Existitzen zen, bai
20 urterekin erosi zuen Amaiak bere etxeko telebista. Grisa, karratua, handia. Eta altzari polit batean jarri zuen, sofaren aurrean. Hasieran ez zekien oso ondo egokiena izango zen ala ez. Lehenengo aldiz ikusi zuenean ez baitzitzaion bereziki erakargarria iruditu. Piztu zuenean, ordea, berehala jakin zuen baietz, egoki baino egokiagoa zela, berezia zela. Poz-pozik zegoen Amaia, izugarri gustatzen zitzaion telebista ikusten afaltzea. Lagunak ere gonbidatu egiten zituen etxera ikus zezaten. Ez zitzaion askorik inporta ze saio edo film zegoen jarrita.
Horrela eman zituen 15 urte. Halako batean, gutunontzia ireki eta bertan telebista katalogo bat ikusi zuen arte. Ez zekien zer pentsatu, lehenago inoiz ez zitzaion burutik pasatu telebista aldatzea. Baina ze politak ziren paper horietan agertzen ziren guztiak. Beltzak, eleganteak, finak. Internetera ere konektatu ahal zen horiekin, eta zerbait ikusten zegoen momentuan birbobinatu. Denek erosten zuten, eta eskaintza berezia egiten zioten. Beraz, erosi zuen bat, eta noski, zaharra bota. Zertarako gorde horrelako trastu bat?
Handik urte batera, ordea, aldatu behar izan zuen. Pantaila oso delikatua zen, eta ilobak jolasten ari zirela kolpe eman eta arrakalatu egin zen izkina batetik. Jada ez zituen lagunak telebista ikustera gonbidatzen, apurtzeko beldur zen. Berria eman zioten, baina ez zuen askorik erabiltzen. Noizbehinka gelditu egiten zen, edo amatatu, eta horrek ikusteko gogoak kentzen zizkion. Dendariek normala zela esan zioten, ezaugarri asko zituela eta batzuetan denbora behar zuela kargatzeko.
Bi urte igaro dira ordutik, eta dendan aurkitzen da berriro Amaia. Oraingoan ere eskaintza bereziak daude. Eta apurtu berri zaion telebista zahartuta dago dagoeneko. Begien aurrean dauka modelorik berriena, eta dendariak konbentzitu egin du. Erostera doa. Itxaron. Ulertuko al ditu telebista horrek dakartzan aurrerakuntzak? Jakingo ote du erabiltzen? Orain ere ezin izango ditu lagunak gonbidatu, delikatu xamarra da. Eta zergatik egiten dituzte horren finak? Altzari erdia libre gelditzen zaio eta hautsez betetzen da.
Ez daki zer egin. Dendariari galdetu dio: “Existitzen al da beldurrik gabe, lasai, gustura eta pozik erabil dezakedan telebistarik?”. Eta halakoan, botatako telebista zahar hura etorri zaio burura. Existitzen zen, bai.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Erribera, historian, sekula euskalduna izan ote den; horra hor Nafarroan, duela berrogei urtetik hona, hainbestean behin errepikatzen den eztabaida bizantziarra (eztabaida bizantziarra: eztabaida alferrekoa, zeinean alde bakoitzak ezin baitizkio frogatu bere baieztapenak beste... [+]
Etxez aldatzen naizenean, edo, areago, norbait etxetik joaten denean, oroiminak hartzen dizkit burua eta bihotza. Orduan hasten naiz zer gordeko dudan eta zer ez erabakitzen saiatzen. Izan ere, objektu guztiek lotzen gaituzte zerbaitetara, edo norbait ekartzen digute gogora;... [+]
Estatu poliziala kanpora! Abesten dute negar-gasen leherketen artetik. Gaztetxo konprometituak, amatxi militanteak, aurpegi estaliak, edo ez, pailazoak, musikariak, sindikalistak eta politikariak, kaskodun medikuak, laborariak traktore gainean... Landa-eremuan zein hirian,... [+]
Ezaguna da enpresa frantses batzuek (Thales, Airbus, Dassault) aspalditik laguntzen dutela Israel haren ekipamendu militarra osatzen. Disclose elkartearen inkesta baten arabera, berriz, Frantziako Gobernuak berak hornitu dizkio osagai elektronikoak Israeli, Gazako zibilak... [+]
Gauzak ez dira horrela, gauzak horrelaxe daude. Esaldi hori iltzaturik geratu zitzaidan Gorka Urbizuren diskoa osorik eta patxadaz entzun nuenean. Uste nuen aurkikuntza itzela egin nuela identifikazio horrekin, inozentea ni! Gerora ohartu naiz, merchandising-erako leloa izateaz... [+]
Gizakiontzat ez da inoiz erraza izan lasai pentsatzeko denbora tarte luzeak hartzea, bizimodua aurrera ateratzearen ardurarekin bizi gara, bai geurea zein geure ondorengoena. Bizitzeko izan dugun aukera honetan, ahalik eta ongien nahi ditugu gauzak egin. Ardura horiengatik,... [+]
Krisi existentzial dezente ditut inguruan. Nerabezaroa/gaztaroa itxurakerian pasa, antzezten helburu zutena pertsona onak (ona izanik justua, ez denari baietz esaten dion lerdoa) izatea, benetako bizitza bat bizitzea zela, are, iraultza egitea, eta, orain, berrogei urteak pasa,... [+]
Espainiako Estatuko espetxeetatik Euskal Herriratu gintuztenetik Zaballako espetxean komunikazioaren alorrean gabezia ugari topatu ditugu. Aurrez aurreko gutxiago eta laburragoak dauzkagu, lokutorioko bisitak baldintza tekniko kaxkarretan gauzatu behar izan ditugu eta telefono... [+]