Josu Beldarrain maixuari elkarrizketa
Julia Berrojalbiz andereñoari elkarrizketa
Ibon Fresnedo maixuari elkarrizketa
Julia Berrojalbiz eta Josu Beldarrainekin solasean
–Ikusi dugu dena. Idaztegian sartu gara. Julia, Josu, Ibon eta laurok gaude mahai baten inguruan. Esaiguzu, mesedez, Julia: noiz hasi zineten lan honetan?
–Orain dela 16 urte hasi ginen etxez etxe, sukalderik sukalde. Baina haurtaldea ugaltzen ari zen. Elkano kalean moldatu genuen lehenengo ikastetxea. 1965-66-garren ikastaroan legeztatu egin genuen. Gure ikastola izan zen aurrena horretaratu zena. Gero "Gran Via"n ipini behar izan genituen beste gela batzuk. R. Mª Azkue zuen izena gure ikastola: hark. Baina lege berriaren arabera taxutu beharra heldu zitzaigun. Orduan eraiki genuen LAURO ikastola.
–Zenbat haur dituzue?
–Aurten seirehun dabiltza. Datorren ikastaroan zortzirehun izango ditugu.
–Ondoan daukat Josu. Ez du hitzegin nahi. Egintzetan luze eta hitzetan labur, dugu Josu. Zenbat diru behar izan duzue, Josu, hau dena egiteko?
-30 milloi behar izan ditugu lurra erosteko eta ikastetxea jasotzeko. Oraindik ez dago dena bukatua.
–Nola osatu duzue diru kopuru hori ?
–Estatuak hamar milloi eman zizkigun. Guraso bakoitzak bazkide bezala 40 mila pezeta ipini ditu. Hemendik aurrera bazkide izan nahi duen gurasoak 50 mila jarri beharko ditu. Gainontzekoa diruetxeetatik atera dugu.
–Zenbat bazkide ditu LAURO kooperatibak7
–500enen bat. Gehienak ikastolan dabiltzen haurren gurasoak dira. 440ren bat bazkide dira gurasoetatik.
–Zenbat ordaintzen du gurasoak haur bakoitzeko?
–Bideko atzera-aurrera, bazkaria eta irakaskintza 2.000 ordaintzen dute 4 urtetatik 6 urtetara bitartekoek. 6tik 10era bitartekoek 2.100, eta 10etik gorakoek 2.200.
–Aberaskumeak bakarrik etortzen al dira ala...
–Ez, denetarik etortzen da. Badira ezin dutelako ordaintzen ez dutenak ere. 42 haur dira irakaskintza ordaintzen ez dutenak.
–Josuri lagun bat etorri zaio bila. Galdera gehiegi egin diogu berritsu ez den gizon bati. Gogotik estutu digu eskua. Lagun egin gara, Julia andereñoa zirikatu beharko dugu orain. Zenbat irakasle zaudete, Julia?
–Hemeretzi irakasle eta ni hogeigarrena, zuzendari bezala. Datorren ikastaroan utziko diot zuzendaritzari Larregi da hau neretzat. Ordu gehiegi dira etxetik kanpora familako ama batentzat. Neure haurra bezala maite dut ikastola hau, hamasei urtetako lanaren fruitua bait dut. Baina ez dezaket honela jarrai.
–Ondo konpontzen al zarete irakasleok?
–Bai. Oraingoz oso ondo. Ez gara denok iritzi berdinekoak. Baina hona datorrenak badaki zer baldintza eta arau dauzkan. Ez dakit asmatuko dugun ala ez, baina nik bide honetatik daramat ikastola.
–Zenbat haur dauzkazue gela bakoitzean? ;
–30 haur daude eskola-aurreko gela bakoitzean. Oinarri Heziera Orokerrekoetan 45 daude gelako. Azkenekoan bakarrik daude 34 haur.
–Gehiegi, noski, gela bakoitzeko?
–Bai, haukeran gehiegi.
–Bai al duzue irakaskintzarako Estaduaren laguntzarik?
–Ez. Iaz zazpiren bat beka lortu genituen. Aurten hogei eskatzeko asmoa dut. Horretaz gainera subentzioa ere eskatu nahi genuke. Baina orain arte ez dugu ezertxo ere jaso. Aurrerantzean ere ez dugu esperantza haundirik. Baldintza asko bete behar da.
–Zu zaitugu ikastetxe honetako zuzendari gurasoen ordez eta eskubide osoz, ez da hala?
–Ni, legeak heziera aldetik eskatzen duen zuzendaria besterik ez naiz. Gurasoak dira ikastetxe honen jabeak. Batzordearen esku dago zenbait gauza. Gu irakaskintzaz eta hezieraz arduratzen gara.
–Bai al dute gurasoek eta irakasleek elkarrekin harremanik?
–Bai. Noizbehinka denon batzarrea egiten dugu. Larunbatero gela bakoitzekoek beren batzarrea eta elkarrizketa edukitzen dute. Gero bakarka ere badituzte irakasleek eta gurasoek harrernanak.
-Jolaserakoan erdaraz ari ziren haurrak.
–Bai , zoritxarrez, erraz jotzen dute erdarara. Beti gainean egon behar da. Izan ere, batzuek ez dute etxean euskararik ikasi. Erdal giroz inguraturiko haurrak dira denak. Irakurgaiak, irratia, telebista kalea, hauzoa, etxapea... dena erdalduna dute.
–Zigortzen al duzue erdaraz sumatzen duzuen haurrik?
–Ez. Euskaraz mintzatzeko esaten diogu, behin eta berriz.
–Euskaraz mintza daitezela askotan esateak eta beti kontuak eskatzeak ez al diote euskararenganako nazkarik sortzen?
–Ez dut uste.
–Euskaraz hitzegiteko bezainbat euskara ikasten al dute?
–Bai. Eta hori sei urtetatik bi hizkuntzetan eskolatzen dituguiarik. Bizkaian ez dugu beste biderik Oinarri Heziera Orokerreko lehenengo urtetik erdara sartzeko eskatzen digute. Bai, ondo ikasten dute euskara irakaskintza amaitzerako.
–Oinarri Heziera Orokorreko legeak agintzen duen guztia irakasten al diezue?
–Bai, dena.
–Beste erdal ikastetxetan baino gehiago ikasten dutela: hemen, iruditzen al zaizu?
-Ni ez naiz nor hori esateko, baina ez nuke ezetzik esango. Bi urtetatik bi urtetara neurtzen ditu síkologo batek haurrak. Besteetan baino hobeto daudela adierazi digute.
–Gipuzkoako ikastolak beste giro batekoak direla eta askatasun haundiagoan hezen dituztela haurrak, iruditzen zaigu guri.
–Badaiteke. Hala uste dut. Badaiteke ni apurtxo bat gogortxoa izatea. Neuk ere ikusten dut. Itzala didate hemen denak, iralasleak eta haurrak. Hemen lan asko egiten da. Nik ez dakit zuena ala gurea den hobea, baina badakit aldea dagoela.
Nahikoa hitzegin dugula eta bazkal lekura abiatu gara. Batzuk bazkadurik jolasera doaz. Besteak jaten ari dira. Beste batzuk janariak ontzian hartzen. Lau urteko haurrek ere berek hartzen dute ontzian jana. Inork ez du esaten "nnik ez dut nahi". Txintxo jaten dute txikienek ere sukaldariak jarritako janaria.
Etxerakoan pentsakizunetan murgildu ginen Ibon eta biok. Gipuzkoako ikastoletatik desberdina iruditu zitzaigun. Haurrek asko ikasten duten ikastetxearen susmoa hartu genion. Umeak arrastoan sartzen dituen ikastetxea zela iruditu zitzaigun..
Agian, honelako zerbait falta zaie Gipuzkoakoei. Batxiller eta Unibertsidade mailako ikasketak egiteko gai ere egin behar ditugu geure haurrak. Ez dugu geure haurren ogibidea arriskuan jartzeko eta zintzilik uzteko eskubiderik.
Baina ikasi bakarrik ez dute egin behar gure haurrek. Jakituriak bakarrik ez du inor gizon egiten. Susmoaz eta irudipenaz bakarrik ari gara. Oso oker egon gintezke, baina gure ustez, Gipuzkoako ikastoletako haurrak askatuagoak daude, nortasun gehiago dute, helduagoak eta biziagoak dira.
Ahal dena egiten da, ordea. Ez nahi dena. Onenean, oraingoz, besterik ez daiteke Bilbon. Ez da gutxi euskara salbatzea. Hori bera ere ez dute egiten beste ikastetxetan
ERRIALDE
Josu Beldarrain, Julia Berrojalbiz, Ibon Fresnedo
12
GaiezGizarteaIrakaskuntzEskolakIkastolakIkastolak
PertsonaiazBELDARRAIN1
PertsonaiazBERROJALBI1
EgileezHERRIALDE1Gizartea