Hala dio Behe Bandaren Omen 2. aleko editorialak: “Jarraipena da Omen honen minimoa, zerbait esateko kuota irabaztea maximoa”. Irabazi dugu aldiro zerbait esateko kuota, orain, zuenak egin du. Edo gureak. Zutabeak manifestatu ditugu zerbait esateko edukiko dutelakoan. Eskatutakoa lortu dugu bai, baina orain zer esan? Agian nahiago genuke gure web orriaren lau hormen barruan ezkutatu. Interneteko zuloan beste orrialde bat hemen. Jada zatiezinak diren bi munduak, zibernetikoa eta erreala, ezin dira bata bestearen ihesbide izan. Beraz, mundu bakarrari aurre egitea dagokigu.
Honako irizpideak eman dizkigute: Zutabe bat, biribil eta luzea, edo ertz zorrozduna baina azken finean zutabea. “2500-4000 karaktere”, noizbait idatzi ditugun berak baina zenbatuta eta lupaz neurtuta. “Ez idatzi poesiarik, salbuespenezko kasu bat ez bada, ulertu behar zaizue-eta”. Finean, ARGIAren minimoa, epeak betetzea, nolabaiteko ulergarritasunez idaztea (kostatuko da) eta, noski, euskaraz; maximoa, gainontzeko euskal komunikabideei literatur talentu gazte berria lapurtzea, gu industry plant berria.
Gaur egungo gazte sufrituok, salduta dagoen munduan erosi besterik ez dugu. Baina guk nahiago mundua aldatu hura suntsitu baino
Tira, azken hori gezurra da. Udarako lanik ezin aurkitu, InfoJobs-en “escritor a tiempo parcial” bilatu eta bost poltsiko ere betetzen ez dituen soldata tartean. Lortu dugu 20 urte bete berri dituen edozein gaztek nahi lukeen hori, nahi duzuna esan ahal izatea eta zure gauzak esateaz lan egitea: tratu nahiko ona. Kuota bat bosten artean ez da kuota bat, kuota baten bostena da, baina hori ere nahikoa guretzat.
Inork ez gaitu gu bostok kontratupean elkartu, pistola batekin destatuz behartu, komenentziazko deirik jaso ere ez: gu bakarrik geunden eta gu aukeratu gaituzte.
Ez dago izen nabarmenik hemendik, ezta aurpegia jarriko dion borobiltxorik ere. Ordu txikitako meet dei batean aho batez erabakitakoak artikulu, ez baitakigu bestela egiten. Testuan azpimarratutako adostasun eta desadostasunak ikergai, mugak aztertu eta haratago ere arakatzea bada nahikoa erronka. Bost eskuk idatzitako testuotan boz bakarrez mintzatzea, bost hori ere posible ez denean. Astero frogatuko duzu (edo ez), irakurle.
Ez da izango almazen batean ahaztuta hilko den liburua. Gaur egungo gazte sufrituok, salduta dagoen munduan erosi besterik ez dugu. Baina guk nahiago mundua aldatu hura suntsitu baino. Eginbeharra, ez da inoiz gehiegi aldatu, egiteko prest dagoena baizik.
“Zerbait esateko edukitzea ez da zaila, ongi kontatzea berriz, bai”, eta zeresana ematea ere bai. Zutabeak jada pisurik jasan ez eta apaingarrirako soilik balio digunean, kalera. Karaktereak betetzearren gauzak esateagatik esatean, orduan dimitituko dugu.
Zuk, nik eta inguratzen gaituzten pertsona guztiek partekatzen dugun oinarrira jo du Rakel Pardo Perezek (Urdazubi, 1995) bere lehenengo poesia-liburua ardazteko: gizatasunera. Zer esan nahi du gizaki izateak? Zerk ematen digu existentzia, eta zer egin dezakegu emana datorkigun... [+]
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Elkar, 2024
-----------------------------------------------------
Josefa Agirre Etxeberria frankismo garaian neskame aritu zen emakumeetako bat izan zen. Hamalau urterekin deserriratu ondoren, bizitza osoan zehar bizilekuz aldatzera... [+]
Antzerkiaren labirintoan I
Ander Lipus
EHAZE eta Susa
---------------------------------------------
Ander Lipus antzerkigileak EHAZE eta Susarekin argitaratu ditu bere autobiografia teatrala eta antzerkiari buruzko argitalpenak. Antzerkiaren labirintoan I. Bitakora... [+]
Haurra nintzenean, etxean ohitura zen arratsaldeko zortzietan egiten ari ginen hori albo batera utzi, telebista piztu eta ETB1eko albistegia ikustea. Hasieran sekulako amorrazioa sentitzen nuen gaueroko kate aldaketa bidegabe horien aurrean, eta gurasoei galdetzen nien ea nola... [+]
Testu hau goizeko ordu txikitan izaten diren hausnarketa batekin hasi da, Araba galduko herri batean zoruan jarrita, ortzimugan eguzkia ateratzen dela ikusirik. Zelai hori eta nabarren artean hegan egiten duten txoriei so eginez, mendietan dauden basoetan pentsamenduak galduta... [+]
ARGIAko erredakzioaren eskutik, sei irakurgai proposamen.
Xabier Zabaltza Perez-Nievas historialaria, idazlea eta EHUko irakasleak 'Euskal Herria heterodoxiatik' izeneko liburua plazaratu berri du. Bertan dio Euskal Herria ezinbestean euskara eta euskal kulturaren bidez eraiki behar dela eta horretarako funtsezkoa dela euskara... [+]
Beti daramat kamera bat gainean, zorrorik gabe poltsan galduta edozein aitzakiapean ateratzeko. Dena argazkitzen pasa dut azkenengo urtea, nire leitmotiv akademiko-politikoa denbora librerik ez den heinean, frenesi basatian zerbait hilezkortu edo. Pilatze ariketa bat izan da,... [+]
Nire nebak, bere adinari dagozkion estereotipoei jarraiki, galdera kurioso horietako bat luzatu dit: “Non sartu dira euritakoak?” Erantzun behar izan diot, ez dakidala, ez dakidala nork eraman dituen. Orduan nebak, salto egiteko duen bizitasun beraz, galdetu dit:... [+]
"Arrats arrunt bat zen. Zapoarentzat”. Arrats hori da Maite Mutuberriak album honetan kontatzen diguna. Oso testu gutxi du liburuak, eta irudiek ederki kontatzen digute istorioaren nondik norakoa.
Hasieratik ikus dezakegu ilustrazioetan zapo handi eta lasaia,... [+]
"Euskara eta euskal literatura, programaketatik ikasgelara" jardunaldian parte hartu zuen Katixa Dolhare Zaldunbidek. Seaskak eta UEUk antolatu Udako Ikastaroen barne. Bere problematikak horiek ziren: Zer leku du literaturak hezkuntza programetan eta nola landu euskal... [+]