Pribilejiatu bat naiz, badakit. Bizi garen etxeak elkar hiltzea desio ez izateko adina espazio dauka –ez gara berralokatutako gela batean bizi, gure kasuan lau pertsona, hamar metro karratutan–: badaukagu, hala behar izatera, gela bana, balkoi bat, joan-etorriak egiteko pasilloa. Seme-alabak ez dira txikiegiak, egun osoa inguruan molestatzen ibiltzeko, ez handiegiak, egun osoa lagunekin kalera atera nahi izateko; gainera hizketaldi inteligenteak eduki daitezke jada, eta oraino, haiekin. Osasun on samarra daukagu, batez ere fisikoa, nahiz korrikarik ez egin; tira, epidemia hasi aurretik geneukanaren berdintsua, behintzat.

Pribilejiatu bat naiz: gurasoak zaharrak dira, baina gazteegiak oraindik asko-asko kezkatzeko. Ez dira arrisku talde, ez patologiaren baten jabe, ondo daudela ematen du telefonoz mintzo garen bakoitzean. Baina zaharrak dira hala ere –zaharrak, bai, ez adintsu, adindun, adinekoak; gazteak existitzen diren bezala –existitu, diot, ulertzea beste kontu bat da–, zaharrak ere existituko dira, ezta? Gero tartean gaude gu, adin ertaina, ze gauza ederra–. Eta hil diren gehiengo handi bat zaharrak izan dira, hiltzen utzi ditugun gehienak, adibidez erresidentzietan –diotenez hildakoen %70, aurretik erresidentzien eredua zalantzan jartzeko motibo ugari ez balego bezala–. Paidokraziaz hitz egin genuen moduan, gerontofobiaz hitz egiten has gintezke beraz? Santiago Alba Rico urrunago doa, eta, judutarrei erreferentziarik egin gabe, holokaustoa aipatu du, holokausto hitzak, etimologikoki, populazioaren multzo jakin bat sakrifikatzea esan nahi baitu. Argi dagoena da ondo planteatu beharra dugula, gizarte gisa, zer harreman daukagun heriotzarekin eta gero eta luzeagoak diren bizitzekin. Pribilejiatu bat naiz, badakit. Eta, hala ere, zaharrengan pentsatzen dudanean, aurki gu ere izango garen zahar horiengan, korapiloa egiten zait zintzurrean.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
Materialismo histerikoa
"Mario Lopez" eta "Gernika"

Krimen matxistak, mediatizatzen direnean, emakumeontzat lezio bilakatu ohi dira, eta bizirik badago, biktimarentzat. Nerea Barjola ikertzaileak Alcasserko kasuaren bidez azaldu zigun hori. Eta Nagore Laffageren hilketak ere lezio astun bilakatzeko arriskua izan zuen, lezioa... [+]


2024-03-31 | Ula Iruretagoiena
Lurraldea eta arkitektura
Bestaldera begira

Eta arkitektoen burbuilean, krisi klimatikoaren gaineko kezka igartzen al da? Galdetu dit agroekologoak.

Eraikuntzaren sektorea CO2 emisioen portzentaje altuaren eragilea izanik, galderak zentzua badu. Naomi Klein-ek Honek dena aldatzen du liburuan kontatzen du nola hegazkin... [+]


2024-03-31 | Diana Franco
Teknologia
Gorputzaren memoria

Mekanografia ikasi baduzu, gitarra jotzen, josten edo eskuz idazten, ulertzen duzu zure gorputzak zelan memorizatzen dituen zenbait jarduera. Gorputza eta adimena modu miresgarrian daude harremanduta, bat dira. Gizakiok sortu dugun teknologia eta honek gure gorputzarekin duen... [+]


Energia berriztagarrien zabalpen masiboaren iruzurra

EH Biziriketik sarritan salatu izan dugu energia berriztagarrien zabalpen masibo honen atzean   ezkutatzen   den   eredu   ekonomikoa.   Hazkunde   ekonomikoa   ezinbesteko baldintza duen eredu ekonomikoan... [+]


Eguneraketa berriak daude