COVID garaian hedabideek pasatu dituzten garai larriengatik 5 milioi euro banatu ditu Jaurlaritzak hamabost medioren artean. ARGIA eta beste asko baztertuak izan dira. Laguntza jaso dutenen artean, euskarazko bakarrak Berria eta Bizkaia Irratia dira. Pozten naiz haiengatik, estutasunean lagungarri izango zaie. Gaztelaniazko hedabideek %93,4 jaso dute eta euskarazko hedabideek %6,6. Pozten naiz baita ere Gara-rengatik, azken urteetan ordaindu behar izan duten 3 milioi euroko zigor kafkianotik ateratzeko dena beharko dute.

Logikoa da estu dabilena laguntzea, baina estutasunaren neurgailu bat ere beharko litzateke, eta azalpen argi bat. “Zuk bai, zuk ez” sistemari kiratsa dario. Zergatik galdetu dugu Jaurlaritzan, eta “azpiegitura handienak dituztenak lagundu ditugu” erantzun zaigu. Nola neurtu dute nor dabilen estu? Azpiegitura handia izatea ote da estutasunaren neurgailu? El Correo eta El Diario Vasco ARGIA edo Hamaika Telebista baino larriago? Txikiak ez ote dabiltza estu? Jakina baietz, eta aintzat hartzea eskatzen dute Hekimenek eta Tokikomek ere. Horrez gain, laguntza hauek ez dira justifikatu behar. Dirulaguntza publikoak justifikatu gabe? Ez dirudi ez gardenena ez eredugarriena.

Audientziak azaldu ditu Jaurlaritzak diru-banaketarako eta proportzioan egin dira. Ez da estutasunaren azalpena, baina badu logika bat. Logikarik ez duena da diru banaketarako irizpide gisa audientziak erabiltzea, baina horko hainbat mediok baino audientzia handiagoa duen ARGIA –CIESen arabera EAEn 62.000 irakurle 2021ean– diru-laguntzetatik baztertzea. Zergatik?

Aspaldi ari gara salatzen euskal instituzio nagusiek publizitatearen banaketan modu nabarmenean baztertzen dutela ARGIA. Jaurlaritzaren oraingo COVID publizitatearena ere latza da: El Correo 691.969 euro, El Diario Vasco 413.018, Ser 313.262, Deia 312.466, Gara 257.507, Noticias de Gipuzkoa 170.378, Berria 160.772, Noticias de Álava 139.627, 40 Principales 100.438, Onda Cero 84.902, Onda Vasca 64.429, Cope 52.933...  ARGIA 2.752 euro.

ARGIAk, beste euskarazko hedabide denak bezala, diru-laguntza publikoak jasotzen ditu, bestela ez ginateke biziko akaso, ez gu ez besteak. Hori aitortu behar diegu gure instituzioei. Eta azken urteetan lan interesgarria egin da Hekimen eta euskal erakundeen artean gure sektorea duintzeko. Gardentasunez egindako bidea da, sektorearen ordezkaritza eta instituzioen artean adostuta, eta hedabideen aldetik diru-laguntzak azken zentimoraino ondo justifikatuta, behar den bezala.

Mozorrotutako diru-laguntza ere bada publizitate instituzionala. Gaztelaniazko prentsak jasotzen du gehien –bereziki Vocentok– eta, gainera, inongo justifikaziorik aurkeztu beharrik gabe poltsikoratzen da. Esparru konplexua publizitatearena, besteak beste, zigor-opari edo morrontzaren logikarekin ere erabiltzen delako. Badago zer aztertu, zer salatu eta zer bideratu.