Azken hilabeteetan Mondragón Corporación Cooperativa Euskal Herriko Talde ahaltsuaren inguruko ia informazio guztiak atzerrian lortzen ari den hedapenaren ingurukoak izan dira. Hedapen hori Asia eta Europako ekialdean gertatzen ari da, baina, bereziki, Txinan. Horrez gain, Errusia zein Indiara begira egindako proiektuak lantzen ari da. Eta, hori garrantzizkoa eta diru kutxen ikuspuntutik oso errentagarria izanagatik ere, ez du ematen kooperatiba taldearen barruan gertatzen ari den gauzarik inportanteena denik. Taldearen industria sailaren etorkizuna da garrantzitsuena, baita kezkagarriena ere. Ondorioz, gogoeta eta bilera ugariren eragile izaten ari da. Konfiantza handia dago finantza sailaren egoera eta eboluzioan –Euskadiko Kutxa, Lagunaro eta abar–, baita merkataritza banaketarako sortutako sailarenean –Eroski– ere. Hala ere, industria sailaren etorkizuna ez da hain argia, eta, gaur egun, lan eta kezka iturri handiena da kooperatiba taldeko arduradunentzat. Ondorio hori ateratzen da, behintzat, aldizkari honek lortu dituen azken informazioetatik, eta, aurreko udaz geroztik presidente berria denak, Jose Maria Aldekoak, jendaurrean egindako azken agerraldietan adierazitakoetatik.

Produkzio modua aldatu

Aurreko urriaren amaieran, MCCko presidenteak Bilboko Finantza Elkartean hitz egin zuen. Haren esaldi bat deigarria eta harrigarri samarra izan zen bertaratutakoentzat, ondo baitakite zein den euskal kooperatiba taldearen egoera. “Gaizki ibiliko gara ez badugu aldatzen gure industria saila”, esan zuen Aldekoak. Jakina denez, Fagor da industria sail horren ikurra. MCCn uste dute ez dela aski hazi, negozio gehiago egin eta diru gehiago irabaztea, euskal kooperatiba garrantzitsu horren sorrerako joerari leial izateko. Horrekiko zintzoa izateak enplegua bere gune naturalean, Euskal Herrian, garatzea eskatzen duela pentsatzen jarraitzen dute.

Horregatik, Asia eta Europako ekialdeko negozioen alde egiten jarraitzen badute ere, oraindik kezka eta erronka handiagoa dute: hemen enplegua sortzea, industria sailaren bitartez. Eta, horretarako, industria sailaren etorkizuna argitzeko ahaleginak egin behar direla irizten diote. Horrenbestez, Euskal Herriko produkzio egiturak progresiboki aldatu beharko dituzte, eta balio erantsi handiagoko zereginetarantz jo. Gainera, orain arte presentziarik izan ez duten hainbat sektoreren alde egin beharko dute.
Hain zuzen ere, euskal kooperatiba taldeak oraindik gauzatu gabe dituen zereginetako bat jarduera industrialaren alor berrietan murgiltzea da. Bilboko Finantza Elkartean emandako hitzaldian, Aldekoak hau esan zuen: “Onartu behar dugu orain egiten duguna orain dela hamarkada bat baino gehiago egiten genuen gauza bera dela; orain, askoz hobeto egiten dugu, baina gauza bera da”. Horregatik, orain, MCCren egitura guztiak, negozio berriak identifikatzen ahalegintzeko jarduera plan bat gauzatzen ari dira. Badirudi negozioa egiteko aukera eman lezaketen bi sektore identifikatuta daudela: energia eta osasuna.

2007an salmentek %22 gora

Oraindik goiz da iazko ekitaldi amaitu berriari buruz datu ofizialak emateko. Guztiarekin ere, beste behin, MCC Taldeak 2007an lortutako emaitza ekonomikoak ikaragarriak izan dira, inoiz izandako onenak. Hori ondorioztatzen da urteko lehen bederatzi hilabeteetako datuetatik. 2007. urtearen amaierako kalkuluen arabera, bazirudien fakturazioa %8 inguru handituko zela. Oraingo kalkuluek, berriz, kopuru hori nabarmen gainditu dela adierazten dute, %22 ingurukoa baita. Horrek esan nahi du Taldeak guztira iaz saldutakoa 16.000 milioi eurotik gorakoa dela; 2006an baino ia hiru mila gehiago. Eta egoera bikain horretan ez da bakarrik erabakigarria izan Caprabo-ren akzioen %75 Eroskiren egituran sartu izana, gainerako negozioak ere oso ondo joan baitira.
Euskal kooperatiba taldearen enplegua, 2007aren amaieran, 86.000 ingurukoa zen; 2006an, berriz, 81.880 ziren. Filosofia kooperatibistaren ikuspuntutik, esan beharrekoa da une honetako enplegatuetatik 30.000 baino ez direla kooperatibistak. MCCren helburua hurrengo bost urteen buruan langile guztien %70 bazkide izatea da, edo, horretarako arazo juridikoak dituztenen kasuan, nolabaiteko lotura izatea, behintzat, bakoitzaren enpresaren kudeaketa eta etekinekin.