Pandemiak baldintzatutako testuinguruan jarduna mugatu ordez, egoerara egokitzea ahalbidetu dion berrikuntzarekin dator aurtengo Donostiako Zinemaldi Alternatiboa: emanaldiak kalera aterako dituzte. Urtero legez, proiekzioek gogoeta kritikoa bultzatzea izango dute xede, eta hain zuzen ere "helburuetako bat bizi ditugun egoeren aurrean gogoeta kritikoa eragitea" delako, ez dute alboratu nahi izan Johnny Deep saritzeko Donostia Zinemaldiaren erabakiaren gaineko eztabaida. Kritikatu egin dituzte bai saria emateko hautua, bai erabaki horri emakume aktoreek egindako kritiken ostean Zinemaldiko zuzendariak egindako adierazpenak.
Hamahirugarrenez, bueltan da Donostiako Zinemaldi Alternatiboa. Irailaren 17tik 26ra sei emanaldi emango dituzte hiriko txoko ezberdinetan, eta horietan gizarte gai eta gaztaka askotarikoak ardatz dituzten dokumental eta filmak ikusi ahalko dira: emakumeen papera Euskalduna ontziolako lan gatazkan, Euskal Herriko borroka antinuklearra, Espainiako Estatuko zentsura politikoa, punk mugimenduaren baitako korronte feminista, surfa eta ingurugiroarekiko errespetua... Aurreko edizioen bide beretik, hausnarketara gonbidatzen duten gaiak hautatu dituzte, gogoeta kritikoa sustatzea izanik jaialdiaren helburuetako bat.
Iaz bezala, aurten ere pandemiak baldintzatutako testuinguruan jaialdia aurrera ateratzeko moduak aurkitu beharrean ikusi dira antolatzaileak, eta egoerak beren jarduna mugatu dezan utzi ordez, berrikuntzaren bidetik jo dute: "bakarrik eta bakarturik nahi gaituzten garai hauetan", hainbat eragilerekin elkarlanean, emanaldi guztiak kalean egingo dituzte, auzoz auzo lekualdatuz, eta doan. Txantxarrekako terraza, Saguesko frontoia, Letamaneko terraza, Gladys Enea eta Trinitate enparantza bilakatuko dituzte zinema-areto. Zinema kalera ateratzearen aldeko hautuari "inflexio puntu" deritzote antolatzaileek, "hurrengo urteetarako aukera ederrak zabaltzen dituen planteamendua".
Zenbait proiekzio "bereziak" izango direla aurreratu dute antolatzaileek, eta horien artean aipatu dituzte Gladys del Estali buruzko Ez, eskerrik asko! Gladysen leihoa dokumentala, eta Africa en Cinecicleta dokumentala. Bigarrena Trinitate enparantzan ikusi ahal izango da, eta dokumentalaren edukia ez ezik berau proiektatzeko modua ere berezia izago da: bizikleta pedalei eraginez egingo da emanaldia.
Jaialdiaren egitarauaren berri ematearekin batera, Donostia Zinemaldiari aipamena egin nahi izan diote antolatzaileek. Donostia Zinemaldiak - "eta beraz bere patronatua osatzen duten Donostiako Udalak, Gipuzkoako Aldundiak, Eusko Jaurlaritzak eta Espainiako Kultur Ministerioak"- indarkeria matxistagatik salatua izan den Johnny Deep aktoreari saria ematea erabaki izana kritikatu dute, eta baita emakume aktoreek erabaki horri kritika egin ostean Jose Luis Rebordinos Zinemaldiko zuzendariak eginiko adierazpenak ere: "Barkamena eskatu eta erabakia zalantzan jarri beharrean, bere gizontasuna puri-purian adierazi zuen esanaz 'zinema jaialdi baten funtzioa ez dela industriako kideen jokabideak epaitzea'. CIMA emakumezko zinemagile espainiarren elkarteak adierazi zuen bezala, 'oso leku txarrean uzten du jaialdia eta bere zuzendaritza, eta mezu beldurgarria helarazten dio gizarteari: aktore ona bazara, bost axola tratu txarrak egin badituzu'. Penagarria".
Elkarrekin esnatzeko ordua (Susa, 2016) Kirmen Uriberen nobelan oinarrituta, Karmele pelikula zine aretoetan estreinatzear da Asier Altuna (Bergara, 1969). Lehen lurreratzea Donostiako Zinemaldian izan du, eta bertako ateak ireki orduko eman dio elkarrizketa ARGIAri, goizean... [+]
Elkarteak salatu dutenez, Aditu adimen artifizialeko erreminta tresna bikoizketak ere egiteko gai da, eta bikoiztaileen ogibidea zein bikoizketaren kalitatea arriskuan ikusten ditu.
Emakume zinemagileentzako egoitza artistikoa da Etxe Betea eta Bilboko erdigunean sortu zen 2022an, Gariza Films ekoiztetxe feministaren eskutik. Ordutik, lau egoitzaren bidez –Gela bat norberarena, Elkarrekin Sortzen, A Shelter of One’s Own eta Two Weeks... [+]
Zinemaldi Alternatiboaren amaierarekin batera antolatzaileek haien esker onak eta balorazioa plazaratu dituzte. 17. edizioa izan den honetan, azpimarratu dute zinema tresna gisa hartuta komunitatea ehuntzen aritu direla.
Azken urteetako euskal thrillerren maisutzat dute askok Koldo Almandoz (Donostia, 1973). 2020an kaleratu zuen Nerea Garcia (Nagore Aranburu) inspektorearen lehen telesaila, Hondar Ahoak, eta Ondarroan pasatakoek publikoa poltsikoratu zuten bizkor. Lehen zatitik bost urtera,... [+]
Zuzendaria: Lynne Ramsay
Herrialdea: Kanada
Iraupena: 118 minutu
Estreinaldia: Azaroaren 21ean, zinemetan
Erditze osteko doluan dago Grace (Jennifer Lawrence), baina ez zaigu amaierara arte hitzez adieraziko. Kontakizun ero eta kaotikoa da, bere begiradatik... [+]
Iragan berria den Donostiako Zinemaldian euskarazko hiru lan eskaini dira prestigiozko Sail Ofizialean: Maspalomas, Karmele eta Zeru ahoak.
Festibala gutxi gorabehera erdira heldu zenean ohartu nintzen laugarren bat ere bazegoela euskal zinea labelarekin: Los domingos. Bilbon... [+]
Alauda Ruiz de Azua zuzendari barakaldarren lanak jaso du sari preziatua, baita Euskal Zinemaren Irizar saria ere. Bestalde, hunkituta jaso du garaikurra Jose Ramon Soroizek, mende erdiko ibilbide oparoaren ostean.
Zinemaldi eder honi amaiera emateko, Jay Kelly ikusi dut, Noam Baumbachek zuzendu eta George Clooneyk protagonizatu duen pelikula. Bertan Jay Kelly izeneko aktore asmatu baten bizitza kontatu da, Hollywoodek sorturiko famatu generikoaren erretratu. Film honetan, Jay ikusi dugu... [+]
Aurreko urteko Zinemaldian, Paolo Sorrentinok Parthenope luzemetraia aurkeztu zuen, eta gogo handiz joan nintzen ikustera, baita gustura atera ere. Aurten film berria aterako zuela jakitean, ez nuen duda izpirik izan, eta, finean, azken egunerako utzi nuen gozokia. La Grazia,... [+]
Molt lluny klasiko bat da, barrura begirako klasiko bat. Gerard Oms zuzendariaren lehen obrak beste pelikula askotan ikusi den barne bilaketa proposatzen du: gizon heterosexual oso normatibo batek antsietate dezentekoa du, ez daki zer gertatzen zaion, baina ez dago gustura... [+]
Testuinguru historiko, politiko eta sozialik gabea, kasik azalpenik ez... Eskasa iruditu zait oso Donostiako Zinemaldiaren itxiera galako pelikula, The Winter of the Crow.
Poloniako Varsovian kokatzen da, 1981eko abenduan. Psikiatra irakasle britainiar bat da... [+]
Diego Céspedesek idatzi eta zuzendutako luzemetraia da La misteriosa mirada del flamenco, jendez lepo zegoen Kursaaleko 2. aretoa oso-osorik hunkitu duena. 1980ko hamarkadan kokatzen da, Txileko basamortuan, eta hamaika urteko Lidia gaztea (Tamara Cortés) du... [+]