Negutik udaberrira aldatzearekin batera oparotasuna itzuli ohi da euskal kostaldera. Lehenengo berdela hurbiltzen da eta honen ondoren antxoaren garaia izaten da. Baina denok dakigun bezala, arrantzak ez ditu garai onenak bizi. Geroz eta arrantzale eta arrautzontzi gutxiago dago gure betiko portuetan.

Pentsa dezakegu Hondarribiaren nortasuna historian zehar apenas aldatu dela, betidanik izan dela herri bat, non baserritarrak, kaletarrak eta arrantzaleak elkarrekin bizi izan garen, gure gorabeherekin. Izan ere, gaur egunean oraindik eskema hori askotan aipatzen da gure herriaren osaeraz hitz egitean. Hala izan da mende askoan zehar, baina azken hamarkada hauetan eskema hori aldatzen ari da.

Jardunaldi honek Arrantza eta Itsas ekosistemen kudeaketariko hausnarketa eta proposamenak eztabaidatu eta partekatzea du helburu. Jardunaldiak irekiak dira eta herritarrak parte hartzera gonbidatzen ditugu.

1982an utzi zion baleak merkataritza helburuekin hiltzeari. Beraien ur eremuan arrantzatuko dute, datorren uztailean hasita.

Gizakiongan arazo fisiko zein mentalak sor ditzakete merkurioz kutsatutako arrainek, eta horren gaineko kontrola ezarri nahi dute Karibe Elkartea osatzen duten Karibe itsasoaren hegoaldeko herrialdeek.

Itsas zientzietan lizentziatua eta duela urtebetetik Ekologistak Martxan taldeko Espainiako Estatuko arrantza arduraduna da Eneko Aierbe donostiarra. Arrantza jasangarria lortzeko eta Europar Batasunak arrainen berreskurapenerako ezarritako epeak betetzeko kanpaina egiten ari da azkenaldion. Egunotan –elkarrizketa hau egin ondoren– Bruselan erabaki diren gehienezko arrantza kopuruek epe horiek baldintzatuko dute.

22 orduz negoziatzen egon ondoren, 2018ko arrantza kuotak finkatzeko akordioa lortu dute EBko 28 herrialdeetako buruzagiek. Hasiera batean Bruselaren asmoa legatzaren arrantza kuota %30 jaistea zen. Azkenean jaitsiera urriagoa izan da eta %12 izatea adostu dute.

Zirrara sortzen du karro azpian jarri eta begirada jasotzeak. Zirrara sortzen du tamainak, izeberg bat moduan, itsasotik ateratako baporea gauza handia baita. Zirrara sortzen du arrantzak herri bat nola moldatu dezakeen pentsatzeak.

Leviatana, munstro bibliko ikaragarria, kasu honetan 21. mendeko arrantza industriala da. Eta ez bereziki industrialki handia delako, untzi nahiko txiki batean baitago grabatua dokumental bitxi hau: eszenario txiki hori nahikoa da gizakiaren teknikaren indar suntsitzailea agerian uzteko. Alderdi estetikotik organikoa, biologikoa da filma, munstroaren erraietatik grabatua dagoela ematen du.

Zuzendari eta gidoilariak: Lucien Castaing-Taylor eta Verena Paravel
Urtea: 2012
Euskarazko... [+]

Abisu larria eman du Nazio Batuetako Elikagaien eta Nekazaritzaren erakundeak, FAOk, bi urtean behin kaleratzen duen munduko arrain ekoizpenari buruzko azterketan: jasangarritasunaren mugara hurbiltzen ari gara. Arrantzaguneen %90 agortuta edo gehiegi ustiatuta dago, eta 2025era bitartean produkzioa %17 handituko dela aurreikusten da.