Film honek irekiko du gaur, ofizialki, Donostiako Zinemaldia, baita Sail Ofiziala ere. Daniel Hendlerrek zuzendu du 27 noches pelikula, hein handi batean errealitatetik asko duena. Baina ziur ez zela istorioa errealki hain arin iragan.
Martha Hoffmanek 80taka urte ditu, alarguna da, eta etxe handi eta luxuzko batean bizi da. Aberatsa da, ez dakigu zehazki zergatik, baina detaile horrek ez du batere axola. Kontua da bere bi alabak arduratuta daudela, itxuraz amak diru asko xahutzen duelako artelan garestietan, eta lagun arraroak-edo dituela uste dutelako. Edo hori, edo herentzia ongi zaindu nahi dute.
Psikiatriko batean ingresatuko dute, bere borondatearen kontrara. Hortik abiatzen da pelikula, eta apurka-apurka joango gara Hoffmanen bizitza ezagutzen. Hilabete baino gutxiagoren buruan, 27 gauren ondoren, ospa egingo du psikiatrikotik. Juizio bat egongo da; Casares perituak (zuzendaria da aktorea, Hendler) aztertu beharko du ea emakumea, alabek dioten moduan, zoratuta dagoen edo ez.
Hoffmanen bizitza kurioso samarra da, hala izan zela irakurri dut interneteko hainbat artikulutan ere, baina, ez dakit bada nik, hainbesterainoko tonu irrigarrian kontatu beharra ote zegoen filmean. Dena iruditu zait oso arina. Tira, Netflixek ekoiztu du filma eta hein batean ulergarri zait erabaki hori. Egia da, bestalde, filma aproposa dela barre egiteko, eta 108 minutu atsegin pasatu daitezkeela pantailari begira. Baina aho zapore gazi-gozoa geratu zait niri, bazirelako eszena batzuk eztabaida interesgarriak planteatzen zituztenak; esaterako, aberastasun handia metatzeari buruz, eta, era berean, diru kantitate esanguratsuak arteari eta arte proiektuei bideratzearen inguruan. Karamelua aho parean jarri, miazkada bi eman eta segituan kendu digute paretik. Ulergarri zait, edonola, bide horretatik segituta film honek ez zukeela jendea horren lasai eta gustura egotea lortuko.
Ostiral gau honetan Kursaalen egingo dute Zinemaldiaren 73. edizioaren irekiera ekitaldia. Silvia Abril, Toni Acosta eta Itziar Ituñok gidatuko dute saioa, “klasiko eta umoretsua” izango omen, eta, gero, Esther García zine ekoizleak jasoko du lehen Donostia Saria. Ekitaldiaren ostean emango dute aipaturiko pelikula. Barre algarak ez dira faltako.
Paris. Modaren astea da. Hiru emakumek ia espazio bera konpartituko dute, baina ez dira beraien artean askorik erlazionatuko, edo ez dute elkarren berririk izango apenas, ez ikusleok adina behintzat. Angelina Jolie aktoreak gorpuztu du Maxime, 50 bat urte inguruko emakume... [+]
Sentsazioa dut, Alberto Rodríguez zuzendariak edozer egiten zuela ere, txaloak eta prentsa ona jasoko zituela Donostiako Zinemaldian. Ea, niri ere gustatu zitzaizkidan La isla mínima, Modelo 77... Baina goazen lan bakoitza ahalik eta independenteen ikustera. Espainiako... [+]
Erotuta utzi nau pelikulak; agian, kritika honen idazteko eran nabarituko zait. Óliver Laxeren luzemetraia honetan, Luis (Sergi López) eta Esteban (Bruno Núñez) ezagutu ditugu, aita-semeak, bost hilabete alaba/arreba ikusten ez dutela eta, bere bila abiatu... [+]
Norbaiti esan diot film hau “publiko guztiendako” dela eta segituan eman dit alto. Erraz ikustekoa da, egia da, baina akaso jende edota belaunaldi jakin bati enbarazu apur bat egingo dio pantailan ikusirikoak. Ajam, bai: zakil-festa galanta erakutsi dute. Eta... [+]
Bigarren egunari hasiera emateko, Carla Simónen Romería izan da aukeratutako pelikula. Bertan, Marina (Llúcia Garcia) ezagutuko dugu ikusleok, 18 urte bete berri dituen neska gazte kataluniarra. Unibertsitatean zinea ikasi nahi, eta beka lortu ahal izateko... [+]
Gustatzen zaizkit dena leku berean eta denbora jarraituan eta epe motzean gertatzen diren filmak. Hauxe da kasua: Le cri des gardes, Claire Denis zinegilearena. Mendebaldeko Afrikan kokatu dute, herrialderik adierazi gabe. Adierazkorra da hori, filma hasi eta buka kolonialismoa... [+]
Han-hemen entzuna dut garai batean baserriz baserri joaten zirela musikariak, eskean pentsatzen dut. Soinua soinean hartuta imajinatzen ditut, atea jotzen eta aurpegia galanki botatzen, barrura sartu ahal izateko. Uste dut noizbait Ruper Ordorika entzun izan dudala entzuna edo... [+]
Ainda estou aqui memoria eta erresistentzia pelikula bat da, horrela esan du Walter Salles zuzendariak, ostiraleko pasearen aurretik. Iaz estreinatutako pelikulak sari dezente irabazi ditu, iazko Goya sarietan eta aurtengo Oscarretan film iberoamerikar onenaren eta film... [+]
Dominga Sotomayorren Limpia pelikulak estreinatu du Horizontes Latinos saila, Latinoamerikako pelikulena, hain zuzen ere. Txileko hiriburuan kokatuta, interna edo etxeko langile baten istorio klasikoa ekarri du pantailara Sotomayorrek. Herrialdeko hegoaldeko klase baxuko emakume... [+]
Zinemaldiko hasierako gala izan da ostiralean, eta Kursaaleko oholtzan Palestinaren eta Israeli boikota egitearen aldeko aldarriak entzun dira. Itziar Ituñok, Silvia Abrilek eta Toñi Acostak aurkeztu dute gala, eta hiruek egin dute Palestinaren alde.
José Alayónen La Lucha besarkadaz beteriko eszena batekin hasi da, indartsu, ohartu garen arte besarkada horiek kanariar borroka deritzon kirol bateko heltze teknika bat zirela. Fuerteventuran, Miguel aita (Tomasín Padrón) eta Mariana alaba (Yazmina... [+]
Zaila izan ohi da, Zinemaldian horrenbeste pelikula ikusteko garaian, egutegia ondo antolatzea. Sail ugaritako filmak aukeratu, gustukoak izango zaizkizunak bilatzen saiatu, egunak eta orduak ondo itxi... Tartean, ordu galduren bat betetzeko, atentzioa eman ez dizun lanen bat... [+]
Juzgurik ez dut egingo ea “okupa onak” edo “okupa txarrak” existitzen diren, baina bateren batek ziur desberdinduko dituela telebistan ikusten dituen “okupak” eta film honetakoak. Ze, funtsean, premia batek eraginda, bere jabetzakoa ez... [+]
Euskal Aktoreen Batasunak emandako saria aktore irundarrak jasoko du aurten, Euskal Zinemaren Galan egingo den ekitaldian, irailaren 23an.
Beste urte batez, ARGIA komunikabidea bertatik bertara ibiliko da munduko zine jaialdirik ezagunenetakoan, Donostiako Zinemaldian, ostiral honetan hasi eta hurrengo larunbatera arte. Fokuen azpian ibiliko diren filmei ez ezik, apalago igaroko direnei begira ere ipiniko gara, eta... [+]