Hasieran eguraldi euritsua egiten zuenerako primerakoa iruditu zitzaion. Kiroldegiko sabaian jarri zituzten ibiltzeko makina berri koloretsuetan emango zituen goizak. Bigarren asterako aipatu zion norbaitek: ibiltzeko makina –orduan gelditzerik ez zegoen errota harria– Sir William Cubitt izeneko mekanikariak asmatu zuela XIX. mendean Erresuma Batuko presoak ohar zitezen alferrik ari zirela etengabeko gaiztakerian, inora ez zirela inoiz iritsiko, alegia.
Handik urruti ez jarri zituzten bizikletatan probatu zuen segidan. Jakina da “bizikletaren teorian” gu geu garela gure norabidea eta erritmoa erabakitzen dugunok. Baldintza bakarra asko motelduz gero oreka galdu eta erortzeko arriskua dagoela. Baina, jakina, bizikleta estatikoa izanik, muturrez aurrera erortzeko beldurrik ez. Dotore aritu zen eragin eta eragin konturatu zen arte errota harriaren gainean zebiltzan presoak bezala, bera ere beti toki berean zegoela.
Orduan igerian egitea otu zitzaion. Getarian murgil egin eta Zarautzera igerian joatea pentsatu zuen. “Horrela behintzat aurrera egingo dut beti inora iritsi ezinean ibili gabe”.
Neskatxak gero eta urrutiago du Zarauzko malekoia. Agintari askoren epeltasunaren korronteak atzera ez ezik, hondora bultzatzen du, eta pasieran gabiltzanok begira gaude. Laster itoko da
Indartsu ekin zion lanari. Hasierako olatuak gainditu zituen eta erritmo egokia hartzen saiatu. Ordubete inguru ahaleginean zeramanean konturatu zen zerbait arraroa gertatzen ari zitzaiola: uretatik burua atera eta Zarautz aldera begiratzen zuenean helburua, malekoia, gero eta urrutiago ote zegoen iruditzen zitzaion. Itsaso azpiko korronteek berriro Getaria aldera bultzatzen zuten eta pilatzen ari zitzaion nekea gero eta handiagoa zenez, buelta erdi hartu eta marea alde, itzultzeko tentazioa buruan bueltaka hasi zitzaion.
Pasealeku berrian genbiltzanok ohartu ginen neskatxaren egoera larriaz, baina inork ez genituen haitzetara ematen duten eskailerak jaitsi laguntza eskaintzeko asmoz.
Euskal Selekzioei buruz pluralean hitz egin beharko genuke alde ikaragarriak daudelako kirol batzuetatik besteetara nazioarteko harremanei buruz ari garelarik.
Baina orokorrean gure neskatxa ibiltzeko makinan edo bizikleta estatikoan bezala inora ez goazela iruditzen zait: eragin eta eragin egiten dugu geure burua engainatu arte, baina beti toki berean gabiltza.
Neskatxak gero eta urrutiago du Zarauzko malekoia. Agintari askoren epeltasunaren korronteak atzera ez ezik, hondora bultzatzen du, eta pasieran gabiltzanok begira gaude. Laster itoko da. Eta selekzioena bakarrik balitz, gaitzerdi.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Segurtasunak ez du zerikusirik ez sarekada arrazistekin, ezta miaketa masiboekin ere. Halako jarrerekin pertsona batzuk kriminalizatu eta ingurua are gehiago degradatzen ari dira, komunitate jakin batzuk seinalatuz eta komunikabide konkretu batzuen laguntzaz beti.
Ezker independentistarentzat estrategikoak izango diren zenbait gai lantzeko bildu ginen duela hamar bat egun 250 kide Plaza Hutsa ekimenean. Hainbat gai jorratu ziren talde txikietan, eta gure taldearen lana, euskarak prozesu independentistari egiten dion ekarpena aztertzea izan zen.
Eta bai, aurten ere Xiberoan maskaraden itzulia abiatu da berriz, eta igandero Urdiñarbeko Xorrotxek Buhame taldea hola aurkeztuko dute kantuz: "Buhame debrü horik lanik egin gabe, arraza debrü hori bizi dirade. Aberatsik horregatik ez da nihur ere, aldiz sortüak oro ohoinak dirade".
Datozen urteetara begira, enpresen (kooperatibak batez ere) erronka nagusiak identifikatzerako orduan, adostasun maila zabala sumatzen dut. Esaterako ingurumenean, parte-hartzean, finantzazioan, berrikuntzan, lehiakortasunean edota gobernantzan. Hala ere, hauen artean, gutxi nabarmentzen diren hiruri eman nahi diet protagonismoa: kooperazioa, organizazioen humanizazioa eta enpresen rol berria gizartean. Aletu ditzagun.
Lehena da kooperazioa praktikatzeko beharra eta zailtasuna. Lankidetza... [+]
Lehendabiziko aldiz Berri Txarrak taldearen berri izan nuenean telebistan izan zen. Irakurtzen zituzten gauzei buruz galdetu eta nire lehendabiziko poema liburua aipatu zuten. Harrotasuna eta harridura sentitu nituen, biak batera. Lehendabiziko aldiz Gorka Urbizurekin hitz egin nuenean Onki Xinen geunden, eta nola ez, poesiaz hitz egin genuen. Lehendabiziko aldiz Berri Txarraken kontzertu bat backstagetik ikusi nuenean Zegaman izan zen, ez nuen ezer taxuz entzun, baina akordatzen naiz Etxarri... [+]
2018. urtean Ipar poloan ez da errekorrik izan izotzen urketa mailan eta Trumpek aitzakia izango du ikatza erretzen duten zentralekin edo erregai fosilei esker aritzen diren ibilgailuekin aurrera segitzeko; edo Bolsonarok Amazonian nekazaritza intentsiborako lurrak eskuratzeko; edo Macronek zentral nuklearren itxiera ahalik eta gehien atzeratzeko eta gainerakook ahalik eta gehien produzitzeko eta kontsumitzeko.
Ozono geruzaren arazoa konponduta zegoela iragarri ziguten 2017an, baina iazkoa... [+]
Desio onez hasi ohi dugu urte berria. Hiru urte pasa dira Nazio Batuen Erakundeak (NBE) sustatutako Garapen Iraunkorrerako Helburuak (GIH) martxan jarri zirenetik, eta ingurumenarekiko enpatiazko begiradaz has gintezke. 2015eko irailean, ia 200 herrialdek hainbat jendarteren garapena bultzatzeko akordioa onetsi zuten. GIH horiek 2000-2015 urte bitartean lortu nahi izan ziren eta zalantzazko emaitza izan zuten Milurteko Garapen Helburu-en ikusmira zabaldu nahi izan zuten. Orotara, 2015ean,... [+]
Txillardegiri etiketa bat jartzekotan, poliaintzindaria zela erran nezake, zeren aitzindaria izan zen lauzpabost alorretan: frankismo denborako abertzale berria, sozialista librea, Iparraldekoen lagun goiztiarra, idazle polifazetikoa, bide berrien urratzailea.
Ezagutzaren matazak liburua irakurri berri dut eta zeharo interesgarria egin zait. Baina beste gauza batek egin du bide neure burura: Emagin bat beharko genuke euskalgintzetan?
Laborantxa munduan sobera entzuten dutanak okaztatzen nau. Langileak alfer batzu baizik ez direla, langabezian edo rmi/rsa [gutxieneko errenta] dunak, parasita batzu gure bizkar bizi... Gu laborariak, urguluz beteak, jabeak, lurdunak, dutenen aldekoak, nolazpait horiek baino hobeak. Lehenik, langileek eskubide batzu dituzte, gehienek kotisatu dute horien ukaiteko. Elkartasuna deitzen da.
