Amodio kantuak paxkalizatzen
Aiherrako plazatik joan nintzen ttuku-ttuku Zumarraga erdi arte, Paxkal Irigoyenen zuzenezko berriaren ikustera. Ordura arte bere hainbat proiekturekin ikusi banuen ere, lehen aldikoz bertsioak kantatzen ikusteko parada zen niretzat, amodiozko kantuz bakarrik osaturiko zuzenezko bat eskaini baitzigun egun hartan.
Ziaboga tabernako zoko batean instalatu da Paxkal, gitarra elektrikoa eskuan eta mikroa parean. Gu aldiz parean jarririk, tinko, kanpoko freskotasunari aurre egiteko. Lehen notek fite lasaitzen dituzte ostatu aldeko joan-jin eta elekak eta, taberna baldintza oneko behatoki bilakatzen da, ez da beti hala…
Kontzertuaren lehen zatian, ene ezkerreko auzoak eta nik ber arazoa dugu: irratian entzuniko kantu ezin indentifikatuaren sindromea, bidean hainbat aldiz entzuna! Airea xuxurlatzen ari izan ondotik, batak besteari galdegiten diogu azken kantu hau zein zen, nehork ezer jakin gabe. Baina horien artean kantu klasikoagoak ere badira, Hertzainaken No time for love adibidez, entzuleak herabeki kantatzen hasten direnak.
Paxkal Irigoyenen kontzertua
Noiz: Azaroak 28
Non: Zumarragako Ziaboga taberna
Zintzurra freskatu bitartean, Isuo eta Kezman taldeko Iosuri utzi dizkio mikroa eta gitarra, biek elgarrekin pare bat kantu egin eta gero.
“Ez duzue dantzatu nahi pixka bat? Gero ez erran aste barruan ez dela ligatzerik, nik aukerak ematen dizkizuet!”. Horrela hasi du bere bigarren zatia Paxkalek. Hortik landa dantza anitz ez bada ere, jendea zutitu da, eta ez da damutuko Hemendik at taldearen Eskutitza entzutean. Riff elektroa gitarran jotzen du, funk sorta batekin, eta koplak pasa arau publikoaren boza gero eta azkarrago sendi da, lotsak bazterrean utzi balitu bezala. Ez dea hori alaitasuna?
Kontzertu berezi honen climax-a Gatiburen Mila doinu aidien izan da. Lehen notak jotzean jadanik entzuten da taldearen lehen diskoa belarri puntetaraino ezagutzen duen jendearen oihua, bigarren ahotsa gogoz ezagutzen duena. Ene gustuko beraien kantu hoberena denez, ez nintzen kontentago izaten ahal!
Izaro kantariaren Koilarak abestiarekin bukatu zuen kontzertua Paxkalek, goxoki, eta leku anitzetatik heldu zen publikoa banatu zen, bakoitzak kantu horietatik behar zuen maitasun dosia harturik.
Bertsioen kantatzea ariketa zaila da, imitazioaren zepoan erortzen direlako anitz, batzuetan nahigabean. Baina Paxkalek, lan luze baten ondorioz agian, kantuei bere kantatzeko manera inposatzen die. Paxkalizatzen dituela erran genezake.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
