Pandemiaren krisiak iraun bitartean, Italiako Gobernuak herrialdean porturatzea debekatu die erreskate lanetan ari diren barku atzerritarrei. Hori dela-eta, 150 migratzaile dituen erreskate-ontzi alemaniarra ezin porturatu dago itsasoan eta bertatik ohar garbia egin dute ostiral honetan: jatekorik gabe geratzen ari dira.

Kalean ezin saldu, berez gogorrak dituzten baldintzak okerragoak bilakatu ditu krisi honek manteroentzat. Euskal Herrian bezala, baita Bartzelonan ere. Hango manteroen borroka ezaguna da eta oraingoan ere, ez dute bi aldiz pentsatu: Top Manta markako tailerrean maskarak, batak eta txano kirurgikoak josteari ekin diote, ospitaleak hornitzea helburu.

Koronabirusaren krisiak gogorren kolpatu dituenen artean daude migratzaileak, eta tartean dira Bilboko kale saltzaile senegaldarrak. Legeak oso baldintza gogorrak eskatzen dizkie lanean jarraitu eta etxebizitza-baimena mantendu ahal izateko, eta panorama berrian, kalean ezin saldu, are latzagoa bihurtu da bizi duten egoera. Erresistentzia kaxa jarri dute martxan, larrialdi honi aurre egin ahal izateko.

Artea Sarea harrera-etxeen eta enpresa sozialen sare solidarioa da, bizitzeko modu berriak entseatzen dituena desobedientzia zibilaren filosofian oinarrituta. Desobedientzia zibila, ez bakarrik ukapen gisa –lege bat desobeditzea–, baizik eta proposamen moduan: konfrontazioa esperimentu sozialetik.

“Ekarpenak egin nahi ditugu, utziko diguzue?” lelopean, agerraldia egin du hainbat migratzaile gaztek Donostian. 18 urte betetzen dituztenean, babes-sistematik at geratzen dira eta bizileku-baimena lortzeko kontu-korrontean hilero gutxienez 500 euro baino gehiago izatea eskatzen die legeak; bizileku-baimena berritzeko berriz, 2.000 euro baino gehiago izatea. “Gure inklusioan lagundu nahi diguzue ala zailtasun bat izan nahi duzue gure bide zailean?”.

Gizonezkoentzat tamaina ertaineko jantziak, bereziki berokiak galdegiten dituzte. Baita 41etik 43rako oinetakoak. Gogoratu asteartero eta ostegunero Kale Nagusiko 14. Zenbakian 17:00etatik 19:00etara entrega daitekeela.

Arrigorriagara iritsi diren migratzaileek bizikletak konpontzeko, alokatzeko eta bizikletan ibiltzen irakasteko proiektua abiatu berri dute. Gutxienez hiru urtez paperik gabeko herritar ilegal izatera kondenatuta daudelarik, autoenpleguaren bidez egoera administratiboa erregularizatzen joatea eta migratzaileentzako kooperatiba sortzea dute helburu.

Izen ezberdinak dituzte baina Europa guztian zehar daude migratzaileak atxikitzeko zentroak (CIE direlakoak Espainiako Estatuan, CRA Frantziakoan) eta horietan bizi dituzten baldintza penagarri eta bidegabeak behin baino gehiagotan salatu dituzte. Gose greba eginez hasi dute urtea zentroetako bateko migratzaileek, protesta moduan.

Urtero bezala Durangoko azokan bere txokoa izango du ARGIAk eta mahaia bete material daramagu: ARGIAko kazetariek idatzitako liburuak, Inor ez da ilegala jertseak, kamisetak eta poltsak, Bizi Baratzeko liburuak, Xapoketan karta jolasa eta 2020ko egutegia, egunero historiako efemeride bat biltzen duena.

Duela hamarkada bat, Kongoko Errepublikako gerratik ihesi, Madrilen amaitu zuen Nicole Ndongalak. Gaur egun, migratzaileei harrera egitea helburu duen Karibu elkarteko zuzendari orokorra eta Afrikako Etxea aholkularitza batzordeko kide da, besteak beste. CEAR-Euskadik Bilbon antolaturiko "Mugak gurutzatzen dituzten bizitzak. Hegoaldeko Mugari buruzko analisi feminista bat" kongresuan parte hartu duela aprobetxatuz, berarekin mintzatu gara.