Arbilgo harresirako bidean topatu dut bikotea. Handik bueltan, bi ordu beranduago, toki eta postura berean zeuden biak, amaigabea zirudien solasaldian erabat murgilduta. Ezkerreko gizona da bi kartoizko kutxa horien jabea. Gainean, sakelako telefono txartelak ditu salgai, baita moneta-truke negozio ttipi bat ere. Bankuek ez bezala, hizketaldia ere eskaintzen dute kaleko merkatari hauek dirua aldatzearekin bat. Eta komisiorik gabea.

Arbilgo harresirako bidean topatu dut bikotea. Handik bueltan, bi ordu beranduago, toki eta postura berean zeuden biak, amaigabea zirudien solasaldian erabat murgilduta. Ezkerreko gizona da bi kartoizko kutxa horien jabea. Gainean, sakelako telefono txartelak ditu salgai, baita moneta-truke negozio ttipi bat ere. Bankuek ez bezala, hizketaldia ere eskaintzen dute kaleko merkatari hauek dirua aldatzearekin bat. Eta komisiorik gabea.

Biek hamaika buelta emango zioten munduari bi orduko tarte horretan: iloba Fathyak izan duen bosgarren umearekin hasi, Mahmuden semearen ezkontza jarraian, eta hortik Pakistango Meskita Gorrira eta Washingtongo Etxe Zurira, Birmaniako monje budista haiek jaso zuten “egurra” ahaztu gabe. “Han ere, zakurrak hanka-hutsik”.

Eta ziur nago futbola beste hizpideetako bat izango zutela, batez ere orain, Irakeko futbol selekzioa hain ongi jokatzen ari delarik. Antza, hau da kurduak, xiitak eta sunitak batzen dituen erakunde bakarra Iraken. Segurtasun eza dela eta, liga hiru sektoreetan banatuta dago, eta selekzioaren etxeko partidak Amanen jokatzen dira, Jordaniako hiriburuan. Arazoak arazo, aurtengo Asiako Koparen irabazleak dira.

“Eta Irakek bere futbol selekzioak bezala funtzionatuko balu?”

“Eta munduak?”, besteak.