian, Paolo Sorrentinok Parthenope luzemetraia aurkeztu zuen, eta gogo handiz joan nintzen ikustera, baita gustura atera ere. Aurten film berria aterako zuela jakitean, ez nuen duda izpirik izan, eta, finean, azken egunerako utzi nuen gozokia. La Grazia,... [+]
Molt lluny klasiko bat da, barrura begirako klasiko bat. Gerard Oms zuzendariaren lehen obrak beste pelikula askotan ikusi den barne bilaketa proposatzen du: gizon heterosexual oso normatibo batek antsietate dezentekoa du, ez daki zer gertatzen zaion, baina ez dago gustura... [+]
Testuinguru historiko, politiko eta sozialik gabea, kasik azalpenik ez... Eskasa iruditu zait oso Donostiako Zinemaldiaren itxiera galako pelikula, The Winter of the Crow.
Poloniako Varsovian kokatzen da, 1981eko abenduan. Psikiatra irakasle britainiar bat da... [+]
Diego Céspedesek idatzi eta zuzendutako luzemetraia da La misteriosa mirada del flamenco, jendez lepo zegoen Kursaaleko 2. aretoa oso-osorik hunkitu duena. 1980ko hamarkadan kokatzen da, Txileko basamortuan, eta hamaika urteko Lidia gaztea (Tamara Cortés) du... [+]
Ikusi izan ditugu animaliak zineman: txakurrak, tximinoak eta txerriak, esaterako. Baina oilo bat protagonista duen pelikularik nik ez dut ikusi sekulan, behintzat. A priori astakeria dirudi: oiloa baino animalia inespresiboagorik ez zait bururatzen. Hegoak astindu ditzake eta... [+]