Gauza asko kontatu digute eta oso aberatsa izan da lehenengo pertsonan errealitate gordin hau ezagutzea.

Haiek botatako mezu hauek zuekin konpartitu nahi ditugu:

• Ordezkaritza hauek balio handia izan dute, beharbada, herrialdean heriotza gehiago izan ez dadin, bisita instituzionalek horretarako balio izan dute, hemen gertatzen dena zabaldu egiten baitute. Kanpoaldean oso gutxi jakiten da Hondurasi buruz.
• AEBen geopolitikaren partea gara. Ertamerikan euren jendarmearena egin dezagun erabili gaituzte, eta horrek eragin handia izan du giza eskubideak urra daitezen. 
• Kontrol soziala, herriek ez dezaten ulertu zer nolako klase-zapalkuntza jasaten ari diren.
• Konstituzioa interpretatzen dute berrautaketa legezkoa izan dadin, espresuki dioen arren legez kanpokoa dela. Hauteskunde prozesua oso arriskutsua da; giza eskubideak urratu izan badira statu quo-ari eusteko, irabazten badute kalbarioa are gogorragoa izango da.
• Hondurasen umeak kondenatuta daude eta zifrak izugarriak dira. Hona batzuk: 100 neskatotik 25 haurdun daude bortxaketa baten ondorioz; 435.000 ume ekonomikoki esplotatuak dira; urtero 30.000 ume joaten dira herrialdetik. 
• Matxismoak eta estraktibismoak hil egiten dute. Estraktibismoa da kolonizazio berria.
• Santa Barban polizia-gune erraldoi bi eraikitzen ari dira, baina baliabiderik gabeko ospitaleak ditugu, eta osasungintzara sarbidea ukatua da.
• Emakume mugimendua "Ez giltzapean ez beldurtuta" izeneko kanpaina egiten ari da,  espero dugu amets hori lortzea.
• Bereziki aipatzekoa da egunotan greban dauden unibertsitarioek jasandako errepresioa. Batzuek 21 egun daramate gose greban unibertsitatea demokratizatzeko (erabaki-organoetan egon ahal izatea eta, hala, irakaskuntzaren pribatizazio prozesua geldiarazi ahal izatea). Orain, errepresioa haiek ostiaka botatzeko segurtasun pribatua kontratatzean datza, hala nola usurpazioagatik auziperatzean (hiru eta bost urte bitarteko espetxealdiaz zigortutako delitua), eta herrialde barruan zein nazioartean bortizki estigmatizatzean. Facebook kontua dute: Comité de huelga de hambre UNAH.
• Historikoki LGTB komunitatea existitu izan da baina estatu kolpearen ostean krimenek gora egin dute, eta bortitzago bihurtu dira; ankerkeriak goia jo du, batik bat gizonezko gayen hilketetan, emakumeenetan oro har eta 60 urtetik gorakoenetan.
• Orain dela gutxi 20 urtera bitarteko zigorra ezarri zaio abortuari, edozein motatakoa dela, baita naturala ere.
• Enpleguen %95 prekarioa da, langileen giza eskubideak urratu egiten direlako.
• 5.000 nekazari, horien artean 1.700 emakumezko gutxi gorabehera, preso daude, eta 300 hil egin dituzte.
• Lurretatik desalojoak ohikoak dira, horietan denak hiltzen dituzte: gizon, emakume, ume... Batzuetan hilketak jendearen aurrean egiten dituzte, komunitateetan izua zabaltzeko.
• Soldatapeko ejertzito oso bat dago sare sozialak arakatu eta ekintzaileen komunikazioak kontrolatu eta zelatatzeko.

Bereziki aipatu nahi izan zuten zein den Espainiako Estatuaren rola Hondurasen egungo egoeran. Espainiako Estatutik zigor kodea erreformatzeko aholkulariak joan dira. Hemengo eta hango herri mugimenduen fronte komun bat osatzeaz aritu dira, eta zeregin horretan gure ardura azpimarratu dute. Kezka dago ea disidentzia soziala zigortzen den (terrorismo moduan) prozesuei nola aurre egin,

Solasaldi honen ostean gaur ere, Espacio ACI (Ayuda Cooperación Internacional – Red de ONGs Internacionales en Honduras) eta PBI (Brigadas de Paz Internacional) elkarteekin batu gara informazio gehiago ezagutzeko.