Mende honek baditu berrogei urte paseak, eta gu, Jon, Zulo Galaktikoan galtzeko hobeto gaude (harako poeta zaharraren «izarren hauts» bihurtzeko, alegia), horrelako gazte-iraultzetan sartzeko baino. Ez dakit, Jon, ez nago oso operatibo. Beldur naiz, zu bezala, berandu ez ote nintzen iritsi burmuin barruko txiparen iraultzara, eta, garaiz berritu ezik, mende hasierako disko gogor haiek bezala hondatu zaidala esango nuke adorearen softwarea.

Ez, ni ez noa aurten Durangoko Azokara. Mortimerren hitz gatz gabeko espontsorizatu horiek entzutera, zertarako? Doazela Mortimer bere beltzak eta Coca-Cola bera ilargiari txapela jartzera behingoz. Aurki beteko nuen berrogeita hamargarren urtea Durangora joaten hasi nintzenetik. Gogoratzen zara liburuak hartu eta estanetan txukun-txukun jartzen genituen garai haiekin? Mende hasiera zoriontsua! Eta krisia omen zen orduan ere... Liburuak nanotxipetan, bideojoko eta trama interaktiboekin saltzen hasi zirenez gero, dena galdu zen.

Irakurtzea ona dela esaten ziguten antzinako irakasleek eta antzinako kanpainek, nik duda egiten dut Mortimer txuloplanta honen azken Zatikia irakurtzeak on egingo dionik inori. Pailazo bat da Mortimer hori, eta pailazokeriak idazten dituzte bere beltzek. Haren zabor berria irakurri baino nahiago nire etxe ondoko parke birtualean paseotxo bat eman, biloba birtualak eskutik hartuta.

Euskal Idazleen Elkarte ofizialeko buruek garaipentzat saldu nahi digute Mortimerren nobela horretan Urlia, Sandia eta Berendia euskal idazleen zatikiak sartu izana; Euskal Idazleen Elkarte alternatibokoek ere ez dute gaizki ikusi kontua, gaizki ikusi dutena da idazleen aukeraketan garbi ageri den -eta egia esan, nabarmena den-, desoreka falta. Eta arrazoi osoz salatu dute. Noiztik Berendiak du Urliaren eta Sandiaren maila bera. Eta non dago zuk eta nik ongi dakigun «Beste» hori, izena ere aipatu ezin daitekeen idazle hori? Euskal Idazle Benetakoek, noski, beren benetakotasunen jatorri jainkotiarra aztertzen jarraitzen dute, eta ezin joango gatzaizkie txikikeria hauekin molestatzera. Eta IV. Batzar Disidentekoek, berriz, ongi dakigu non duten herrena. Euskal Idazle Elkartugabeek, azkenik, horrela jarraitzen dugu: elkartu gabe.

Egoera honen guztiaren kontra egiteko nire sinadura eskatzen didazu, eta eman egingo dizut, baina ez eskatu aurten Durangoko elizaren zimitorioan ager nadin garai heroikoetan bezala, paperezko liburuz kanpin-mahaiak hornitzera. Azoka Birtual Alternatiboan ere ez naiz konektatuko. Nekatu naiz. Konektatzen banaiz -bizio aitorrezina nirea-, Euskaltzaindiak atera berri duen errege godoen izen-zerrenda euskaraz nola idatzi behar dugun aurkeztuko duelako izango da. Baina kuku bat eta kito. Ez nago beste ezertarako.

Ez genuen mende hasierako lehen hamarkadan tren egokia hartu, alferrik da. Ez argitaletxekoek, ez idazleek, ez euskaltzaleek ez genion egosten ari zen eltzeari usainik hartu. Eta, gero, euskaldunon betiko gaitza hor dago: «Zenbat buru hainbat aburu» esaera zaharra hitzez hitz interpretatzen mutilak-neskak izan gara euskaldunok (bai lurrekoak eta bai izarrasporakoak ere, arraioak ez baditu)!

Hori bai, Euskal Telebistarentzat Mortimer ere ez da interesgarria. Goizaldeko ordu bietan emango dute haren saioa; aurretik, pilota, trikitia eta Goenkale.

Ez, Jon, aurten ez nirekin kontatu. Gainera, ez digute omenalditxorik ere eskaini egundaino. Esker txarreko alaenok!

PS: Badaukazu Itxaroren iritziaren berri?