Nabarmena dena eskatuz

  • Esan genezake zerbaitek huts egiten duela, gizarte honek nabarmena dena eta logikaz, etikaz eta justiziaz jadanik gauzatua beharko zena eskatuz segitzen baitu.Baina XXI. mendeko gure Nafarroa honetan, oraindik, egoera jasanezinak pairatzen jarraitzen dugu.


2019ko abenduaren 18an - 07:24

Haurrei barrea eraginez gozarazten dituzten pailazoak debekaturik, bizi osoa lanean eman duten gure nagusiak pentsio iraingarriekin prekarietatez bizitzera kondenaturik, emakumeak egunero prekarietatearen eta indarkeriaren mehatxupean beldurrez bizitzera kondenaturik, tabernako liskar huts batengatik gazte batzuk 10 urteko kartzela zigorrera kondenaturik.

Laburbilduz, halako egoera batean gaude, non erantzun gabeko eskaerak, bidegabekeriak eta eskubide urraketak gehiegizkoak diren. Baina, aldi berean, dagokiona eta etorkizun hobe bat eskatzeko kalera ateratzeko zalantzarik ez duen jendarte baten aurrean gaude. Eta horrelaxe eginen dugu, berriz ere, abenduaren 21ean Iruñean, gogorarazteko oraindik badaudela justiziak askatasunaz gabetu dituen pertsonak, eta Estatuak salbuespeneko espetxe politika aplikatzen segitzen duela, eta, gainera, oinarrizko eskubideak ukatzen segitzen duela, hala nola, beren etxekoengandik gertu egoteko eskubidea, osasunarena eta bizitzarena, indarreko legeak ahalbidetzen dituen bide normalei heltzekoa, jendartean bizitzera itzultzekoa… eskubide horiek guztiak urratzen segitzen dute oraindik. Baina, era berean, kalera aterako gara adierazteko egoera honek ez diola inori mesedea egiten, gorrotoak eta mendekuak gorroto eta oinaze  gehiago besterik ez dutela ekartzen. Ez al du nahikoa sufritu, jada, gure herriak? Abenduaren 21ean mezu argi bat bidali nahi dugu gizarteak horrenbeste erreklamatzen duen elkarbizitzaren alde, gizarte horren gehiengoa enpatia ariketa bat egiteko prest baitago.

Halako egoera batean gaude, non erantzun gabeko eskaerak, bidegabekeriak eta eskubide urraketak gehiegizkoak diren. Baina, aldi berean, dagokiona eta etorkizun hobe bat eskatzeko kalera ateratzeko zalantzarik ez duen jendarte baten aurrean gaude

Arrazoi politikoak direla-eta gaur egun Nafarroan 37 preso dago. 941 pertsonak osatzen dute, zentsuaren arabera, 37 preso horien ingurune hurbila. Horiek guztiak, bere senide eta lagun presoei bisita egin behar dieten aldi oro, zigorturik daude bidaia bukaezinetan ehunka kilometro egitera eta beharturik “bizia eta ogasuna” arriskuan jartzera, sekula abiatu behar ez zituzten bidaietan, baldin eta legea eta sen ona nagusi izan balira. Errurik ez badute, zergatik familiak zigortu, mendekuagatik eta sufrimendu gehiago eragiteko nahiagatik ez bada. Hauxe da errealitate krudela ETAk azken ekintza armatua egin zueneko hamar urteren buruan eta urte eta erdi geroago desagertu zenetik; are gehiago, bertako nahiz nazioarteko hainbat eta hainbat instantziatatik arazo honi behin betiko irtenbidea emateko eta bake iraunkorra eraikitzeko premiazko beharra azpimarratzen ari denean, eta alde askotariko biktimen foro askok bide horretatik aurrera egiteko beharra eta disposizioa erakutsi dutenean. 

Errealitate hau guztiz onartezina da Europa aurreratuenaren ongizate eta garapen maila duen Nafarroa honetan. Ematen du ez dugula ikasi nahi, ez gure iraganetik ez gure inguruan ikusten ditugun errealitateetatik. Gizarte hau heredatu genuena baino etorkizun hobea erreklamatzen ari da, bakean eta elkarbizitzan oinarrituriko etorkizuna heldu diren belaunaldiendako.

Asko gara horrela pentsatzen dugunok, oraingoan aukera ezin hobea ireki dela, eta ez dugula alferrik galdu behar; aukera berri bat, teorikoki irtenbideen aldeko indar korrelazioekin bai Madrilgo Gorteetan bai Nafarroako instituzio nagusietan. Eskarmentuak erakutsi digu irtenbideak ez direla sartzen leihoaren irekitze hutsarekin. Kaletik bultzatu behar zaie indartsu, lekua egiten bukatu dezaten. Horrexegatik da horren garrantzitsua 21ean zu Iruñean egotea, kaletik irtenbideei bultza egiteko, eta oraingoan inork leihoak itxi ez ditzan.

         Mikel Mundiñano.
         Jone Galarza.

(Nafarroako Sareren izenean).

 

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
Materialismo histerikoa
"Mario Lopez" eta "Gernika"

Krimen matxistak, mediatizatzen direnean, emakumeontzat lezio bilakatu ohi dira, eta bizirik badago, biktimarentzat. Nerea Barjola ikertzaileak Alcasserko kasuaren bidez azaldu zigun hori. Eta Nagore Laffageren hilketak ere lezio astun bilakatzeko arriskua izan zuen, lezioa... [+]


2024-03-31 | Ula Iruretagoiena
Lurraldea eta arkitektura
Bestaldera begira

Eta arkitektoen burbuilean, krisi klimatikoaren gaineko kezka igartzen al da? Galdetu dit agroekologoak.

Eraikuntzaren sektorea CO2 emisioen portzentaje altuaren eragilea izanik, galderak zentzua badu. Naomi Klein-ek Honek dena aldatzen du liburuan kontatzen du nola hegazkin... [+]


2024-03-31 | Diana Franco
Teknologia
Gorputzaren memoria

Mekanografia ikasi baduzu, gitarra jotzen, josten edo eskuz idazten, ulertzen duzu zure gorputzak zelan memorizatzen dituen zenbait jarduera. Gorputza eta adimena modu miresgarrian daude harremanduta, bat dira. Gizakiok sortu dugun teknologia eta honek gure gorputzarekin duen... [+]


2024-03-31 | David Bou
‘La xarxa ultra’

ARGIArekin azken kolaborazioa egin nuenetik lau hilabete igaro direnean, testu honen bidez nire iritzi-artikuluei berriro heldu diet, baina azalduko dizuet zergatik alde egin dudan denboraldi honetan aldizkari maitagarri honen orrialdeetatik.

Otsailaren 20an La xarxa ultra... [+]


Eguneraketa berriak daude