Hauteskunde gaua. Itxurakerian sumatu nituen alderdiak hauteskunde gauean. Irabazi propiorik apenas inork, eta hurkoaren galera zuten gehienek pozgarri. Asko hobetu beharko dute, emaitzak ondo ulertu, ondorio zuzenak atera eta egoera zail hau kudeatzeko.

Partehartzea. Hamarretik zazpiko partehartzea ona da; handiagoa izan balitz hobe, baina ez dago aitzakiarik. Duela lau urtekoa aparta izan zen.

EAJ-EA. Ibarretxek boto itsasgora eskatzen zuen eta itsasbehera jaso du. 2001ean utzitako botoak kendu egin dizkiote oraingoan, eta bere ohiko mailan gelditu da, 450.000 botoen bueltan. Ibarretxek egin duena izan daiteke balekoa gehienentzat, ordea orain beste zerbait eskatzen zaio. Liderra da -primus inter pares- baina erregetza galdu du, eta umil beharko du aurrerantzean, hauteskunde gauean baino umilago.

PSE-EE. Botoetan bere gailurra hartu du Patxik, baina eserlekuetan ez, izan dituzte gehiago. Emaitza txukuna da, eta neurri handian zor dio Madrilgo Gobernuan Zapatero egoteari. Hango txanden arabera, hemen bigarren edo hirugarren dira sozialistak. Baina ez du irabazi, ez dauka joko propiorik. Zapateroren mandatari gelditu da.

PP. Patxiri mesede bezala, Mariari kalte egin dio Madrilgo txandak. 2001ean puztu egin zen eta oraingoan hustu. Formetan leun eta mezuan tinko, bazterrean dago EAEn. Madrilgo nagusiek txakur jarraitzen dute PSOErekin, eta horrela ezin garatu hemen lankidetzarik. Katalunian antzera egon ziren, Piqué mugitzen hasi zen arte.

EHAK. Sorpresa eman du, EHren azken emaitzak gaindituta. Hankaz gora gelditu da alderdien legea eta Aznarren estrategia. Eta orain hasiko dira inkognitak argitzen: nola konponduko diren Batasunarena egiteko, edo legezko erasorik jasoko ote duten, haiekiko harremana bistaratzen den neurrian.

EB. Eutsi egin dio lehengoari, baina saririk gabe. Botoak galdu ditu, eta pisu erlatiboa ere bai, bere partea ez da lehen bezain erabakigarria. Hala ere, badirudi finko duela boto-zorua eta atxikipen deigarriak jaso ditu -Atxagaz gain, Garzia, Medem...-

Aralar. Lortu du legebiltzarrean sartzea, eserleku bakarrarekin. EHAK eta EH onenaren arteko boto koskatik zatia hartu du, ez dena. EBk bezala, ez du giltzarik ezer baldintzatzeko, bere abileziak eman beharko dio eragiteko pisua.

UA. Desagertu egin da, 15 urte iraun eta gero. Gogoan dut bere sorrerak eragin zuen sustoa. Goian bego.

Lehendakaria. Teknikoki airean dago, baina uste dut Ibarretxe izango dela. Ez zaie komeni sozialistei edo Batasunari egoera guztiz ez-egonkortzea.

Gobernua. Gehiengo posibleen bi ardatzetan EAJ-EA dago, batean sozialistekin, bestean EHAKrekin. Oso zaila ikusten dut aste gutxiren buruan bi aukera horietako bat gauzatzea. Ez dakit nahi nukeen ere, presaka eta «gobernagarritasun sakratuaren» izenean egindako txapuzarik. Egokiago litzateke aurreko hirukoa luzatzea urte betez edo biz, nahi bada Aralar gehituta, eta bitartean abiatzea alderdien arteko mahaia.

Mahaia. Alderdi guztien mahaiak eztabaidatuko luke marko juridiko berria, aurrez zehaztuta zein den adostasun minimo onargarria, non dagoen fummata zuria (2/3? edo %60?). Aldi berean, eta beste gune batean, dagokienek landu beharko lukete «desmilitarizazioa». Behin bi lan hauek burututa, etorriko lirateke erreferenduma eta gobernu egonkorra, hauteskunde berriak eginda edo gabe.

Boto emaileen mezuak:
- Ez dugu onartzen alderdiak legez kanporatzerik.
- Gehiengo zabalak eta trabeskakoak hobesten ditugu.
- Konstituzionalistek eserleku bat gehiago, abertzaleen boto portzentaia gora, Ibarretxeri frenua, Batasunari bultzada... Ez duzue ulertzen?
- Guk egin dugu gurea, zuena da orain txanda.