Katalunian tolesten da demokrazia espainiarra. Hartu du hitza Miquel Iceta sozialistak Bartzelonan eta dio Espainia ahalik eta aurrerazaleena, demokratikoena eta pluraltasunaren aldekoena interesatzen zaiola Kataluniari. Une berean, mintzatu da Extremadurako presidentziatik Fernandez Vara sozialista, eta dio Katalunian berehala 155 artikulua ezarri behar dela indarrean, eta TV3 eskuz aldatu, Espainiaren demokraziaren onerako. Ezkondu horiek, biak direnean sozialista Espainia zaleak.
Norbaitek argudiatuko du, kasu hauetan, bakoitzak bere lurraldea ordezkatzen duela, ez bere alderdia. Har dezadan orduan hirugarren adibidetzat sozialista “ez nazionalista” bat, au-dessus de la mêlée –Estatu barruko lurralde-nahasmenduetatik gaindi– kokatzen dena. Europa zale porrokatua, nazioartekotasunari begira bizi dena, horregatik guztiagatik europarlamentuaren presidentzian ere kokatu zutena espainiarrek eredu. Har dezadan Borrell: agindua eman die munduan diren enbaxadore espainiar guztiei Kataluniako president Quim Torra jazartzeko, nonahi agertzen dela. Hara noraino hedatzen den tolestura.
Atera kontuak, orain baitatoz Espainiako aurrekontuak. Esango dizute hobe dela horien aurrekontuei baietza eman, bestela besteak helduko direlako gobernura. Esango dizute hau eta bestea, baina bitartean ikusiko dituzu ordezkari politiko katalanak, epaitu aurretik ere kartzelan edo atzerrian dituztenak, epaitegi espainiar berezien aurrera eramaten, eta ikusiko duzu fiskala, gobernu sozialistaren ordezkaria, kartzela zigor larriak proposatzen. Negoziatu hori, ea.
Ondoren esango dizute herritar katalanek borrokatu diren guztiagatik ere, ez dutela ezer lortu eta alfer-alferrik dela ahalegin oro, ez bada lege espainiarren azpian, menpe, egiten dena.
Euren arrazoinamendu hori guztia argi entzun dadin, badituzte komunikabide indartsuak, eta horietako batean aterako dizute buruzagi katalan preso baten elkarrizketa, non eta kartzelako lokutorioan burutua (ai ene, lokutorio haiek!) eta kazetariak, lotsarik gabe, galdetzen diola ea nola paira dezakeen kartzelaldi luzea bere bi haur txikiekin egon ezinik, eta jarraian lapurtuko dio, ekinaren ekinaz, titular gutiziatua: aldebakarreko bidea ez ei doa inora.
Inboluzioa omen dator Espainiako Estatuan, eskuinaren mutur guztiek bat egiten baitute. Baina zuzen aztertuz gero, inboluzioa da Espainiaren egiturari berari egokitzen zaiona
Falazia hutsean kokatu da demokrazia espainiarra. Ez ditu estatu barruan harrapaturik dituen nazioak onartzen, eta ez die nazioei bide propiorik egiten uzten. Espainiako egituran, nazioen nolabaiteko iraupenak nazioen erabateko ukapena eskatzen du. Kontradikzio gaindiezina da, ez bada nazioek bide propioa hartzen dutela, erabaki beregaina. Horretan dihardute Katalunian.
Inboluzioa omen dator Estatuan, eskuinaren mutur guztiek bat egiten baitute. Baina zuzen aztertuz gero, inboluzioa da Espainiaren egiturari berari egokitzen zaiona, baldin eta Estatu horren menpeko nazio batek, edo klase sozial batek, edo kolektibo indartsu batek demokraziaren bideari ekiten badio. Inboluziorako diseinatua da Espainiako Estatua jatorritik, izan gerraren bitartez, izan errepresioa eta ustelkeria erabiliz. Ezkerra, Espainiaren egiturarekin bat egiten duenean, zentzugabekeria da, termino beretan kontradikzioa, eta laster batean berdinduko da eskuinarekin edo bestela zatikatu eta urtu.
Okerrean dabil, beraz, Miquel Iceta sozialista espainiarra Katalunian, Espainiaren etorkizun demokratikoa eta aurrerazalea ezin baitira Espainian kokatu, Katalunian baizik. Kataluniaren prozesuak, eta Euskal Herriarenak zein Galiziarenak burutzean ezagutu ahal izango da demokrazia. Espainiak demokrazia tolesten duelako, demokraziak Espainia bera uka dezake.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Azken hilabetean hainbat agerkari digital eta paperezkotan honako lerro-burua irakurri ahal izan dugu: Onartua Artistaren Estatutua. Eta hitzezko ospakizunak zetozen atzetik. Baina ez da egia. Eta ez dakit oso ongi zer pentsatu, zer dagoen gezur horren atzean. Edo ezjakintasunaz idatzi dute edo asmo txarrez. Artistaren Estatutua Espainiako Diputatuen Kongresuko azpi batzorde batek idatzitako aholku txosten bat baizik ez baita. Gobernuari dagokio horko edukiak lege bihurtzea. Eta oraingoz joan... [+]
Amari zor diot pasartea. Gaztelaniaz. Gasteiz erdialdeko familia batean gertatua omen zen; zehazkiago, ama baten eta alaba baten artean. Kontua da, halako batean, ama hura etxeko komun batean sartu zela eta bertako tapa altxatzean kaka arrasto nabarmena aurkitu zuela. Hogeitaka urteko alaba sartua omen zen komunean minutu batzuk lehenago eta, beraz, harena omen zen obra. Nolatan ez zuen garbitu galdetu zion amak alabari, eta gazteak erantzun omen zuen ea zertarako kontratatua zuten garbitzaile... [+]
Euskal Herrian emakumearen berdintasunaren alde bertze leku batzuetan baino urrats bat aitzinago gabiltzala behin berriz bistaratu zen urtarrilaren 30ean, San Mamesen. Gau zinez zakur batean, Katedral-eko harmailetan 48.000 lagun metatu ziren neskek osaturiko bi futbol talderen arteko demaren lekuko izateko. Inoiz ikusi gabea, Europa osoan eta kasik munduan. Euskal futbolzaleek goi-goian paratu zituzten bai kirol femeninoa bai herri honen izena. Madrilgo prentsa gehienaren miresmena. Nahiz eta,... [+]
“Independentismo katalanak faxismoa itzarri du”. Esaldi bakarrarekin, nola zuritzen diren jarrera batzuk, nola banatzen diren ardurak: faxismoa indar naturala da, lo arina duen dragoi bat, Katalunia aldeko aldarrikapen neurrigabeek zirikatu dutena. Gauzak nola kontatzen diren.
Zuzenean ari gara jarraitzen sistema politiko kapitalista eta kolpista baten saiakera, Venezuela ekonomikoki geldiarazi eta miseria, gosea eta konfrontazio zibila sortzeko, modu horretan haien esklabo bat boterean jartzea justifikatzeko.
Duela hilabete, Tolosaldeako Autodefensa Sareak (TAS) Tolosako Orixeko Institutuan ikasleen intereseko ebaluazio irizpideen aldeko borroka abiarazi zuen; historia zein euskarako irakasgaien ebaluazio metodologiari dagozkion zenbait irizpide aldatzea helburu duena. Denbora honetan zehar ordea, zuzendaritza zein irakasleen partetik mehatxu, zigor eta oztopoak jasan behar izan dituzte bertako ikasleek, dinamika hau martxan jartzearen ondorioz.
Otsailaren 13an 38 urte betetzen dira Joxe Arregi Carabanchelgo kartzelan hil zenetik Espainiako Poliziak, atxiloketa epeak iraun zuen denboran zehar, egindako torturek eragindako zaurien ondorioz. Ordutik, data honek torturaren aurkako borrokan erreferentzialtasun nagusia izan du Euskal Herrian.
Alfonso Guerra edo Felipe González bezalako PSOEko politikari historikoek kataluniar independentistekin negoziatzeko Pedro Sanchezen Gobernuaren asmoa malguegi iruditzea lortu dute. Zer esan ba oposizio eskuindarrari buruz, zeinek negoziazioa bera Estatuak aldez aurretik ezarritako lerro gorriaz bestalde dagoen kataluniar herriaren nahietara etsitzea bezalaxe aurkeztu duen?
Apartekoa da bizi dugun garai politikoa. Apartekoa ere militante abertzale eta ezkertiar frango inarrosten dituen sentimenduen zirimola. Hara palto horien mugimenduaren azterketa bat, honen alde baikor eta ezkorren bilduma egiten duena.
"Eta iruditu zitzaidan esaldi bat, lapidarioa bezain egiazkoa: hizkuntza txikien eta kultura txikien ikusgarritasuna —hain modan dagoen hitza—, ekosisteman betetzen dugun edo bete uste izan dugun lekua, oso auzitan dago. Arrabola ikaragarria pasatzen ari da gainetik eta horrek eskatzen du erresistentzia heroiko bat, guri ez zaiguna arrotza, entrenatuta gaude, baina hor ikusten dut orain ere euskal kultura».
