Antikapitalistak taldearen webgunean ere grebara dei egin dute, kideek hitza hartzen duten bideoan (euskaraz eta gazteleraz).

Greba orokorra abiapuntu (gazteleraz) artikuluaren bukaerak biltzen du Antikapitalistak taldeko kideak urtarrilaren 30eko grebaz idatzitakoa:

"Ezkertiar alternatiboek onartu ezin duguna bake soziala da, ez euskal eliteentzat, ez Espainiakoentzat.

1.000 arrazoi daude urtarrilaren 30ean grebara joateko. Astelehenero gogorarazten digute hori pentsiodunek, 1.080ko gutxieneko pentsioak eskatuz eta "gobernatzen duenak gobernatzen duela, pentsioak defendatu egiten dira" mezua balioan jarriz. Mugimendu feministatik gogorarazten digute, bizitza erdigunean jartzea aldarrikatuz kapitalismoaren, indarkeriaren, desberdintasunaren, prekarietatearen, lanaren banaketa sexualaren, heteropatriarkatuaren eta haien zapalkuntzen aurrean. Ikasle eta gazteen mugimenduek eta sindikatuek gogorarazten digute, sistema honek eskaintzen dien etorkizun beltzaz ohartarazten digutenean, lan-prekarietatea, lan-harremanen uberizazioa, sistema kapitalista finkatzeko balioetan hezten duen hezkuntza-sistema hau salatzen digutenean. Hori gogorarazten digute mugimendu ekologistek, sistema xurgatzaile eta ekohiltzaile hori salatuz, eta kapitalismo berdea alternatiba ekoiraunkorra ez dela ohartarazten digute. Pertsona migratzaileen eskubideen aldeko kolektiboek gogorarazten digute, gure erakundeen nekropolitika eta arrazakeria instituzionala salatuz. DSBE edo etxebizitzarako eskubidea bezalako oinarrizko eskubideen defentsarako kolektiboek gogorarazten digute. Lan-baldintza duinen alde borrokan ari diren milaka langile horiek guztiek gogorarazten digute, hala nola egoitzetako langileak, garbiketako langileak, hoteletako langileak, Bizkaiko metaleko langileak, Navarplumako langileak, Peraltako baratzeko langileak, Novaltiako langileak … eta abar luze bat. Borrokak bakarrik ordaintzen du, eta motiboak soberan ditugu.

Baina urtarrilaren 30a ez dadila izan aurretiazko mobilizazio batzuen amaiera. Ez dadila izan gure egutegian gorriz markatutako eguna. Ez dadila izan mobilizazio handien greba aurreko aste batzuen amaiera. Urtarrilaren 30a abiapuntu bat izan behar da, loturak sortzeko aukera bat, borroka ezberdinen arteko aliantzak ehuntzeko. Posizioen gerratik mugimenduaren gerrara pasatzeko aukera bat izan dadila. Oso ideia erabilia izan daiteke, "ahal dugu", "jendearen boterea" eta edukiz hustutako esaldi gehiagoren ostean, baina kaleak berriz hartzeko garaia da. Mugimenduaren eraikuntza geldo baten barnean, non erlazioak eta sare intersekzionalak, lurralde artekoak, ehuntzen joango garen, borrokak batuz. Langile klasearen berrarmatze bat, inor atzean utziko ez duena".

Jarraian irakurgai, artikuluaren hasierako zatia.

Naiz hedabidean argitaratutako artikulu osoa, euskaratuta:

Koalizio gobernu aurrerakoia martxan da dagoeneko Espainian. Inoiz ez ditugu ezagutuko Sanchez Espainiako Gobernuko presidente izendatzera iristeko eman diren milaka orduko negoziazioak, deiak, presioak, xantaia, kontzesioak. Baina bai esan dezakegu nahiko konbentzimendu handiz EAJk bere garaian emandako babesa, Euskadin ez dela dohainik atera eta horrek ekarri duela Euskadiko aurrekontuen onarpena, Podemosen abstentzio forman. Iazkoak bezain aurrekontu neoliberalak, Azpiazu sailburuak iazkoei kalkatuak direla esan zuenean adierazi zuen bezala. Orain dela urtebete Podemosek kontra egin zien aurrekontuei. Hitz joko batean, Azpiazuk Euskadirentzat "kapital" gisa izendatu zituen aurrekontuak. Badakigu oso onuragarriak izango direla kapitalarentzat, eta oso antisozialak herritarrentzat.

Alde batetik, Elkarrekin Podemos koalizioaren batasuna hautsi du aurrekontuen onarpenak (Ezker Anitzako bi legebiltzarkideek aurrekontuak itzultzea bozkatu zuten) eta, bestetik, erdiguneko muturrera igarotzea eta umezurztea ekarri dizkio Espainian baina Euskadin ere "aldaketaren tresna" izan zen herritar mugimendu horri. Madrilen Podemoseko zuzendaritzak eta Euskadin Ahal Duguko zuzendaritzak hartu duten noraeza baieztatu baino ez du egin aurrekontuak onartzeak, eta Antikapitalistok zuzendaritza horiek bertan behera uztea erabaki dugu, ez dugulako bat egiten alderdi barruko antolamenduarekin ez politikekin.

Euskal Herrian ezker alternatiboko militanteoi erabateko mesfidantza sortzen digu EAJk jasaten duen gobernu aurrerakoi batek. Soberan dakigu zein den EAJk Eusko Jaurlaritzatik eta hiru foru aldundietatik (Euskadiko alderdi sozialistarekin koalizioan) bultzatzen dituen politiken lehentasuna: Azpiazu sailburuak argi eta garbi zioen bezala, kapitala. Ez da eskuin erreakzionarioa, baina bai termino ekonomikoetan neoliberalismoan kokatzen dugun eskuina. Espainiako Parlamentuan EAJk PP eta C 's alderdien jarrera erreakzionarioa eragiten du, baina Europan, bi indar politiko horiekin batera, lege ekonomikoen %90 baino gehiago bozkatzen du. Eta Espainiako Parlamentuan ere bai. EAJren zerga-politikaren joera beti da beste lurralde batzuekiko lehia sustatzekoa, EAEko

lurraldean enpresei zergak jaitsiz. EAJk du estatu osoko sozietate zerga baxuena, Espainiako batez bestekoa baino 4 puntu beherago. EAJk erreforma fiskal bat darabil esku artean, Ondarearen eta Oinordetzen gaineko zerga kentzeko, eta errenta altuentzako PFEZaren murrizketa garrantzitsua ekarriko luke. Neurri fiskal horiek ez zaizkigu doan ateratzen Euskadiko herri klaseei. Besteak beste, gizarte-prestazioetan, hezkuntzan, osasunean edo diru-sarrerak bermatzeko errentan (DSBE) egindako murrizketen eskutik etorriko dira. Koalizio gobernu aurrerakoi berrian, EAJ izango da bermatuko duena botere ekonomikoen aurkako lege ekonomikorik ez izatea.

Dena den, neurriz gaineko kasketak eta ultraeskuinaren kontrolik gabeko hitz-jarioa alde batera utzita, egia esan, Estatuko botereak oharkabean eta lasai ageri dira gobernu berriaren aurrean. PSOEk botere ekonomikoen bakerako eta loriarako gobernua armatu du. PSOEk ez du Konstituzioaren artikulu bakar bat ere ukituko, ez 155. artikulua, ez 135. artikulua, eta zer esanik ez Espainiaren batasuna zalantzan jartzen duen artikulurik, edo ez du lan-erreformarik indargabetuko, oso polemikoa den artikuluren bat ukitzeaz harago. Agian Rajoyren lan-erreforma, 2012koa, "indargabetuko" dute, baina ezerezean geratuko litzateke erreforma berria, 2012koaren artikulu polemikoen ukitu hutsa bada.

Azken batean, gobernu berriak ez ditu eliteak kezkatzen, erabaki oso neurtuak eragiteaz gain, adibidez, CEOEk berriki egindako ohartarazpena, "Lan-erreforma indargabetzea" ezinezkoa dela iragarriz, edo "herrialdearen lehiakortasunerako LGStik 1.200 eurora igotzea kaltegarria" dela adieraziz.

Hala ere, gure ustez, abstentzio moduan indar independentistek jasandako koalizio gobernu aurrerakoi bat, trifatxitoa baino askoz aukera hobea da, eta hau ez da aukera, eta ez da izango. Ez gaude eta ez gara egongo "zenbat eta okerrago hobe" horretan. Koalizio gobernu bat ez da gure aukera politikoa, askotan adierazi dugu jendaurrean, kanpoko sostenguaren eta ezkerreko oposizio arduratsu eta irmoaren alde egingo genukeen. Ziklo deitzera ausartzen ez naizen aro berri honetan, ezker alternatiboak adimen politiko eta emozional nahikoa izan beharko du, eta ez du erori behar kritika sektario eta suntsitzailean, hau da, kritika antzu eta autoerreferentzialean. Kritiko izango gara koalizioen, itunen eta aurrekontuak onartzeko etapa berri honekin, baina jakingo dugu herritarren bizitza hobetuko duten neurri politikoak baloratzen. Behin eta berriz esaten dugun arren, "jendearen bizitza" hobetzen duten baina "jendearen bizitza okertzen duten" beste neurri garrantzitsu batzuk ezkutatzen dituzten neurriak kritikatu beharko ditugu.