2020ko apirilaren 13an - 15:53

Itsas Mendi zineman film bat ikustea. Filmaren aurretik –noisette– edo ondoren –crème– trinketean kafe bat hartzea. Baionara pelegrinatzea, liburu zaharrak erosteko bizioarekin konplitzera. Puntaleko banku batean esertzea, liburutegi publiko eta aldi berean pribatu ere baden banku bat. Osteguneroko bazkari legea, Casa Santamarian. Igerilekura gerturatzea –ados, igeri egitera ere bai–. Lanerako bidean, eta lanetik etxerakoan, France Culture entzutea –egunotan kate hori ere ezin da entzun, koronabirusa gora, koronabirusa behera; France Musique bakarrik uzten da entzuten–. Pausuko kioskoari bisita egitea, eguneko prentsaren bila, tarteka aldizkari literarioren bat. Lagun liburu-dendan libururen bat eskuratzea, inguruotan ez baitago halako fondorik daukan askorik. Irungo Oiasso erromatar museora joatea, hitzaldi, irakurle klub, noski museoa bera bisitatzera. Hamar zentimetroko lodiera daukan tostada horietako bat jatea, marmeladarekin, Kai Alden. Biriatuko frontoian paripea egin ondoren Hiribarren ostatuan panaxe bat hartzea; eta hilerriari ohiko bisita egitea, imajinatzea non nahiko nukeen pasa eternitate osoa. Barçaren partidak ikustea. Goizero leku berean kafea hartzea –ebakia, deskafeinatua–, nahiz kafe prestatzaile estimatuak ez begiratu begietara. ARGIA paperean jasotzea –eta postariak tinbrea jotzea eta esatea aldizkaria utzi dizula, baina postontzitik kanpo, ez baita bertan kabitzen–. Humanitatearen une goren hauek moztu eta karpetan gordetzea, inoiz inork, adibidez seme-alabek, gizontxo honek garai batean idatzi zuena irakurri nahiko balu –adibidez pandemia garaiotan, nire borondatearen kontra, konfinamenduaren egunkari moduko bat bilakatzen ari baita zutabea azken asteotan; ea noiz itzul gaitezkeen gauza inportanteez hitz egitera, adibidez literatura frantsesaz–.

Horiek guztiak eta gehiago dauzkat faltan egunotan, memorian. Eta, noski, batez ere, horiek guztiak eta gehiago egiteko behar ditudan pertsonak.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
Materialismo histerikoa
"Mario Lopez" eta "Gernika"

Krimen matxistak, mediatizatzen direnean, emakumeontzat lezio bilakatu ohi dira, eta bizirik badago, biktimarentzat. Nerea Barjola ikertzaileak Alcasserko kasuaren bidez azaldu zigun hori. Eta Nagore Laffageren hilketak ere lezio astun bilakatzeko arriskua izan zuen, lezioa... [+]


2024-03-31 | Ula Iruretagoiena
Lurraldea eta arkitektura
Bestaldera begira

Eta arkitektoen burbuilean, krisi klimatikoaren gaineko kezka igartzen al da? Galdetu dit agroekologoak.

Eraikuntzaren sektorea CO2 emisioen portzentaje altuaren eragilea izanik, galderak zentzua badu. Naomi Klein-ek Honek dena aldatzen du liburuan kontatzen du nola hegazkin... [+]


2024-03-31 | Diana Franco
Teknologia
Gorputzaren memoria

Mekanografia ikasi baduzu, gitarra jotzen, josten edo eskuz idazten, ulertzen duzu zure gorputzak zelan memorizatzen dituen zenbait jarduera. Gorputza eta adimena modu miresgarrian daude harremanduta, bat dira. Gizakiok sortu dugun teknologia eta honek gure gorputzarekin duen... [+]


2024-03-31 | David Bou
‘La xarxa ultra’

ARGIArekin azken kolaborazioa egin nuenetik lau hilabete igaro direnean, testu honen bidez nire iritzi-artikuluei berriro heldu diet, baina azalduko dizuet zergatik alde egin dudan denboraldi honetan aldizkari maitagarri honen orrialdeetatik.

Otsailaren 20an La xarxa ultra... [+]


Eguneraketa berriak daude