Konfinamenduko hilabeteek askorako eman dute eta aurretiaz martxan zegoen iraultza digitala bizkortu egin da. Ematen du lanerako bideokonferentzia, distantzia bidezko hezkuntza eta hainbat alorretan izandako aurrerapen telematikoa geratzeko etorri dela. Zuzeneko musikaren esparruan ere emankizun digitalen aldeko interesa areagotu da. Baina ba al dute etorkizunik streaming bidezko kontzertuek? Errentagarriak al dira? Zer balio dute esperientzia kultural bezala?

Kronik@ diskoa (Balio Dute, 2020) behar bezala aurkeztu du Usurbilgo hirukoak. Streaming-ik ez, hezur eta haragizko, eta watt eta dezibelez betetako kontzertu puska. Sarrera gutxiak agortuta, Donostian areto batek antolatutako lehen kontzertuan. Nola ez, beti arriskatzeko prest dagoen Dokan.

Euskal Herri iraultzaile eta borrokalaria iraganeko kontua da. Esan nahi dut, iruditzen zaidala iraganean ikusten ditugula gertatu diren iraultzak, baina unean kontserbadoretik gehiago izan ohi dugula. Kulturgintzan batez ere.

Rihannaren Man down kantaren bertsio dotorea igo du Liherrek Instagramera eta “bihar honen antzeko istorio bat kontatuko dizuegu” idatzi dute publikazioan. Egia esan, ez dut gehiegi jarraitu taldearen ibilbidea, baina jakin-mina piztu dit mezuak. Gehiegi ikertu gabe biharamuneko zitarako utzi dut sorpresa, ea zer dakarten esku artean Lide Hernandok eta konpainiak.

Donostiako Dokara egin dut ostiralean salto telematikoa. Beste asko bezala, zuzeneko emanaldiak streaming bidez ari da eskaintzen Donostiako kafe antzokia, etxealdi hau arintzeko eta, ahal den heinean, gozarazteko asmoz. Mundua eten den honetan Dokak ez du geldirik geratzea aukera gisa ikusi eta horregatik erabaki du zuzeneko hauek prestatzeari ekitea. Haien YouTubeko kanalean ez ezik, Hamaika Telebistaren bidez emanaldiez gozatzeko aukera ere bada.

Hego Euskal Herriko zenbait sektore ekonomikotan argi izpiren bat ikusten hasi dela dirudi: geroz eta jarduera gehiago daude baimenduta kalean, pixkanaka hasi ahalko dira irekitzen martxoaren erdialdetik itxita egon diren tabernak eta dendak, baina distantziamendu soziala bermatzeko ezarri diren edukiera mugak eta bestelako neurriak ikusita, gauzak ez daude batere argi krisi honetatik oso kaltetuta atera daitekeen lokal mota batentzat: kontzertu aretoak.

Derrigortutako konfinamenduaren hasieraren aurreko asteburuan izan zen Sexty Sexersen lehen eta azken kontzertua, etxean, Beran, Katakun, argi ez balego. Itzulera iragarri eta iragarri gabeko kontzertu bakarra izan da. Eta azkenean gainera, tamalez, egin ahal izan duten bakarra. Pandemia 1, eszena 0.

Apirilak bi ditu (edo konfinamenduak 21) eta esnatu bezain pronto ikusi dut Instagramen Sílvia Pérez Cruzen azken argitalpena: “Gaur, kontzertua zuzenean, nire etxetik. 21:30h.”. Listo, badut gaur burbuilatik burua ordubetez, behintzat, azalaraziko didana.

Irisarrin egitekoa zen jaialdiaren 25. edizioa. Koronabirusaren eraginez, baina, bertan behera utzi dute.

Euskal Herria, 2017. Hatortxu Rock 1999an jaiotako musika jaialdia da. Hasiera-hasieratik helburu bikoitza jarraitzen du: errepresaliatu politikoen egoeraren salaketa eta dispertsio politikak eragiten dituen gastu erraldoiei aurre egiteko, senideekiko elkartasun ekonomikoa. Urrunketa sistematiko honek 28 urte bete ditu eta denbora honetan, gehien bat espainiar eta frantziar estatuetako espetxeetan zigorra betetzen duten senideak ikusteko ehunka kilometro egin behar dituzte astero. 16 pertsona... [+]