Jacques Chirac 1932an sortu zen Parisen, baita bertan hil ere 86 urte zituela. Bere garaiko frantziar politikarien antzera Administrazioko Eskola Nazionalean (ENA) ikasi zuen, funtzionario izateko eliteko eskolan. Frantziar Errepublikako presidente izan aitzin, Lehen Ministro izan zen 1974-1976 eta 1986-1988 urtealditan, baita Parisko alkate ere 1977-1995 urteetan. Horra. estatuburu baten izaera eta izariaren erakusle dira.

Alabaina, bera izan zen auzitegi batek zigortu zuen lehenengo estatuburua. Parisko auzapez zenean, fikzio enpleguak sortzeko diru publikoa erabiltzearen akusaziopean. Bestalde, Europako Batasunaren erreformaren aldekoa izan zen eta munduko beste estatuburuak ez bezala, Irakeko inbasioaren aurka paratu zen.

Fronte Nazionaleko (FN) buru Jean-Marie Le Penek 2002ko presidentetzarako hauteskundeen bigarren itzulira pasatzea lortu zuen. Gertakariak, sozialdemokraziaren krisiaren ondorioa bezala ekarria izan bazen ere, askoren iritziz Chirac gobernariaren kudeaketa politiko txarraren ondorioa izan zen.

Euskal gatazkari begira

Errepublikako presidente izatera iritsi zen garaian, Euskal Departamenduaren aldarrikapena puri-purian zegoen Ipar Euskal Herrian. Chiracek ez zuen onartu ez departamenturik ez berezko ezagutzarik Euskal Herriarentzat. Iparraldearen ezagutzak Hegoaldekoarekin batzeko aukera ekar lezaken beldur: “Euro-eskualdea sortzeak independentziarako bidea zabaldu dezake” esaten zuen.

Frantziako presidentetza hartu orduko hurbiletik ezagutzen zuen euskal gatazka. Frantziako Gobernuak Hego Euskal Herriko errefuxiatuak kanporatzeko politika bera ezarri baitzuen lehen ministro izan zenean. Chirac Eliseora iritsi eta urtebetera, heldu zen Moncloara Jose Maria Aznar presidente eskuindarra. Euskal Herriko gatazka politikoari aitzi egiteko moldean bat egiten zuten biek ala biek.

Jacques Chiracek euskal gatazkari irtenbidea emateko orduan, konponbide negoziatu orori uko egin zion. Bake prozesuaren aukera baztertu eta “errepresioa eta prebentzioa” lehenetsi zituen.