Urte berria hasi da, are hamarkada –eta Jainkoak konfesatuta harrapa gaitzala–. Jendea hasi da jada urte berrian zehar egin beharreko bidaiak prestatzen, are hamarkadakoak amesten –gure larruan sufritu dugu eguberriotan–. Baditugu lagun batzuk etengabe bidaiatzen dutenak. Eta gero noski beren bidaietako argazkiak oparitzen dizkigutenak: ez garai batean bezala diapositiba emanaldiekin –ados, oso zaharrunoa da erreferentzia–, baina sare sozialen bidez –batez ere Instagram; ahalik eta arropa gutxienarekin, uda izan nahiz negu–. Zalantza bera sortzen zait beti: jende horrek bidaiatzen du bidaiaren beraren esperientziagatik, esperientziak zabaldu, aberastu, eraldatzen dituelako, edo argazkiak ateratzeko soilik, eta gero guri muturren aurrean pasatzeko, zeinen zoriontsuak diren? Areago: jende horrek bidaiatzen du bidaia beragatik, edo ezin duelako leku berean denbora askoz geldirik egon? Inbidia handia ematen didate bidaiari konpultsiboek, baina bost segundoz edo, pentsatzen dudan arte maleta prestatu beharko nukeela.

Eguberriotan, hain zuzen, Zeelanda Berriko neska bat ezagutu dugu –autoktonoa, ez Zeelanda Berrian bizi dela dirudien euskaldun horietako bat–. Eta gauza oso interesgarriak kontatu dizkigu bere herrialdeaz –ez dutela elkar ia ukitzen, seme-alabak oso goiz hasten direla gurasoengandik banantzen, gaueko bederatziak aldera joaten direla ohera–, baina, kontxo, herrialde benetan interesgarria dirudien arren, ezagutzeko modukoa, irudikatzearekin bakarrik hogeita lau ordu –egun bat!– baino gehiago pasa beharko nukeela hegazkinean sartuta hara iristeko, gogo guztia joaten zait. Eskerrak mundu guztia ez den ni bezalakoa, eta batzuek egiten duten esfortzua beren ohiko lekuetatik gurera etortzekoa, ni bezalako sedentarioek leku horien ezagutza gutxienik ez-zuzena izan dezagun. Horrela ere, zin degit, bidaia ahaztezinak egin daitezke eta.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
Materialismo histerikoa
"Mario Lopez" eta "Gernika"

Krimen matxistak, mediatizatzen direnean, emakumeontzat lezio bilakatu ohi dira, eta bizirik badago, biktimarentzat. Nerea Barjola ikertzaileak Alcasserko kasuaren bidez azaldu zigun hori. Eta Nagore Laffageren hilketak ere lezio astun bilakatzeko arriskua izan zuen, lezioa... [+]


2024-03-31 | Ula Iruretagoiena
Lurraldea eta arkitektura
Bestaldera begira

Eta arkitektoen burbuilean, krisi klimatikoaren gaineko kezka igartzen al da? Galdetu dit agroekologoak.

Eraikuntzaren sektorea CO2 emisioen portzentaje altuaren eragilea izanik, galderak zentzua badu. Naomi Klein-ek Honek dena aldatzen du liburuan kontatzen du nola hegazkin... [+]


2024-03-31 | Diana Franco
Teknologia
Gorputzaren memoria

Mekanografia ikasi baduzu, gitarra jotzen, josten edo eskuz idazten, ulertzen duzu zure gorputzak zelan memorizatzen dituen zenbait jarduera. Gorputza eta adimena modu miresgarrian daude harremanduta, bat dira. Gizakiok sortu dugun teknologia eta honek gure gorputzarekin duen... [+]


2024-03-31 | David Bou
‘La xarxa ultra’

ARGIArekin azken kolaborazioa egin nuenetik lau hilabete igaro direnean, testu honen bidez nire iritzi-artikuluei berriro heldu diet, baina azalduko dizuet zergatik alde egin dudan denboraldi honetan aldizkari maitagarri honen orrialdeetatik.

Otsailaren 20an La xarxa ultra... [+]


Eguneraketa berriak daude