O tipo impositivo efectivo que pagou Amazon na década pasada foi do 13%. No ano 2020 as 55 maiores empresas de Estados Unidos non pagaron impostos. O tipo efectivo sobre o beneficio das empresas que no Estado español facturaron máis de mil millóns de euros foi do 4,57% en 2019 segundo a Facenda española. Ese mesmo ano as 22 maiores empresas vascas pagaron o 7,7% dos seus beneficios en concepto de impostos, dos cales sete non achegaron. Eurostat afirma que nos últimos 25 anos o tipo impositivo nominal das asociacións na Unión Europea ha baixado do 35% ao 21,5% de media. A tendencia das políticas mundiais e locais nas últimas décadas foi favorable a reducir a achega fiscal das empresas, nominal e efectiva, en nome do principio de competitividade.

No contexto da pandemia e a iniciativa do presidente de Biden os Estados Unidos, esta política fiscal ha empezado a cuestionarse, asumindo implicitamente o seu absurdo. A AECT (Asociación Económica para a Cooperación e o Desenvolvemento, OECD) estableceu o pasado mes un fito na evolución do sistema fiscal mundial. Esta asociación de países ricos occidentais conseguiu o compromiso de 136 países que representan o 90% do Produto Interior Bruto mundial para loitar contra a evasión fiscal das grandes asociacións, que até a última hora cuestionáronse incluíndo Irlanda, Estonia e Hungría.

Sábese que a partir de 2023 a principal medida consistiu en establecer unha taxa do 15% sobre os beneficios das empresas transnacionales que facturen máis de 750 millóns de dólares ao ano. Segundo a LGEE, esta decisión abre a posibilidade de redistribuír 125 mil millóns de dólares procedentes das cen empresas máis xigantes do mundo a países de todo o mundo. Doutra banda, en diante, estas empresas tributarán nos países nos que desenvolven a súa actividade económica (ademais do país no que residen), evitando o truco para establecer beneficios nos países que actualmente teñen vantaxes para aproveitar as bonificacións fiscais.En
teoría o paso dado é un avance significativo, pero introducindo nos detalles a valoración é distinta. A aplicación do segundo criterio, a tributación nos países con actividade económica, referirase exclusivamente ás 100 maiores empresas. Ademais, solicítase a supresión dos impostos que cada país ten impostos sobre o comercio dixital. Así as cousas, os países máis pobres terán menos ingresos que antes.

Por outra banda, o tipo nominal mínimo do 15% é escaso e mesmo, tendo en conta a fórmula de distribución, os países nos que as empresas teñen a súa sede son os que reciben a maior parte dos ingresos recuperados, á marxe do resto de países e, sobre todo, dos países en desenvolvemento. Os países do G7, que representan o 10% da poboación mundial, obterían o 60% destes ingresos futuros, aceptando as estimacións da Rede de Xustiza Tributaria. En principio, a medida que pretendía cambiar o rumbo da política fiscal mundial, na práctica, ten máis da aparente. Algúns países do Sur non asinaron o acordo, temen empeorar a situación. Unha vez máis se perdeu a oportunidade de levar a cabo unha política fiscal mundial máis xusta.