Galizian madarikaziorik larrienetakoa omen da: “Que nunca saude tenhas e nunca poidas morrer” (Osasuna galduko al duk betiko eta sekula hiltzerik lortu ez!). Arimen egunera hurbildu ahala akordatzen gara bizirik jarraitu nahi arren hildako jendeez; gutxiago, hiltzeko desiratzen egonda bizirautera kondenatuez. Legeek eutanasia legeztatu eta bizi ezin denari suizidioan laguntzea despenalizatu arte itxaron? Eta bestela, nork bere biziaren amaiera bere esku nola hartu?

Urriaren 17ko hauteskundeetan Zeelanda Berrian eutanasia eta marihuanaren kontsumoa legeztatzeari buruz erabaki zuten herritarrek. Eutanasiari dagokionez, hautesleen % 62,5ek legeztatzearen alde bozkatu du, eta % 33,8k aurka. Kalamua legearen barruan kontsumitzeaz, aldiz, ezetzak irabazi du: % 53,1 kontra eta % 46,1 alde. Partaidetza osoaren % 17 inguru, 480.000 boto berezi, oraindik ez dira zenbatu beraz, erreferendumeko emaitza ofizialak azaroaren 6an argitaratuko dira. 

"Covid-19ko pandemia Jainkoak gizateriari egindako oihua da, desordena sozialaren, abortuaren, indarkeriaren, ustelkeriaren, eutanasiaren eta homosexualitatearen aurrean", adierazi du Ramon Castro Castrok, Mexikoko Cuernavacako Elizbarrutiko gotzainak.

Alemaniako Konstituzio Auzitegiak bertan behera utzi du 2015ean onartutako Zigor Kodeko 217. artikulua, eutanasian laguntzen duten zentroak zigortzen dituena, konstituzioaren aurkakoa dela argudiatuz.

Heriotza duinerako eskubidea eztabaidagai da berriro ere Espainiako kongresuan. Oraingoan bai, eutanasia despenalizatzeko bideari ekingo diote, hauteskunde deialdiak bertan behera utzi zuen PSOEren proposamena aurrera aterata.

Diotenez, eutanasiari buruz eztabaida piztu da Espainian gizon batek eri zegoen emaztea hiltzen lagundu zuenetik. Baliteke. Oraingoz, emazteari duin hiltzen lagundu zion gizona ona edo gaiztoa ote zen ari dira batez ere aztertzen hedabide anitz. Tira, deus baino gehiago, gaiztoa dela ari dira erakusten saiatzen; gaiztoa, erran nahi baita bere osotasunean, bere gauza guzietan, manikeismoak manatzen duen bezala. Zernahi izugarrikeria egiteko gauza litzatekeen tipoa dela, alegia.

Esklerosi anizkoitzak jota 30 urte zeramatzan María José Carrascok, eta gaixotasunaren azken fasean, ezin irentsi eta kasik ezin arnasa hartu, heriotza duina eskatua zuen. Senarrak, botika berezi bat prestatuz, hiltzen lagundu dio eta atxilotu egin dute.

Portugaleteko Maribel Tellaetxeren kasuak heriotza duinaren gaia eztabaida politiko eta sozialaren erdigunera ekarri du beste behin, baina oraingoan ere ez da eutanasia legeztatzea lortu Espainiako Kongresuan, gertu egon diren arren. “Zuen izenak gogoratzen ez ditudan egunean, egun horretan joaten lagundu behar didazue. Mesedez, ez utzi ni ez izaten, ez utzi duintasuna galtzen”, eskatu zien senar eta seme-alabei Tellaetxek, gaixotasunaren hastapenetan.

Abortua eta ezkontza homosexuala berriki legeztatu ostean — 2007an eta 2010ean, hurrenez-hurren — Portugaleko agintariek asteartean erabakiko dute eutanasia eta medikuek lagundutako suizidioa legeztatzeko bidea hasiko duten edo ez.

Inoiz baino urrunago iritsi da Espainiako Kongresua gai honetan: eutanasia ez zigortzeko lege proposamena onartuko dute alderdi politikoek, gehiengo absolutuz. Ate bat zabaldu dela eta esperantza dutela diote heriotza duinaren aldeko elkarteek, baina bide luzea dago aurretik eta gauzak ez dituzte batere erraz jarriko PP, UPN eta Ciudadanosek.