Tobin tasa berriz ere egunkarietan. Gobernuek, Tobin tasa edo Finantza Transakzioen Tasa (FTT) ezarriko dutela eta krisia arintzeko erabiliko dutela sinetsarazi nahi digute. Nazioarteko goi-bileretan aspalditik ari dira zerga horretaz hitz egiten, baina beti atzeratzen da ezarpena. Hala ere, kontuan eduki behar da James Tobin, 1971n Bakearen Nobel sariduna eta zergaren sustatzailea, ez dela Emilio Botín, ezta Francisco González ere, Banco Santander eta BBVAko presidenteak, hurrenez hurren. Tobinek kapital fluxua kargatu nahi zuen, prozesua mantsotzeko, gutxiago espekulatzeko, eta trukerako neurriek hainbesteko fluktuaziorik ez izateko. Orain proposatzen den zergak transakzio gordinak kargatu nahi ditu, edozein konpentsazioren aurretik, eta finantza transakzioetan jartzen du arreta. Proposatutako zerga-neurriak %0,1 dira akzio eta bonuentzat, eta %0,01ekoak produktu eratorrientzat. Europar Batasunak, aldiz, aukera justuena eta sozialena alboratu du: Finantza Aktibitateen Tasa (FAT). Zerga honek finantza sektorearen balio erantsia kargatzea du helburu –etekinak eta soldatak gehitzean lortzen den kopurua, bankuetako zuzendariei eta funtsen kudeatzaileei ematen zaizkien bonuak barne–.

Beldurra zabaltzen ari da, lasai asko gerta baitaiteke zergaren karga fiskalak bezeroei eragitea, zeharka bada ere, komisioen bidez, esaterako. Zeinek kontrolatzen du hori? Sharo Bowles eragin handiko europarlamentariak esan du FTTak, bozkatua izan den gisan, antza gehiago duela Nottinghameko sheriffarekin Robin Hoodekin baino. Gehiago bilduko dela segurua da, baina sinetsarazi nahi izatea bankuek eta espekulatzaileek kostu hori bere egingo dutela, engainatzea da. Botín eta González ez dira Tobin. Bistan da.