Zenbat eta zimur gehiago orduan eta eskubide gutxiago? Haren iritzia kontuan ez hartzeko arrisku handiagoa? Erreportaje honetako solaskideen ustez, horrelako zerbait gertatzen da. Zahar egoitza bizitoki aukeratuz gero, haien eskubideak ia ezerezean geratzen dira. Egoitzan zein norbere etxean, bizirauteko zaintzen ditugu eta sarri ahazten zaigu galdetzea ea nola bizi nahi duten. Pandemia da adinekoen eskubideak eta duintasuna zokoratzearen adibide garbia: etxean gelditzeko esan, egoitzaz aldatu,... [+]

Iruñeko Udalak hiriko hamabi auzoetako adinekoen egoeraren diagnostiko kuantitatiboa egin du. Iturrama eta Donibane auzoak dira Iruñeko zaharrenak.

Hirugarren adineko pertsonei, gaixotasun kronikoak pairatzen dituzten pazienteei eta jarduera fisikoko eta osasuneko tokiko proiektuei zuzenduta daude. 200.000 euroko laguntzak izango dira.

Proba xume, eta era berean esanguratsua egin zuen Goyhenechek Izpurako Luro Fundazioaren zahar etxean. Ergoterapeutek pazientearen autonomia mantentzeko ahalegina egiten dute eta Goyhenechek jakin nahi zuen ea jatorrizko hizkuntzan artatuz gero gaixoaren gaitasunak gehiago sustatzen ziren. Ikerketa lana Belgikan saritua izan da eta duela gutxi UEUk eta Iker zentroak antolatutako Hizkuntzalaritza klinikoko I. jardunaldian azaldu du egileak.

Basamortuan dabiltza lanean euskal profesionalak. Hizkuntza nahasmenduak (afasia) dituzten euskaldunak artatzeko ia bitartekorik gabe egiten dute lan. Zein hizkuntza arazo duten ebaluatzeko euskarazko testik ez, hizkuntza berreskuratzeko esku-hartzea ere ezin egin euskaraz egoki, eta ikerketa lanak ere urri dira. UEUk eta Iker zentroak Hizkuntzalaritza klinikoko I. jardunaldia antolatu zuten irailaren 4an. Ikerlari eta profesional batzuk ari dira basamortua ureztatzen.

Kalera indarrez bueltatzeko beharra argi ikusten du Ana Mezo, Oneka emakume pentsionisten plataformako kideak. Birusak zaintza arazoak eta gabeziak mahaigaineratu dituen honetan, borroka sozialen atomizazioa bukatzearen beharra defendatu du.

Elkarrizketa hau Pikara Magazinek argitaratu du eta Creative Commons lizentziari esker ekarri dugu. Jatorrizko elkarrizketa luzeagoa da eta lotura honetan daukazue.

Hedabideetako lehen lerroetatik erori dira. Hildakoak eta kutsatutakoak zenbatzen zituzten bitartean izuturik egon ginen zahar egoitzei begira. Olatu beldurgarriena igaro da eta badirudi urak bere onera etorri direla. Egoiliarren senideek eta egoitzetako langileek ez diote halakorik. Minez gainezka duten barrua husteko premia dute eta ausart seinalatzen dituzte pandemiaren kudeaketa kaskarraren erantzuleak: Gipuzkoako, Bizkaiko eta Arabako Foru Aldundiak.

Pribilejiatu bat naiz, badakit. Bizi garen etxeak elkar hiltzea desio ez izateko adina espazio dauka –ez gara berralokatutako gela batean bizi, gure kasuan lau pertsona, hamar metro karratutan–: badaukagu, hala behar izatera, gela bana, balkoi bat, joan-etorriak egiteko pasilloa. Seme-alabak ez dira txikiegiak, egun osoa inguruan molestatzen ibiltzeko, ez handiegiak, egun osoa lagunekin kalera atera nahi izateko; gainera hizketaldi inteligenteak eduki daitezke jada, eta oraino,... [+]