Laburmetraia hori da, hain zuzen ere, Xia wu guo le yi ban, Zabaltegi-Tabakalera sailean eskainitakoa. Zhang Dalei zuzendariak familiako giroan zentratu du lana, biloba baten etxera buelta kontatzeko. Xiao Lei aitonaren etxera itzuli da, eta ezer aldatu ez den arren, itxuran, dena zaharkitu da. Nondik begiratzen zaion, bere kanpoko munduaren eta etxe barrukoaren artean amildegi bat egon daiteke, edo batere tarterik ez. Aitonarekiko harremanean pazientzia galtzea gertatzen zaio batzuetan, eta afinitatea ageri da besteetan. Ahaidetasun harremanean intimoki jorratzen den filma da, norberaren harremanekin zerikusia duena, segur aski.

Mass film estatubatuarra izan da eguneko bigarrena. Zuzendari berrien sailean dago, eta Fran Kranz du gidoigile eta zuzendari. Filmak gertakari oso gogorraren ondorioz lur jota dauden bi guraso bikoteren arteko topaketa erretratatzen du, euren arteko saminduraren konpobiderantz mugitzeko asmoz. Pelikula hein handi batean gela bakarrean gertatzen da, hitz egiteko toki gisa erabaki duten horretan. Gailua ondo pentsatua da, gela hartatik egiten baita gertatutakoen narrazioa, modu ez kronologikoan, hutsuneak bete eta tentsioak mahaigaineratuta. Badu filmak alde inozente bat, horrelako gatazka elkarrizketa batean bakarrik konpondu daitekeenaren uste naïf bat. Halere, tentsioa eta jakinmina film osoan zehar mantentzea lortzen du, eta ikuslea harrapatzen du. Korapiloak askatu behar duela somatzen den arren, konplexutasunez azaltzen da horrelako gertakizun batean alde bakoitzak bizitakoa, eta konplexutasuna ez da inoiz argitzen; norberak pentsatu dezala. Bazterretatik kontatutako filma da.

 

Azkenik, Horizontes latinos saileko Noche de fuego filmarekin amaitu dugu. Mexikoko herrixka batean girotua da, eta kartelen eta poliziaren etengabeko mehatxuak ditu testuinguru. Tatiana Huezo zuzendariak hiru neskato ditu protagonista, elkarren babesean egiten diotenak herrian bizi den tentsioari aurre. Neska gazteen bahiketak ekiditeko ilea moztuta eta mutikoen arroparekin jantziak dira herritarrak, eta denek dute ezkutaleku bat "datozenerako". Egoera horien tabuaren, emakume izatearen, gizarte patriarkalaren basakeriaren eta umeen munduaren inguruan mintzo den filma da, oso modu zehatzean landua. Filmak unibertso konkretu horretara garamatza, eta mingotsa eta mingarriaren artean, jolas amestien potentzia ere erakusten digu. Bagoaz, honen ondoren, astearen bigarren erdiari begira jartzera.