Johnny Depp aktoreari Zinemaldiko Donostia Saria ematea kritikatu dute emakume zinemagileek
Erabakia gogor kritikatu dute Euskal Herriko emakume zinemagileen elkarteak eta CIMAk (Espainiako emakume zinemagileen eta ikus-entzunezko medioen taldeak). Zinemaldiko antolatzaileek berretsi egin dute hautua. Haien ustez, festibalaren eginkizuna ez da “zinema industriako kideen jokabidea epaitzea”.
Johnny Depp aktoreak Zinemaldiko Donostia Saria jasoko du datorren irailaren 22an. Aktore gisa egin duen ibilbide oparoa saritzeko eskainiko diote aintzatespena, baina polemikaren erdian jasoko du Deppek ekitaldiko izendapen gorena. Amber Heard emazte ohiak 2016tik salatu du aktoreak tratu txarrak egin dizkiola.
2020ko Zinemaldian Epaileen Sari Berezia jaso zuen Deppek Crock of Gold: A Few Rounds with Shane MacGowan dokumentalagatik; aurten, pelikularik filmatu gabe helduko da alfonbra gorrira. Tratu txarren salaketengatik, Disney eta Warner konpainiek hainbat filmerako zuten kontratua hautsi dute Deppekin. Zinemaldiak hartutako erabakiaren ondoren, Euskal Herriko eta Espainiako Estatuko hainbat eragilek Hoolywooden gaitzespen bera erakutsi dute aktorearekiko.
Euskal Herriko emakume zinemagileen elkarteko Lara Izagirre “haserre eta triste” agertu da Euskadi Irratiari eskainitako elkarrizketan. “Zinemaldia bada leku bat itxaropena sortzeko, erreferenteak sortzeko, sariak emateko ez bakarrik aktore onei, baita gizartean erreferente izan daitezkeen pertsonei ere”. Horregatik, erabakia ulertezina iruditu zaiola esan du Izagirrek: aukeraketa egin zenean, Zinemaldiak bazekien epaitegiek Deppen aurkako tratu txarren salaketak onartu zituztela.
Emakume zinemagileen eta ikus-entzunezko medioen CIMA elkartea ere Deppi saria ematearen aurka lerratu da. Ekitaldiak mundu mailan duen oihartzuna zein den jakinda, aktoreek pantailan erakusten dutenaz gain, kontuan hartzeko elementu gehiago daudela adierazi du CIMAk. Haien ustez, artea ez dago “ongiaren eta gaizkiaren gainetik”, baina ikus-entzunezko industrian “interes ekonomikoak” oso indartsuak direla iradoki dute. 2018an, parekidetasunaren eta emakumeen inklusioaren aldeko gutuna sinatu zuten ekitaldiko antolatzaileek, baina hori onartu ondoren ere, berdintasunaren alde ezer gutxi egiten dutela iruditu zaio CIMAri.
Zinemaldiak erabakia berretsi du
Kritikak heldu eta berehala, José Luis Rebordinos Zinemaldiko zuzendariak berretsi egin du Donostia Saria Deppi emateko hautua. Emakume zinemagileen elkarteek erabilitako argudioaren aurka agertu da, gainera: “Festibalaren eginkizuna ez da zinema industriako kideen jokabidea epaitzea”. Pantailan egiten dena eta bizitza pribatuan gertatzen dena desberdindu egin behar direla nabarmendu du Rebordinosek.
Azken urteetako euskal thrillerren maisutzat dute askok Koldo Almandoz (Donostia, 1973). 2020an kaleratu zuen Nerea Garcia (Nagore Aranburu) inspektorearen lehen telesaila, Hondar Ahoak, eta Ondarroan pasatakoek publikoa poltsikoratu zuten bizkor. Lehen zatitik bost urtera,... [+]
Die my love
Zuzendaria: Lynne Ramsay
Herrialdea: Kanada
Iraupena: 118 minutu
Estreinaldia: Azaroaren 21ean, zinemetan
Erditze osteko doluan dago Grace (Jennifer Lawrence), baina ez zaigu amaierara arte hitzez adieraziko. Kontakizun ero eta kaotikoa da, bere begiradatik... [+]
Iragan berria den Donostiako Zinemaldian euskarazko hiru lan eskaini dira prestigiozko Sail Ofizialean: Maspalomas, Karmele eta Zeru ahoak.
Festibala gutxi gorabehera erdira heldu zenean ohartu nintzen laugarren bat ere bazegoela euskal zinea labelarekin: Los domingos. Bilbon... [+]
Alauda Ruiz de Azua zuzendari barakaldarren lanak jaso du sari preziatua, baita Euskal Zinemaren Irizar saria ere. Bestalde, hunkituta jaso du garaikurra Jose Ramon Soroizek, mende erdiko ibilbide oparoaren ostean.
Zinemaldi eder honi amaiera emateko, Jay Kelly ikusi dut, Noam Baumbachek zuzendu eta George Clooneyk protagonizatu duen pelikula. Bertan Jay Kelly izeneko aktore asmatu baten bizitza kontatu da, Hollywoodek sorturiko famatu generikoaren erretratu. Film honetan, Jay ikusi dugu... [+]
Aurreko urteko Zinemaldian, Paolo Sorrentinok Parthenope luzemetraia aurkeztu zuen, eta gogo handiz joan nintzen ikustera, baita gustura atera ere. Aurten film berria aterako zuela jakitean, ez nuen duda izpirik izan, eta, finean, azken egunerako utzi nuen gozokia. La Grazia,... [+]
Molt lluny klasiko bat da, barrura begirako klasiko bat. Gerard Oms zuzendariaren lehen obrak beste pelikula askotan ikusi den barne bilaketa proposatzen du: gizon heterosexual oso normatibo batek antsietate dezentekoa du, ez daki zer gertatzen zaion, baina ez dago gustura... [+]
Testuinguru historiko, politiko eta sozialik gabea, kasik azalpenik ez... Eskasa iruditu zait oso Donostiako Zinemaldiaren itxiera galako pelikula, The Winter of the Crow.
Poloniako Varsovian kokatzen da, 1981eko abenduan. Psikiatra irakasle britainiar bat da... [+]
Diego Céspedesek idatzi eta zuzendutako luzemetraia da La misteriosa mirada del flamenco, jendez lepo zegoen Kursaaleko 2. aretoa oso-osorik hunkitu duena. 1980ko hamarkadan kokatzen da, Txileko basamortuan, eta hamaika urteko Lidia gaztea (Tamara Cortés) du... [+]
Ikusi izan ditugu animaliak zineman: txakurrak, tximinoak eta txerriak, esaterako. Baina oilo bat protagonista duen pelikularik nik ez dut ikusi sekulan, behintzat. A priori astakeria dirudi: oiloa baino animalia inespresiboagorik ez zait bururatzen. Hegoak astindu ditzake eta... [+]
Veneziako Mostran aurkeztu ondotik, Lynne Ramsay zuzendariaren Die my love pelikula Zinemaldian eman dute, Jennifer Lawrence aktoreak Donostia Saria jasoko duenaren aitzakian. Saria eskuratzen gazteena da; 35 urte ditu. Ibilbide handia egin du dagoeneko Lawrencek, eta bere... [+]
Film zoroa da Edward Berger zuzendariaren lan berria: Ballad of a Small Player. Iaz Conclave aurkeztuta, nork esan zezakeen istorio aldrebes honetara egingo zukeela salto?
Badiotsuet, baina, oro har prentsak iritzitakoa baino film hobea iruditu zaidala niri.
Kasinoen mundu... [+]
Ciudad sin sueño pelikula bat da, baina dokumental bat izan zitekeen. Izenak, lekuak, gertaerak; guztiak dira benetakoak. Periferietan periferiena erretratatu du Guillermo Galoe zuzendariak. Madril kanpoaldean dago Cañada Real, Europako asentamendu irregular handiena... [+]