Zuzendari Berrien atalean, esaterako, Felix Randau zuzendari alemaniarraren Air anruferin (Dei jokoa) filmak aho bete hortz utzi gaitu. Bakardadeari buruzko kontakizunetan, dena asmatua zegoela uste genuen. Ezetz erakutsi digu leuzemia duen umea dela esanez kontsolamendu bila ezezagunei deitzen dien emakume protagonistak. Eguneroko etsipenetik ihes egiteko desirak gizakia noraino eraman dezakeen deskubritzea beldurgarria eta zirraragarria izan da. Eta horrelako jaialdietan hain eskertzekoa den aire fresko eta dibertigarria Casual Day pelikulak ekarri du. Enpresa handi bateko lan harremanen barrenak atera ditu modu gordin bezain barregarrian Max Lomcke espainiarrak. Guk bederen gustura egin dugu barre. AEBetako filmen artean, nabarmentzeko bi: The hoax (Iruzurra), ezagutzen ez genuen eta ezagutzea merezi duen historia erreala kontatzeagatik. Dirutza handia jokoan duen gezurra asmatu ostean, protagonista iruzurra noiz arte mantentzeko gauza izango den ikusteak harrapatuta eduki gaitu. Eta In the valley of Elah (Elah bailaran), gerrari buruz ezer berririk esan ez arren, thriller interesgarria iruditu zaigulako.

Euskal zinemak ere izan du ordezkaririk Zabaltegin, baina Diego Fandon nafarraren Cosmos-ek hotz utzi gaitu. Kosmonauten antzera, espazioan, denboran, gidoian galdurik ibili gara. Izarrei eta itsasoari buruzko filosofia gehiegi, hainbeste istorio nahasiren artean.