Martxoaren 25az geroztik desagertuta dago Soumaïla Cissé oposizioko politikaria, Malin. Legebiltzarreko hauteskundeen kari Niafunke hirian kanpaina egiten ari zela bahitu dute ezezagun batzuek. Martxoaren 29an egin beharreko bozketen harira bahitu dute, URD Errepublika eta Demokraziarentzako Batasuneko kidea.

Bahiketa baieztatu dute hurbileko bi pertsonak, baita Maliko Gobernuak berak ere. Berriz ere atzemateko neurri guztiak martxan dituela baieztaturik du gobernuak.

Presidentetzarako behin baino gehiagotan hautagai izandakoa da Cissé eta aldi honetan legebiltzarrerako aulkia lortzeko asmoz dago aurkezturik. Ez da lehen bahiketa ordea. Jada, martxoaren 17an desagertu zen Mohameb Ag Ahmed RPM Malirentzako Batasuna alderdiko hautagaia eta biharamunean aske utzi zuten bahitzaileek.

Gerra, 2012az geroztik

Azken hamarkada honetan gerra giroa da nagusi Malin, 2012an MNLA talde independentista tuaregak eta Ansar Dine tuareg islamista taldeak abiaturiko matxinadaz geroztik. Urte bat lehenago gertatu Muammar Gaddafiren hilketa eta Libiako erregimenaren bukaeraren eraginez, Gaddafiren alde aritutako tuaregak Malira itzuli ziren, arma asko esku artean. Matxinadaren lehen lerroan egondakoak gehienak. MUJAO Afrika Mendebaldearen Batasunaren eta Jihadaren Mugimendua eta AQMI Magreb Islamiarreko Al-Qaeda talde islamiar muturrekoa ere lotu ziren matxinadari. Maliko armada zutela jo mugan, zaplasteko handia bildurik botere politikoaren kontra itzuli zen armada, estatu kolpea burutuz 2012ko martxoaren 22an. Botere politikora helduriko armadak ez zuen ordea lortu matxinatuen aurkako borroka eta Maliren Iparraldea independente izendatu zuen MNLAk urte horretako apirilaren 6an.

Laster talde ezberdin horien arteko desadostasunak emendatuz joan ziren eta boterearen kontra aritzeaz gain, bata bestearen kontra ere daude orduz geroztik borrokan. 2012az geroztik, nazioarteko hainbat estatuk daukate eskua sarturik Maliko gerran, besteak beste Frantziak –kolonialismoaz geroztik dauzkan interes ekonomiko eta militarrei segi–, Tchadek, baita NBEak, Afrikar Batasunaren Erakundeak eta Afrikar Mendebaldeko Estatuen indar armatuek ere. Egoera okertu egin da 2013ko urtarrilaz geroztik, gobernuaren aurkakoek erasoak iparraldetik hegoaldera hedaturik.

Hainbat saiakeren ondotik, 2015ean izenpetu zuten Algerreko akordioa, Maliko Gobernuaren eta CMA Azawadeko Mugimenduen Koordinazioaren artean –akordioan hutsuneak kausitzen zituen CMAk, besteak beste ez zegoelako ageri Maliko Iparraldearen autonomiaren ala federalismoaren bermerik, baina nazioartearen presio pean izenpetu behar izan zuen–. Hala eta guztiz ere, jihadistak erasoak errepikatzen dabiltza, bake prozesua zapuztuz. Bamakok ez du hauekin negoziatu nahi bermerik gabe. Nahiz eta hainbat talde su-etenean izan –osoki errespetatua ez dena–, ez da oraingoz negoziaketarik posible.

Milaka hildako eta errefuxiatu eragin ditu 2012az geroztik dagoen Maliko gerrak.