“Coñecín a permacultura en 1986, cando tiña 15 anos. Agora teño 52”. Victor Barahona Ormazabal interesouse pola permacultura desde moi nova. Naquela época non tiña nin formación nin terra. “Durante anos estiven a aprender de permacultura coa intención de dedicarme algún día a cultivar as miñas terras”, explica. En 2008, por fin, chegou o momento: Comprou un terreo en Azpirotz (Navarra) e comezou o proxecto Permacultura Aralar. O próximo mes de maio cumprirase o décimo aniversario da fundación de Bilbao.

A permacultura, unha filosofía que vai máis aló da agricultura

“70. O concepto de permacultura naceu ao redor da década dos 90 en Australia. Busca deseñar espazos, terreos e cultivos imitando o mellor posible a natureza”, explica Barahona na súa primeira exposición. Na permacultura utilizan técnicas agrícolas antigas que se utilizaron en todo o mundo, como a sementa de especies sostibles ou o uso de cultivos asociados. No entanto, o impulsor do proxecto subliñou que o que nun principio era un concepto vinculado exclusivamente á agricultura estendeuse rapidamente a outros ámbitos —a sociedade, a educación…—.

Barahona, partidaria da permacultura, non oculta as críticas ao movemento. “É certo que os que máis visibilidade teñen no movemento da permacultura son os do perfil do home anglosaxón branco. Con todo, e a pesar de que o movemento foi creado por persoas deste perfil, ao longo dos anos fóiselle sumando outras persoas, destacando a gran variedade de proxectos que teñen en África ou Centroamérica relacionados coa permacultura”, explica.

Visitas guiadas e conferencias na parcela de Azpirotz

Os domingos, Barahona organiza visitas guiadas polas súas terras. “Nas visitas de catro horas damos unha volta polo espazo para coñecer o lugar e ver como está deseñado todo seguindo os principios de permacultura”, di. Os visitantes coñecerán a horta de Mandala en forma de lauburu, o espazo de Negutegi-Biofrabrika, a presa autoconstruida da terra ou as zonas froiteiras, acompañados das explicacións do creador.

“A permacultura estivo ligada durante anos aos ecoaldexs e aos colectivos, e había poucas experiencias familiares, de baixa explotación”. Permacultura Aralar Barahona naceu co obxectivo de encher ese buxán e quere seguir traballando para encher ese baleiro. “Hai xente que considera a permacultura como unha utopía, algo perfecto. A xente das zonas rurais, pola súa banda, adoita ser moi escéptica co tema. En certo xeito, me situo no medio: diríxome sobre todo á xente da cidade e non estou a convencer aos campesiños para que traballen así. Pero a miña intención é facer ver que as cousas se poden facer doutra maneira”.