Duela zortzi urte kaleratu zuen Nafarroako euskal idazleei buruzko lehen liburua, eta hari jarraikiz, bigarrena eskaini digu, Lehen Mundu Gerratik abiatu eta 70eko hamarkada bitarteko hamazazpi idazlek kazetaritza munduan egindako lanak erakutsiz. Horretaz aritu zaigu luze.
Iparraldetik bi mundu gerren arteko artikuluak jaso ditut batez ere, eta Hegoaldetik, Espainiako gerratik hasi eta datozen 40 urtetan argitaratu dena.
Epe honetan beraz, jende honek kazetaritza mailan egindako ekarpena aldarrikatu nahi izan dut.
Gero konturatu naiz hobe zela jeneroka egin eta kazetaritza mailako molde ezberdinak bereiztea, testu objetiboak batetik (kronikak, adibidez) eta subjetiboak bestetik (editorialak, artikulu politikoak).
Niri deigarrienak bidaien kronikak egin zaizkit. Euskaldunak ez ziren oso urrutira joan zale, baina Xabier, Loiola, Erroma eta Jerusalen ezagutzen zituzten. Bidaien kronika politak aurkitu ditut.
Bestalde, une honetan pentsatzen duen jendea batez ere Nafarroan dago, «Egunkaria»ko igandetako kontsagratuen orri horretan besterik ematen badu ere, izan ere guztiak dira Donostialdekoak, lerro berekoak.
Azken urteotan baina, asko aldatu dira kontuak. Beste argitalpen batzuk daude indarrean, artikulu bildumak esate baterako, eta jendeak nahiez gero, badaki non irakurri autore bat.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Lurrari, ekoizle txikiei, baserriari eta elikadura burujabetzari lotutako proiektu ugari ari da sortzen Euskal Herrian azken urteotan, kontsumo elkarteak eta baserritarren sareak esaterako. Baina, ez al da kontraesankorra ustezko garai "oparo" honetan proiektu agroekologiko ugarik ateak itxi behar izatea? Edo nekazari asko egoera oso zailean egotea? Ba al dakigu nola bizi diren gure hurbileko ekoizleak?
2018an mugaz gaineko 1.400 milioi bidaia zenbatu ziren munduan, duela 50 urte luxua zena zenbateraino demokratizatu den seinale. “Demokratizatu”, diozu? Lurra planetako hamabost biztanletatik batek bisita ditzake gainerako hamalauak, baina hauek ezingo dute joan bakar haren sorterrira... ez bederen opor usainean. Atsedenezko bidaien koste-etekinen banaketak injustizia neurri bera dauka: turismoak jendeen arteko desberdintasunak handiagotzen ditu.
Debako Arte Eskola itxi dute. 1970ean sortu zuen Jorge Oteizak bere programa kultural eta politikoa martxan jartzeko, baina ez zitzaion esperimentua ondo atera. 80ko hamarkada hasieran bigarren fase bati ekin zion, iazko abenduan udalbatzak ixtea onartu zuen arte. Arte Eskola Bizirik plataformak jardunaldi batzuk antolatu ditu martxoaren 23an, itxiera salatzeko eta aurrerantzean Arte Eskolak hartu behar lukeen norabidea birpentsatzeko.
