Datu lazgarriak eman ditu Nazio Batuen Erakundeak: 2019an ere, milioika haurrek sufritu dituzte guda eta gatazken ondorioak munduan. Heriotzaz gain, bortxaketak, bahiketak eta mota guztietako erasoak. Afganistanen hil dituzte ume gehien, baina Siria, Yemen, Mali, Israel eta Palestina ere leku arriskutsuak dira umeentzat.

COVID-19aren alarma-egoeraren lehen unetik, konfinamendu zorrotzak haur osasuntsuengan eragin duen albo-ondorio negatiboei eta haren zentzurik ezari buruz ohartarazten saiatu gara lerro hauen egileok. Eskoletako jarduerari berriro ekiteko azkenaldian iragarritako neurriak ere desegokiak dira: ez dira justifikatzen ikuspegi mediko-zientifikotik, sentikortasun-falta berbera dute eta krisi-kudeaketa zentzugabe honengatik nahikoa zigortuta dauden gazte batzuk berriz traumatizatzeko arriskua dute.

Bakarrik jolastu beharrak, edo elkarren artean bi metroko distantziak mantenduz, eragina izango du haurrengan, hala diote adituek. Azken finean, beste ume batzuekin duten hartu-emanaren bidez ikasten dute umeek egoerei, zailtasunei eta gatazkei aurre egiten.

Koronabirusak ekarri dituen albo-kalte positiboetarik: isil antzean zebiltzan ahots esanguratsu batzuk itzuli dira berriz zera publikora –auskalo puntualki, estuasunak hartara behartuta, edo geratzeko; noski azken hori desio nuke, biziki–. Santi Leone adiskidea izan da berpiztuetako bat. Pablo Sastre ere animatu zaigu, agerkari honetantxe publikatu artikulu pare batekin. Hirutasun laikoa osatzeko, Ramon Andres, Elizondotik, nahiz ematen duen belarrondotik ari zaigula: “El... [+]

Orain arte helduek etxetik ateratzeko aukera zuten zereginetan, orain 14 urtetik beherako haur batekin egiteko baimena izango dute. Hori da Espainiako Gobernuak haurren konfinamendu neurri gogorrak arintzeko proposatu duena. Albistea zabaldu eta berehala ehunka dira sare sozialetan neurria kritikatzen ari direnak, "berriro haurren eskubide eta beharrak" azpiratu dituztela salatzeko.

“Haur eta nerabeak subjektu aktiboak dira eta haien beharrak, sentimenduak, iritziak eta ikuspegiak kontuan hartu behar dira beti, are gehiago alarma egoerak sortzen dituen galera eta zaurgarritasun motak saihestu nahi badira”, dio herri hezitzaileen sareak kaleraturiko manifestuak. Datorren iganderako hitzordua ere jarri dute, txikiei omenaldia egiteko txalo zaparrada eta festa proposatuz. 400 norbanako baino gehiagok eta 30 eragilek eman dute atxikimendua.

“Eskolako lanak beti dira gehiegi, ez kopuruagatik, kalitateagatik baino. Egoera berrian, etxean daukagun altxorra aprobetxatu behar dugu. Sukaldea bera zientzia tailer bat da, etxeko landareak aztertu daitezke, garbigailua martxan jarri, arropa zintzilikatu, plantxatzen eta josten ikasi… –dio Tonucci pedagogoak– eta jakina, irakurri, bakarrik eta familian”.

Etxetik ezin atera, hainbat adin txikikok bizi duten egoera larriaz ohartarazi du Anar Fundazioak: laguntza eskatuz fundazioarekin anonimoki harremanetan jartzen diren Espainiako Estatuko haur eta gazteen kopuruak gora egin du konfinamenduan, eta haziz doa egunez egun. Artaturiko bost kasutik bi biolentzia kasuak dira.

Kutsatuen kopurua jaitsi ahala, ea haurrek, Italian egin bezala gutxieneko aisialdia bermatzeko, kalera ateratzeko aukera izango duten galdetu dio ERCko parlamentari Gabriel Rufianek Espainiako Osasun ministroari. Gobernuak ez duela horren aldeko konpromisorik hartuko, baina "aukera hori aztertzen ari direla" adierazi du Salvador Illa ministroak..