Maisutasunez
Budapest Festival Orkestra. Zuzendaria: Ivan Fischer.
Donostiako Orfeoia. Zuzendaria: Jose Antonio Sainz Alfaro.
Bakarlariak: Anna Lena Elbert (sopranoa), Olivia Vermeulen (kontraltoa), Martin Mitterrutzner (tenorea), Hanno Müller-Brachmann (baxua). Lekua: Kursaal Auditoria. Data: abuztuaren 18a.
Budapest Festival Orchestrak bi kontzertu eskaini dizkigu Donostiako Musika Hamabostaldian egiten ari den biran. Donostiaren ostean, Santanderren (Kantabria) eta Gstaaden (Suitza) arituko dira, ia programa berarekin. 1980ko hamarkadaren erdialdean Ivan Fischer zuzendari titularrak berak sortutako orkestra hau gaur egungo Europa erdialdeko orkestra handienetako bat dela esan daiteke. Zorionez, maiz etortzen zaigu bisitan Hamabostaldia dela-eta; beraz, talde honen bilakaera apreziatu dezakegu.
Aurtengo bigarren topaketarako Budapesteko taldeak Mozart programa bizia eta erakargarria eskaini zigun.
Lehenik eta behin, 38. Sinfonia re maiorrean KV 504 Praga izenekoa interpretatu zuten. 1787ko urtarrilean Mozartek bere emaztearekin Pragara bidaiatu zuenean, bere ekipajean sinfonia berri bat zeraman, han estreinatu zena eta ordutik Pragako Sinfonia deitzen dena. Don Giovannirekin paralelismo asko dituen sinfonia da. Allegroaren gai nagusia Don Giovanniren oberturaren antzekoa da: barre distiratsu eta gaizto bat sakonetik irteten da; bestalde, sinfoniaren estiloa dramatiko operatiboa da, keinu dotore eta bat-batekoak dituena, eta azken Prestoak Don Giovanniren xanpainaren ariako frenesia du. Egiaztatu genuen Budapest Festival Orchestrak sentsazio horiek guztiak adierazkortasun handiz publikoaren eskura jartzen jakin zuela. Ez da orkestra barnerakoia, ezta zuzendari barnerakoia ere. Aitzitik: talde kanporakoia da, musika mezua publikoari erraz helarazten diona.
Gaueko plater nagusia Requiem re minorrean KV 626 obraren interpretazioa izan zen, Donostiako Orfeoiarekin batera. Eskainitako bertsioa Fischer buru zuen orkestrak berak 2016ko abuztuan Hamabostaldira ekarri ziguna baino konbentzionalagoa izan zen. Orduko hartan, Collegium Vocale Gent abesbatzako kideak orkestraren artean jarri zituen, sonoritate berezia eta espontaneotasun ukitua lortuta. Oraingo honetan, Donostiako Orfeoiaren kokapena tradizionala izan zen, eta emaitza orekatua izan zen, konpentsatua. Esan liteke bertsio lasaia izan zela baina indartsua une batzuetan, Lacrymosa edo Lux aeternam pasarteetan bezala.
Kontzertu on bat. Orkestra handi honen hurrengo bisitaren zain geratzen gara.
Edizio asko dira orain arte; Espainiako Estatuko musika klasikoko jaialdirik zaharrena da. Behin amaituta, une egokia izan daiteke aurtengo edizioaren balantzea egiteko, baina baita jaialdiaren bizitza luzearen balantzea egiteko ere. Jaialdi bikaina da, oso. Baina hausnartu egin... [+]
Donostiako Musika Hamabostaldia
Euskadiko Orkestra: Zuzendaria: J. Rohrer.
Donostiako Orfeoia: Zuzendaria: J.A. Sáinz Alfaro.
Bakarlariak: C. Reiss, V. Karkacheva, M. Schmitt, H. Müller-Brachmann.
Egitaraua: Beethovenen Missa Solemnis re maiorrean, op. 123.
Egia esan, pena ematen dit kritika honi izenburu hau ipintzea. Bizeten Carmen oso opera ederra da, sentimendu unibertsalak jorratzen dituena, hala nola pasioa, jeloskortasuna, maitatuaren posesioa, independentzia... Eta hori guztia musika-lan bikaina oinarri hartuta. Baina... [+]
Albenizen Iberia Suite monumentalaren bertsio berri bat egitea meritu handiko lana da, merkatuan dauden grabazio bikainak kontuan hartuta. Hori dela eta, Luis Fernando Pérezek Musika Hamabostaldiko errezitaldian egindako lanak sekulako miresmena sortu zidan.
Orkestra handien eta obra handien kontzertuen ondoren, ezin diegu arreta jarri gabe utzi musika-patxada handiagoko, sosegu handiagoko baina edertasun berdineko proposamenei.
Luxenburgoko Orkestra Filarmonikoaren lehen kontzertuak erromantizismo berantiarraren kutsua izan bazuen ere, bigarren topaketan taldeak bi obra zirraragarri interpretatu zituen, istorioak kontatzen zizkigutenak. Obra exigenteak ziren, batez ere adierazkortasunaren aldetik, eta... [+]
Musika Hamabostaldiak 85. edizioari hasiera eman dio, orkestra handi batekin eta inaugurazio baten mailako programarekin.
Mundu honetan gauza guztiak bezala, amaitu da Donostiako Musika Hamabostaldia. Normaltasunera itzultzeak markatutako edizioa izan da, eta horrek ikusleen gogo berezia eta giroan sumatzen zen nolabaiteko poza ekarri ditu.
Musika ez da diziplina tekniko hutsa, musika kutsu... [+]